Ας μην κρυβόμαστε πίσω από την Ακρίτα: η απόλυση -περί αυτού πρόκειται- της επιτυχημένης κόλουμνιστ από τα ΝΕΑ είναι έργο Μητσοτάκη.
Όχι ότι ίδιος τηλεφώνησε στον Μαρινάκη και αυτός στον διευθυντή των ΝΕΩΝ για να μην δημοσιευτεί.. το συγκεκριμένο άρθρο. Αυτό θα προϋπέθετε ότι ενημερώνεται προληπτικά για την αρθρογραφία των εφημερίδων. Απλώς η απομάκρυνση της Ακρίτα έγινε για λογαριασμό του. Για να μην προκαλέσει τη δυσφορία του- με ό,τι και αν σημαίνει αυτό για τον ιδιοκτήτη της εφημερίδας.
Δεν είναι απολύτως ακριβές ότι έγινε για το συγκεκριμένο άρθρο που λογοκρίθηκε- προκαλώντας τον αυτοματισμό της παραίτησης. Είναι τιμωρία για όσα γράφει γενικότερα και κυρίως για τις αναρτήσεις της στο Διαδίκτυο.
Όλοι αντιλαμβάνονται γιατί η Ακρίτα είναι ανεπιθύμητο πρόσωπο για τον πρωθυπουργό. Και γιατί αυτό καθιστούσε αδιανόητη την παρουσία της σε μια τόσο φιλοκυβερνητική εφημερίδα.
Από αυτή την άποψη το ερώτημα δεν είναι για την έδιωξαν, αλλά γιατί άργησαν τόσο- θυσιάζοντας την καλύτερη υπογραφή τους. Ποιος και γιατί το αποφάσισε τώρα, δεν έχει σημασία. Η Ακρίτα είχε προγραφεί.
Πώς; Και τα κλαβιέ στα δημοσιογραφικά γραφεία ξέρουν ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει την εμμονή να παρεμβαίνει τα ΜΜΕ. Παρένθεση: Δεν θα επεκταθώ στην προσωπική μου περίπτωση όταν απείλησε εργοδότη μου να με απομακρύνει. Κλείνει η παρένθεση.
Υπάρχουν γνωστές περιπτώσεις. Π.χ. του Γ. Τράγκα -που απομακρύνθηκε από τον ραδιοσταθμό Real FM και από αλλού. Του Γ. Μιχαλάκη, του οποίου ακυρώθηκε η επιστροφή στον ΑΝΤ1. Μητσοτακικές αξιώσεις στους ιδιοκτήτες.
Υπάρχει η καταγγελία του Κ. Βαξεβάνη ότι παρενέβη για να αποκοπεί το Documento ακόμη και από ιδιωτικούς διαφημιστικούς πόρους και βέβαια από τη λίστα Πέτσα, ενώ οι συντάκτες του δεν μπορούν να απευθύνουν ερωτήσεις στις συνεντεύξεις Μητσοτάκη.
Κάστιγκ… συντακτών!
Δεν πρόκειται για εξαιρέσεις. Βοά η μιντιακή πιάτσα για τις πιέσεις ευθυγράμμισης των ΜΜΕ, από το σύστημα Μητσοτάκη -όταν δεν το αναλαμβάνει ο ίδιος. Ακόμη και για το προσωπικό τους. Για πρώτη φορά στην πανάρχαιη σχέση πολιτικής και δημοσιογραφίας ένας πολιτικός κάνει … κάστινγκ διαπιστευμένων συντακτών.
Στα δημοσιογραφικά γραφεία μιλούν για επιθυμίες Μητσοτάκη που απομάκρυναν κάποιους συντάκτες από το κομματικό και κυβερνητικό ρεπορτάζ – και υποδείξεις για αντικατάσταση τους με «καταλληλότερους».
Ο σημερινός Πρωθυπουργός, από τη στιγμή που έγινε αρχηγός κόμματος θεώρησε ότι του πέφτει λόγος στην αρχισυνταξία των ΜΜΕ. Δεν το έκρυβε καν.
Εμπόδισε τον Σταύρο Ψυχάρη να πουλήσει τις εφημερίδες του σε όποιον ήθελε και από το βήμα της Βουλής κατήγγειλε το ενδεχόμενο να αλλάξουν γραμμή- σα να ήταν δική του δουλειά η διαμόρφωσή της.
Δημοσιογράφοι αναφέρουν ότι διευθυντές ΜΜΕ δέχονται μητσοτακικές πιέσεις για τη διαχείριση θεμάτων της επικαιρότητας. Σε πολιτικούς συντάκτες μεταφέρεται: «Ο Πρόεδρος δυσαρεστήθηκε με αυτό που έγραψες».
Η ισχύς της εξουσίας και η διαχείριση του δημοσίου χρήματος για την επικοινωνιακή υποστήριξη του Πρωθυπουργού, καθιστά αυτές τις παρεμβάσεις εντολές ή απειλές. Σε ηπιότερη μορφή είναι υπόσχεση προσθήκης στη λίστα των δημοσιογραφικών προσκλήσεων που κάνει αθρόα η κυβέρνηση.
Πρόκειται για συστηματική αλλοίωση της αποστολής των ΜΜΕ. Αρχίζει από την καθημερινή αξίωση να δημοσιεύονται αυτούσια τα κυβερνητικά και κομματικά «non papers» και καταλήγει στην ευθείας παρέμβαση στην ιδιοκτησία και τον διευθυντή.
Όχι ότι ίδιος τηλεφώνησε στον Μαρινάκη και αυτός στον διευθυντή των ΝΕΩΝ για να μην δημοσιευτεί.. το συγκεκριμένο άρθρο. Αυτό θα προϋπέθετε ότι ενημερώνεται προληπτικά για την αρθρογραφία των εφημερίδων. Απλώς η απομάκρυνση της Ακρίτα έγινε για λογαριασμό του. Για να μην προκαλέσει τη δυσφορία του- με ό,τι και αν σημαίνει αυτό για τον ιδιοκτήτη της εφημερίδας.
Δεν είναι απολύτως ακριβές ότι έγινε για το συγκεκριμένο άρθρο που λογοκρίθηκε- προκαλώντας τον αυτοματισμό της παραίτησης. Είναι τιμωρία για όσα γράφει γενικότερα και κυρίως για τις αναρτήσεις της στο Διαδίκτυο.
Όλοι αντιλαμβάνονται γιατί η Ακρίτα είναι ανεπιθύμητο πρόσωπο για τον πρωθυπουργό. Και γιατί αυτό καθιστούσε αδιανόητη την παρουσία της σε μια τόσο φιλοκυβερνητική εφημερίδα.
Από αυτή την άποψη το ερώτημα δεν είναι για την έδιωξαν, αλλά γιατί άργησαν τόσο- θυσιάζοντας την καλύτερη υπογραφή τους. Ποιος και γιατί το αποφάσισε τώρα, δεν έχει σημασία. Η Ακρίτα είχε προγραφεί.
Πώς; Και τα κλαβιέ στα δημοσιογραφικά γραφεία ξέρουν ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει την εμμονή να παρεμβαίνει τα ΜΜΕ. Παρένθεση: Δεν θα επεκταθώ στην προσωπική μου περίπτωση όταν απείλησε εργοδότη μου να με απομακρύνει. Κλείνει η παρένθεση.
Υπάρχουν γνωστές περιπτώσεις. Π.χ. του Γ. Τράγκα -που απομακρύνθηκε από τον ραδιοσταθμό Real FM και από αλλού. Του Γ. Μιχαλάκη, του οποίου ακυρώθηκε η επιστροφή στον ΑΝΤ1. Μητσοτακικές αξιώσεις στους ιδιοκτήτες.
Υπάρχει η καταγγελία του Κ. Βαξεβάνη ότι παρενέβη για να αποκοπεί το Documento ακόμη και από ιδιωτικούς διαφημιστικούς πόρους και βέβαια από τη λίστα Πέτσα, ενώ οι συντάκτες του δεν μπορούν να απευθύνουν ερωτήσεις στις συνεντεύξεις Μητσοτάκη.
Κάστιγκ… συντακτών!
Δεν πρόκειται για εξαιρέσεις. Βοά η μιντιακή πιάτσα για τις πιέσεις ευθυγράμμισης των ΜΜΕ, από το σύστημα Μητσοτάκη -όταν δεν το αναλαμβάνει ο ίδιος. Ακόμη και για το προσωπικό τους. Για πρώτη φορά στην πανάρχαιη σχέση πολιτικής και δημοσιογραφίας ένας πολιτικός κάνει … κάστινγκ διαπιστευμένων συντακτών.
Στα δημοσιογραφικά γραφεία μιλούν για επιθυμίες Μητσοτάκη που απομάκρυναν κάποιους συντάκτες από το κομματικό και κυβερνητικό ρεπορτάζ – και υποδείξεις για αντικατάσταση τους με «καταλληλότερους».
Ο σημερινός Πρωθυπουργός, από τη στιγμή που έγινε αρχηγός κόμματος θεώρησε ότι του πέφτει λόγος στην αρχισυνταξία των ΜΜΕ. Δεν το έκρυβε καν.
Εμπόδισε τον Σταύρο Ψυχάρη να πουλήσει τις εφημερίδες του σε όποιον ήθελε και από το βήμα της Βουλής κατήγγειλε το ενδεχόμενο να αλλάξουν γραμμή- σα να ήταν δική του δουλειά η διαμόρφωσή της.
Δημοσιογράφοι αναφέρουν ότι διευθυντές ΜΜΕ δέχονται μητσοτακικές πιέσεις για τη διαχείριση θεμάτων της επικαιρότητας. Σε πολιτικούς συντάκτες μεταφέρεται: «Ο Πρόεδρος δυσαρεστήθηκε με αυτό που έγραψες».
Η ισχύς της εξουσίας και η διαχείριση του δημοσίου χρήματος για την επικοινωνιακή υποστήριξη του Πρωθυπουργού, καθιστά αυτές τις παρεμβάσεις εντολές ή απειλές. Σε ηπιότερη μορφή είναι υπόσχεση προσθήκης στη λίστα των δημοσιογραφικών προσκλήσεων που κάνει αθρόα η κυβέρνηση.
Πρόκειται για συστηματική αλλοίωση της αποστολής των ΜΜΕ. Αρχίζει από την καθημερινή αξίωση να δημοσιεύονται αυτούσια τα κυβερνητικά και κομματικά «non papers» και καταλήγει στην ευθείας παρέμβαση στην ιδιοκτησία και τον διευθυντή.
- από κείμενο του Γιώργου Λακόπουλου στο anoixtoparathyro
