Τα Νέα στην έκδοση του περασμένου Σαββάτου είχαν πολυσέλιδο αφιέρωμα στα ελληνοτουρκικά και στις διερευνητικές επαφές. Μεταξύ άλλων φιλοξένησαν την άποψη δεκατριών αναλυτών, Ελλήνων και ξένων: Μπακογιάννη, Βενιζέλος, Γιαννίτσης, Περικλέους, Ροζάκης κ.ά. Μάλλον ο Γιάννης.. Πρετεντέρης δεν βρήκε καμιά από τις δεκατρείς αναλύσεις να τον καλύπτει πλήρως. Όπως αναφέρει στο άρθρο του της Δευτέρας, πέρα από το ότι «διστάζει να αισθανθεί αισιόδοξος» (αντίθετα με τον Γιώργο Παπαχρήστο που το Σάββατο εκδήλωνε αισιοδοξία, και εξηγούσε το γιατί), κάνει σχόλια σε σχέση με όσα διάβασε, που κάθε άλλο παρά θετικά είναι για τα κείμενα των φιλοξενούμενων της εφημερίδας του.
Δηλώνει ότι κατέγραψε «πολλές ενδιαφέρουσες απόψεις και μερικές αδιανόητες», αλλά δεν βρήκε λέξη, όπως γράφει, «για την ταμπακιέρα», η οποία είναι «τι ζητούμε, τι δίνουμε, τι παίρνουμε». Σε κάποια σημείο, μάλιστα, καταφεύγει σε ειρωνείες. Γράφει:
Προσθέτει ότι αν υπάρχουν άνθρωποι «που τη μέρα που ξαναρχίζουν οι διερευνητικές θεωρούν ότι το ζητούμενο είναι η ελληνική κυβέρνηση ‘‘να αλλάξει τη μαξιμαλιστική της θέση’’, τότε σηκώνω τα χέρια ψηλά».
Τι άλλο λέει ο Πρετεντέρης; Ότι «αν δεν προδιαγράψεις το περιεχόμενο και τα όρια του συμβιβασμού, τότε αποκλείεται να κρίνεις αν ένας συμβιβασμός συμφέρει περισσότερο από τη σύγκρουση».
Βέβαια, ούτε στο δικό του άρθρo γράφει κάτι «για την ταμπακιέρα». Δηλαδή, «τι ζητούμε, τι δίνουμε, τι παίρνουμε». Όπως δεν γράφουν οι αρθρογράφοι που σχολιάζει και εκείνος το καυτηριάζει.
- από το Harddog