του Χρήστου Ξανθάκη
Να ξεκινήσουμε από την αρχή, καθότι οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους:
Πολύ ορθώς εμβολιάστηκαν πρώτοι πρώτοι οι πολιτικοί αρχηγοί, ο Μητσοτάκης, ο Τσίπρας, ο Κουτσούμπας κι ο Βαρουφάκης (η Γεννηματά πήρε σειρά για τις 4 Ιανουαρίου), για να στείλουν το πρέπον μήνυμα στην κοινή γνώμη.. Ότι δηλαδή, δεν είναι αρνητές των εμβολιασμών και δίνουν το καλό παράδειγμα για να ακολουθήσουν και οι υπόλοιποι. Αν δεν πήγαιναν, ας πούμε, εκτός σειράς, θα είχε δικαίωμα ο κάθε μπαγλαμάς να βγει και να δηλώσει «ορίστε, μας κλείνουν το μάτι πως είναι όλα ψέματα»! Ε, δεν είναι...
Δεν είναι και το δείξανε και τέλος πάντων από τώρα μπορούμε να μαλλιοτραβηχτούμε με την ησυχία μας για ζητήματα πολύ πιο σοβαρά, όπως, για παράδειγμα, αν έχει δικαίωμα μια κυβέρνηση να φτιάξει κατάλογο με όσους και όσες αρνούνται τον εμβολιασμό και να την μοιραστεί μάλιστα αυτή τη λίστα με άλλες κυβερνήσεις ευρωπαϊκών χωρών. Η κυβέρνηση της Ισπανίας, που θέλει να λέγεται και σοσιαλιστική, ανακοίνωσε ότι ήδη πήρε μολύβι και χαρτί (υπολογιστή, ταμπλέτα, κινητό, γουατέβα…) και άρχισε να σημειώνει ονόματα. Για να δούμε αν θα ακολουθήσουν και άλλα κράτη το παράδειγμά της και τι στάση θα κρατήσει και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων…
Γιατί όμως να παιδεύουμε το μυαλουδάκι μας με δύσκολες εξισώσεις, όταν μπορεί να απασχοληθεί με απλό, αγνό, ανόθευτο ελληνικό χαβαλέ; Με αυτό το αδιανόητα γελοίο στόρι τύπου «τούκα προ» (ομιλώ την σοβιετικήν!) στους εμβολιασμούς, όπου ξαφνικά έσπευσαν κάποια κυβερνητικά στελέχη όχι μόνο να κατοχυρώσουν το θαυματουργό βελόνι αλλά και να διαφημίσουν ακολούθως το κατόρθωμά τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Αβάδιστα, αβασάνιστα, ανερυθρίαστα!
Τους πήραν χαμπάρι βεβαίως, μιας και στην Ελλάδα μολογάνε ακόμη και τα πόμολα (όταν δεν τα έχουν φάει…) και έσπευσαν να κάνουν πίσω μπας και γλυτώσουν την κατακραυγή. Που πέσανε δηλαδή φαπίδια, εκτός και εντός κόμματος. Αντιγράφω από την «Καθημερινή» και τον συνάδελφο Σταύρο Παπαντωνίου:
«Σπανίως φωνάζει ο πρωθυπουργός, ο οποίος κατά κοινή ομολογία είναι ένας ήπιος άνθρωπος. Χθες ήταν μια από αυτές τις σπάνιες ημέρες που οι φωνές που έβαλε ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε υπουργούς του ακούστηκαν μέχρι τις νεραντζιές έξω από το Μαξίμου. Αφορμή οι πανηγυρικές αναρτήσεις και τα φωτογραφικά ενσταντανέ που ανέβασαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για τον εμβολιασμό τους».Και ατάκα ήρθε η αναπληρώτρια κυβερνητική εκπρόσωπος Αριστοτελία Πελώνη, ως θαυμαστή μπαλωματού να δηλώσει:
«Τα στελέχη που εμβολιάστηκαν κρίθηκε ότι βρίσκονται σε κρίσιμα πόστα, ενώ από τα 126 κυβερνητικά στελέχη και κρατικούς λειτουργούς εμβολιάστηκαν τα 66. Οι υπόλοιποι θα εμβολιαστούν στη σειρά τους όπως κάθε πολίτης».Μετά και από αυτό, από την πλευρά μου μόνο «Καλή Χρονιά» έχω να πω και να προσθέσω την ιστοριούλα της Αλεπούς, από το αγαπημένο βιβλίο «Τα άγρια και τα ήμερα του Βουνού και του Λόγγου». Έχω μια εντύπωση ότι ταιριάζει άψογα στο χάρβαλο με τους βυσματικούς εμβολιασμούς:
«Μια φορά είχαν κάμει συντροφιά για να χαλούν μελίσσια. Η Αλεπού είχε τη βάρδια κι η Αρκούδα το χάλασμα της κυψέλης. Έτρωγεν όσο ήθελε κι όταν έφευγε, έπαιρνε μαζί της ένα κομμάτι για ‘κείνην. Αλλά μετ’ ολίγον η Αλεπού επίστεψεν ότι μπορεί να χαλάσει και μόνη της μελίσσια.
Επήρε λοιπόν τα Αλεπόπουλα, τα έβαλε στα καραούλια (σκοπούς) και διηυθύνθη μόνη της στο μελισσομάντρι. Αλλά συνηθισμένη από τα κοτέτσια, ήρχισε να αναποδογυρίζει ένα ένα τα μελίσσια. Πετάχτηκαν σύννεφα οι μέλισσες, της έζωσαν το κορμί της ως την ουρά και δεν είδε από ποια πόρτα έφυγε. Άμα έφθασε στα παιδιά της είπε:
- Πάμε παιδιά μου, δεν είμαστε για μεγάλες δουλειές εμείς σαν την Αρκούδα. Είμαστε μόνον για καραούλια καλοί…»
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost