Tα παραπάνω επσημαίνει σε άρθρο του ο Τάσος Τσακίρογλου, αρχισυντάκτης της efsyn.gr, κάνοντας απολογισμό της χρονιας που πέρασε, ενώ χτυπάει καμπανάκι για το 2021 που θα είναι μια «κρίσιμη χρονιά για τη Δημοκρατία και τον Τύπο».
Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο του Τ. Τσακίρογλου:
2021: Μια κρίσιμη χρονιά για τη Δημοκρατία και τον Τύπο!
Ο απολογισμός μιας χρονιάς σαν τη φετινή φαντάζει κάτι παραπάνω από δύσκολος, καθώς αυτή άλλαξε άρδην την προσωπική και κοινωνική μας ζωή σε όλα τα επίπεδα.
Αυτό που φάνηκε περίτρανα ήταν ότι – παρ’ όσα λένε οι εμμονικοί νεοφιλελεύθεροι – υπέρτατη αξία είναι η αλληλεγγύη και όχι ο ανταγωνισμός και ο ατομικός αγώνας για την ύπαρξη. Η πανδημία μάς απέδειξε ότι το Δημόσιο και η κρατική αρωγή δεν πρέπει να είναι μόνο ο «σωτήρας τελευταίας καταφυγής», αλλά ένα διαρκές αγαθό που θα παρέχει στους πολίτες την αναγκαία ασφάλεια μέσω των υποδομών και των υπηρεσιών παροχής φροντίδας.
Ο νομπελίστας Πολ Κρούγκμαν χαρακτήρισε το 2020 ως «τη χρονιά που πέθανε ο Ριγκανισμός». Με την έννοια αυτή ο διάσημος οικονομολόγος διευκρινίζει πως εννοεί το δόγμα του πρώην προέδρου των ΗΠΑ ότι οι πιο τρομακτικές λέξεις στα αγγλικά είναι η πρόταση «Είμαι από την κυβέρνηση και είμαι εδώ για να βοηθήσω». Προσθέτει ότι αποδείχτηκε φενάκη ο ισχυρισμός των «βουντού οικονομικών» πως η περικοπή των φόρων θα φέρει ευημερία και με κάποιο μαγικό τρόπο θα τους ωφελήσει όλους. «Σε καιρούς κρίσης η κυβερνητική βοήθεια προς τους πολίτες που βρίσκονται σε ανάγκη είναι κάτι το καλό, όχι μόνο για τους ίδιους, αλλά και για το έθνος σαν σύνολο» καταλήγει.
Σε όσες χώρες το κράτος έσπευσε να δώσει στήριξη και βοήθεια στους πολίτες, η πανδημία είχε λιγότερα θύματα σε σχέση με την ανάλγητη και ανερμάτιστη πολιτική εκείνων που έθεσαν ως προτεραιότητα την «αγορά», όπως οι Τραμπ, Τζόνσον και Μπολσονάρο.
Στη χώρα μας στο θέμα της πανδημίας η κυβέρνηση ακολούθησε μιαν αλλοπρόσαλλη πολιτική, βασισμένη κατά κύριο λόγο στην επικοινωνία, στα ψεύδη και στις παλινωδίες. Αρνήθηκε συστηματικά και εκ πεποιθήσεως να στηρίξει το Εθνικό Σύστημα Υγείας με προσλήψεις και χρήματα, ενώ πριμοδότησε με κάθε τρόπο τους ιδιώτες και τους κλινικάρχες. Στην δε αγορά έριξε τα λιγότερα χρήματα συγκριτικά με την υπόλοιπη Ευρώπη και άρπαξε την ευκαιρία να ψαλιδίσει ακόμα περισσότερο τα ήδη κουτσουρεμένα από δέκα χρόνια μνημονίων εργασιακά δικαιώματα.
Παράλληλα, στην Εκπαίδευση, με όργανο την business friendly υπουργό Παιδείας, πρόσφερε εξυπηρετήσεις στους σχολάρχες και κολεγιάρχες, αρνούμενη να προσλάβει εκπαιδευτικούς και να παρέχει ασφάλεια στη λειτουργία των σχολείων, την ίδια ώρα που ακόμα υπάρχουν αναπάντητα ερωτήματα για το θέμα της τηλεκπαίδευσης.
Φυσικά, με τελείως καιροσκοπικό τρόπο, σε όλη τη διάρκεια της πανδημίας αντιμετώπισε την Εκκλησία με δουλοπρέπεια και θετικές διακρίσεις εις βάρος των υπόλοιπων κοινωνικών ομάδων, αφήνοντας σε πολλές περιπτώσεις Ιεράρχες να γίνονται κήρυκες της καθυστέρησης, του αντιεπιστημονισμού και των προλήψεων.
Στη διάρκεια όλης της χρονιάς η κυβέρνηση έδειξε ότι ο «φιλελευθερισμός» είναι απολύτως συμβατός με την καταστολή, τον εθνικισμό και την ακροδεξιά προσέγγιση σε δεκάδες θέματα.
Τέλος, στο θέμα των εμβολίων απέδειξε – σ’ αντίθεση με το αφήγημα της αριστείας και της αξιοκρατίας – ότι είναι το ίδιο παλαιοκομματική, επαρχιώτικη, κουτοπόνηρη και ιδιοτελής με όλες της προηγούμενες της ιδίας «παρατάξεως».
Ωστόσο, δεν μπορούμε να παραλείψουμε ένα μείζον γεγονός της χρονιάς που φεύγει και δεν είναι άλλο από την δικαστική ήττα και καταδίκη των ναζιστών της Χρυσής Αυγής, μια δικαίωση για ένα κίνημα που ανδρώθηκε και ενισχύθηκε κυρίως μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και που αποτελεί μια σημαντική παρακαταθήκη για το μέλλον.
Αναμφίβολα το 2021 δεν θα είναι δρόμος στρωμένος με ροδοπέταλα, αφού η πανδημία δεν έχει τελειώσει, ενώ το διεθνές περιβάλλον παραμένει τοξικό, με τον εθνικισμό, τον ρατσισμό και τον φασισμό να θολώνουν τον ορίζοντα.
Η υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας, η διαρκής πάλη ενάντια στην κλιματική αλλαγή και ο αγώνας ενάντια στον οδοστρωτήρα του αρπακτικού καπιταλισμού είναι ο μόνος δρόμος για την ατομική και συλλογική μας επιβίωση: ένας διπλός στόχος, την επίτευξη του οποίου μόνο η αλληλεγγύη μπορεί πετύχει.
Η Εφημερίδα των Συντακτών και η efsyn.gr έδωσαν και δίνουν τον αγώνα σε όλα αυτά τα κρίσιμα μέτωπα, προσπαθώντας μέρα με την ημέρα να δίνουν φωνή σ’ εκείνους που δεν ακούγονται και προωθώντας κάθε κίνημα αντίστασης ενάντια στην όποια μορφή εξουσίας απειλεί τη ζωή και την ελευθερία μας.
Υποσχόμαστε στους αναγνώστες μας ότι θα μείνουμε στον ίδιο δρόμο και τους ζητάμε να συνεχίσουν να μας στηρίζουν σε μια περίοδο ιδιαίτερα δύσκολη για τον Τύπο και την ανεξάρτητη Ενημέρωση, η οποία δεν μπορεί να είναι δωρεάν. Εάν δεν θέλουμε ΜΜΕ εξαρτημένα από συμφέροντα (ιδιωτικά ή κρατικά), εάν δεν μας αρέσουν τα fake news που μας πλασάρουν οι θιασώτες της μετα-αλήθειας και εάν θέλουμε να αντισταθούμε στον πνευματικό μας εξανδραποδισμό, τότε οφείλουμε να προσφέρουμε από το υστέρημά μας για να έχουμε μια ενημέρωση έντιμη και χωρίς εξαρτήσεις.
Σας ευχόμαστε χρόνια πολλά και καλή χρονιά!
Τάσος Τσακίρογλου,
Αρχισυντάκτης της efsyn.gr
2021: Μια κρίσιμη χρονιά για τη Δημοκρατία και τον Τύπο!
Ο απολογισμός μιας χρονιάς σαν τη φετινή φαντάζει κάτι παραπάνω από δύσκολος, καθώς αυτή άλλαξε άρδην την προσωπική και κοινωνική μας ζωή σε όλα τα επίπεδα.
Αυτό που φάνηκε περίτρανα ήταν ότι – παρ’ όσα λένε οι εμμονικοί νεοφιλελεύθεροι – υπέρτατη αξία είναι η αλληλεγγύη και όχι ο ανταγωνισμός και ο ατομικός αγώνας για την ύπαρξη. Η πανδημία μάς απέδειξε ότι το Δημόσιο και η κρατική αρωγή δεν πρέπει να είναι μόνο ο «σωτήρας τελευταίας καταφυγής», αλλά ένα διαρκές αγαθό που θα παρέχει στους πολίτες την αναγκαία ασφάλεια μέσω των υποδομών και των υπηρεσιών παροχής φροντίδας.
Ο νομπελίστας Πολ Κρούγκμαν χαρακτήρισε το 2020 ως «τη χρονιά που πέθανε ο Ριγκανισμός». Με την έννοια αυτή ο διάσημος οικονομολόγος διευκρινίζει πως εννοεί το δόγμα του πρώην προέδρου των ΗΠΑ ότι οι πιο τρομακτικές λέξεις στα αγγλικά είναι η πρόταση «Είμαι από την κυβέρνηση και είμαι εδώ για να βοηθήσω». Προσθέτει ότι αποδείχτηκε φενάκη ο ισχυρισμός των «βουντού οικονομικών» πως η περικοπή των φόρων θα φέρει ευημερία και με κάποιο μαγικό τρόπο θα τους ωφελήσει όλους. «Σε καιρούς κρίσης η κυβερνητική βοήθεια προς τους πολίτες που βρίσκονται σε ανάγκη είναι κάτι το καλό, όχι μόνο για τους ίδιους, αλλά και για το έθνος σαν σύνολο» καταλήγει.
Σε όσες χώρες το κράτος έσπευσε να δώσει στήριξη και βοήθεια στους πολίτες, η πανδημία είχε λιγότερα θύματα σε σχέση με την ανάλγητη και ανερμάτιστη πολιτική εκείνων που έθεσαν ως προτεραιότητα την «αγορά», όπως οι Τραμπ, Τζόνσον και Μπολσονάρο.
Στη χώρα μας στο θέμα της πανδημίας η κυβέρνηση ακολούθησε μιαν αλλοπρόσαλλη πολιτική, βασισμένη κατά κύριο λόγο στην επικοινωνία, στα ψεύδη και στις παλινωδίες. Αρνήθηκε συστηματικά και εκ πεποιθήσεως να στηρίξει το Εθνικό Σύστημα Υγείας με προσλήψεις και χρήματα, ενώ πριμοδότησε με κάθε τρόπο τους ιδιώτες και τους κλινικάρχες. Στην δε αγορά έριξε τα λιγότερα χρήματα συγκριτικά με την υπόλοιπη Ευρώπη και άρπαξε την ευκαιρία να ψαλιδίσει ακόμα περισσότερο τα ήδη κουτσουρεμένα από δέκα χρόνια μνημονίων εργασιακά δικαιώματα.
Παράλληλα, στην Εκπαίδευση, με όργανο την business friendly υπουργό Παιδείας, πρόσφερε εξυπηρετήσεις στους σχολάρχες και κολεγιάρχες, αρνούμενη να προσλάβει εκπαιδευτικούς και να παρέχει ασφάλεια στη λειτουργία των σχολείων, την ίδια ώρα που ακόμα υπάρχουν αναπάντητα ερωτήματα για το θέμα της τηλεκπαίδευσης.
Φυσικά, με τελείως καιροσκοπικό τρόπο, σε όλη τη διάρκεια της πανδημίας αντιμετώπισε την Εκκλησία με δουλοπρέπεια και θετικές διακρίσεις εις βάρος των υπόλοιπων κοινωνικών ομάδων, αφήνοντας σε πολλές περιπτώσεις Ιεράρχες να γίνονται κήρυκες της καθυστέρησης, του αντιεπιστημονισμού και των προλήψεων.
Στη διάρκεια όλης της χρονιάς η κυβέρνηση έδειξε ότι ο «φιλελευθερισμός» είναι απολύτως συμβατός με την καταστολή, τον εθνικισμό και την ακροδεξιά προσέγγιση σε δεκάδες θέματα.
Τέλος, στο θέμα των εμβολίων απέδειξε – σ’ αντίθεση με το αφήγημα της αριστείας και της αξιοκρατίας – ότι είναι το ίδιο παλαιοκομματική, επαρχιώτικη, κουτοπόνηρη και ιδιοτελής με όλες της προηγούμενες της ιδίας «παρατάξεως».
Ωστόσο, δεν μπορούμε να παραλείψουμε ένα μείζον γεγονός της χρονιάς που φεύγει και δεν είναι άλλο από την δικαστική ήττα και καταδίκη των ναζιστών της Χρυσής Αυγής, μια δικαίωση για ένα κίνημα που ανδρώθηκε και ενισχύθηκε κυρίως μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και που αποτελεί μια σημαντική παρακαταθήκη για το μέλλον.
Αναμφίβολα το 2021 δεν θα είναι δρόμος στρωμένος με ροδοπέταλα, αφού η πανδημία δεν έχει τελειώσει, ενώ το διεθνές περιβάλλον παραμένει τοξικό, με τον εθνικισμό, τον ρατσισμό και τον φασισμό να θολώνουν τον ορίζοντα.
Η υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας, η διαρκής πάλη ενάντια στην κλιματική αλλαγή και ο αγώνας ενάντια στον οδοστρωτήρα του αρπακτικού καπιταλισμού είναι ο μόνος δρόμος για την ατομική και συλλογική μας επιβίωση: ένας διπλός στόχος, την επίτευξη του οποίου μόνο η αλληλεγγύη μπορεί πετύχει.
Η Εφημερίδα των Συντακτών και η efsyn.gr έδωσαν και δίνουν τον αγώνα σε όλα αυτά τα κρίσιμα μέτωπα, προσπαθώντας μέρα με την ημέρα να δίνουν φωνή σ’ εκείνους που δεν ακούγονται και προωθώντας κάθε κίνημα αντίστασης ενάντια στην όποια μορφή εξουσίας απειλεί τη ζωή και την ελευθερία μας.
Υποσχόμαστε στους αναγνώστες μας ότι θα μείνουμε στον ίδιο δρόμο και τους ζητάμε να συνεχίσουν να μας στηρίζουν σε μια περίοδο ιδιαίτερα δύσκολη για τον Τύπο και την ανεξάρτητη Ενημέρωση, η οποία δεν μπορεί να είναι δωρεάν. Εάν δεν θέλουμε ΜΜΕ εξαρτημένα από συμφέροντα (ιδιωτικά ή κρατικά), εάν δεν μας αρέσουν τα fake news που μας πλασάρουν οι θιασώτες της μετα-αλήθειας και εάν θέλουμε να αντισταθούμε στον πνευματικό μας εξανδραποδισμό, τότε οφείλουμε να προσφέρουμε από το υστέρημά μας για να έχουμε μια ενημέρωση έντιμη και χωρίς εξαρτήσεις.
Σας ευχόμαστε χρόνια πολλά και καλή χρονιά!
Τάσος Τσακίρογλου,
Αρχισυντάκτης της efsyn.gr
