Δεν παριστάνω τον ανήξερο ούτε τον άσχετο. Γνωρίζω πολύ καλά ότι η σεξουαλική κακοποίηση δεν είναι οροσειρά της Βόρειας Ευρώπης και ότι απαντάται στα μέρη μας πιο συχνά κι απ’ το.. κοινό κρυολόγημα. Ούτε εγώ ωστόσο, με εμπειρία άνω του μισού αιώνα ζωής, ήμουν προετοιμασμένος για τα όσα άκουσα απ’ τις φίλες μου τις τελευταίες μέρες, μετά απ’ την εξομολόγηση εκ βαθέων της Σοφίας Μπεκατώρου.
Μιλάω με τη φίλη μου τη Μαίρη απ’ την Πάτρα, μου λέει η Μαίρη για μια φορά που ούσα νεάνιδα είχε πάει στον οικογενειακό οδοντίατρο και τη χούφτωσε εν ψυχρώ και μόνο ύστερα από φωνές και φασαρία μάζεψε τα κουλά του. «Τι να πω ακριβώς;», με ρώτησε. «Ο πατέρας μου δεν θα καταλάβαινε Χριστό, η μάνα μου θα έβαζε τα κλάματα κι ο αδερφός μου ήταν συμμαθητής με τον γιό του στο Γυμνάσιο…»
Μιλάω με τη φίλη μου την Αναστασία απ’ τα Γιάννενα και μου λέει πως όταν ήταν πιτσιρίκα, πριν καν πάει σχολείο της έβαζε χέρι ο παππούς της και απορούσε αυτή τι στο διάβολο συνέβαινε γιατί ήτανε τόσο δα κοριτσάκι. Και με τη φίλη μου τη Κατερίνα και μου λέει πως όταν φοιτήτρια στη Σαλονίκη τη στρίμωξε ένας καθηγηταράς στο ασανσέρ. «Γαμώτι Χρήστο», μου λέει, «δεν είχαμε κινητά στη δεκαετία του ογδόντα, να τον τραβήξω ένα βίντεο να τον κάνω ρεζίλι σ’ όλη την Ελλάδα»!
Για να μην πω για τη φίλη μου την Ελένη, που πήρε κούρσα από Αμπελόκηπους για να πάει Γλυφάδα σε μια κολλητή της και την έτρεχε ο ταρίφας σε κάτι ερημότοπους στο Ελληνικό και της δήλωσε «εσύ κοριτσάκι δεν θα πληρώσεις» και τη γλύτωσε μόνο όταν του είπε το όνομα της οικογένειάς της. Γιατί ήταν Μανιάτισσα και καμιά φορά έχουν και τα καλά τους οι φάρες…
Όλα αυτά δεν τα γράφω γιατί έτσι μου κατέβηκε, τα γράφω για να
υποστηρίξω τα συμπεράσματα μιας έρευνας που είδε χτες το φως της
δημοσιότητας. Από την εταιρεία Prorata, διενεργήθηκε στο διάστημα μεταξύ
22 και 24 Ιανουαρίου σε πανελλαδικό δείγμα 1.115 ατόμων, και κατέδειξε
ότι σχεδόν επτά στις δέκα γυναίκες (ποσοστό 65 %) έχουν πέσει θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης.
Ποσοστό 58 % στη δουλειά, ποσοστό 53 % στο δρόμο, ποσοστό 35 % σε
κάποιο σπίτι, ποσοστό 30 % σε χώρο διασκέδασης (καφέ, μπαρ κλπ.),
ποσοστό 28 % στο σχολείο ή στο πανεπιστήμιο και ποσοστό 23 % στα social
media.
Και είναι εύκολο ή δύσκολο να δικαιωθεί μια γυναίκα που έχει υποστεί σεξουαλική παρενόχληση ή κακοποίηση;
Η απάντηση είναι πολύ σαφής:
Σχεδόν 9 στους 10 (ποσοστό 87 %) δηλώνουν όχι ιδιαίτερα ή καθόλου εύκολο. Τα ποσοστά μάλιστα τόσο των ανδρών όσο και των γυναικών που το υποστηρίζουν σχεδόν ταυτίζονται.
Και για ποιους λόγους ένα θύμα καταγγέλλει την παρενόχληση ή κακοποίησή του;
Η πλειοψηφούσα απάντηση, με συντριπτικό μάλιστα ποσοστό (83 %) είναι «για να αποτραπούν παρόμοια περιστατικά στο μέλλον». Από κοντά και τα «για να τιμωρηθεί ο δράστης» (με 55 %) και «για ν’ ανοίξει ο δημόσιος διάλογος» (με 50 %).
Εντυπωσιάζει επίσης το ελάχιστο ποσοστό (13 %) που λαμβάνει η απάντηση
«για προσωπική προβολή». Να το κοιτάξουμε πάντως που μόλις 6 % των
γυναικών απάντησαν καταφατικά στην «προσωπική προβολή», ενώ το ποσοστό
των ανδρών έφτασε το 19 %...
Εν κατακλείδι; Εν κατακλείδι, το καλό είναι ότι άνοιξε ο δημόσιος διάλογος και δεν κρύβονται κάτω απ’ το χαλί πολλά και διάφορα συμβάντα. Για να χαιρόμαστε είναι επίσης το γεγονός, ότι καταλαβαίνει ο κόσμος τον πόνο των θυμάτων. Κι ακόμη περισσότερο, ότι τα βλέπει τα στεγανά και τα τείχη που πρέπει να γκρεμιστούν για να πάμε παρακάτω. Άντε έναν κόπο παιδιά, δεν θέλει πολύ έτσι και βάλουμε τα δυνατά μας!
- το κείμενο του Χρήστου Ξανθάκη είναι από το newpost
