Κατά πρώτον, δικαίωμα του καθενός να μην «πηγαίνει» τον Κορκολή σαν άνθρωπο και σαν καλλιτέχνη. Περί ορέξεως, που λένε... Αυτό, όμως, ειν' άλλο και άλλο είναι να κανιβαλίζεται ο Κορκολής από συναδέλφους του και δημοσιογράφους.
Πάμε τώρα στο δια ταύτα: Από τον Τηλεμαραθώνιο, που είχε έρθει να παίξει, ο Κορκολής είχε πει σε μένα πως του έκατσε ένα ταξίδι - αστραπή για λάιβ στο εξωτερικό και πως ανησυχούσε μη δε γίνει και χάσουν κάποια αξιοπρεπή χρήματα τόσο ο ίδιος, όσο και οι μουσικοί του. Ακούσατε κάτι παράξενο; Εγώ κανένα!
Λοιπόν, η πρόσκληση ήταν για το μεγαλύτερο ανοιχτό κλαμπ του Ντουμπάι - ούτε καν πριβέ πάρτι δηλαδή κλπ. - όπου ο ίδιος φυσικά δεν είχε ιδέα για το αν εκεί θα ήταν ο Κωστόπουλος, ο Τσιτσιπάς ή ο Ζάχος Χατζηφωτίου. Τι να 'λεγε; «Όχι, με συγχωρείτε, δεν έρχομαι, γιατί στο κλαμπ σας θα 'ναι η ελίτ των Αθηνών;». Επαγγελματίας είναι, γιατί να μην πήγαινε τη στιγμή που δεν ήξερε κιόλας;
Θεωρώ άδικο, τρομερά όμως, να κράζεις τον Κορκολή, όταν έχει στηρίξει έμπρακτα τον αγώνα τόσο των συναδέλφων του, όσο και των ιατρών και των νοσηλευτών. Ο Κορκολής δεν πήγε εκεί για να φάει τα πολλά λεφτά του σε πριβέ πάρτι - κι αυτό να έκανε, άμα ήταν δικά του, γιατί όχι; Πήγε για να παίξει για 45 λεπτά και να φέρει κάποια χρήματα πίσω που τα 'χει ανάγκη, όπως όλοι τα 'χουμε ανάγκη την εποχή αυτή.
