Υπάρχει και ένα ιδιαίτερο είδος δημοσιογράφων που νομίζουν ότι δημοσιογραφία είναι κάτι σαν αγωνιστική γυμναστική ή κομματική υπηρεσία. Ότι σε έναν κόσμο που χωρίζεται σε «καλούς» και «κακούς» η δημοσιογραφία οφείλει να παίρνει (έστω και λίγο υστερικά) ή κομματική υπηρεσία.
Ότι σε έναν κόσμο που χωρίζεται σε «καλούς» και «κακούς» ή δημοσιογραφία οφείλει να παίρνει (έστω και λίγο υστερικά) το μέρος των «καλών».
Να καλωσορίζει πρόσφυγες και μετανάστες. Να υποθάλπει κοινωνικούς αγωνιστές ή κοινωνικούς αλητάμπουρες.
Να συμπαραστέκεται σε κάθε δικαίωμα κάθε βαρεμένου που νομίζει ότι τα πάντα είναι δικαίωμά του.
Να ορθώνεται απέναντι στη συντεταγμένη πολιτεία.
Να ελέγχει τραπεζικούς λογαριασμούς, δάνεια, βίλες και αυτοκίνητα -εκτός αν βρίσκονται στα σωστά χέρια ή αν προορίζονται για τις σωστές τσέπες... Διότι στη λογική τους σκελετούς έχουν μόνο οι άλλοι.
Ευτυχώς τίποτα από όλα αυτά δεν έχει σχέση με την κανονική δημοσιογραφία».
- από το Harddog