Ωστόσο διόλου δεν με ηρεμεί ο, καλών προθέσεων, αφορισμός του Νίτσε στο «Ιδε ο άνθρωπος», όπου αναφέρθηκα φιλολογικά και εχθές.
Και τούτο γιατί, ο αθεόφοβος, λίγες αράδες πιο κάτω τον ανατρέπει θέτοντας, ανθ’ ημών, το σκληρό ερώτημα: «Πώς γίνεται κανείς αυτό που είναι;». Και αμέσως απαντά: «Ετσι φτάνω στο αριστούργημα της τέχνης της αυτοσυντήρησής μου: τον ε γ ω ι σ μ ό». (Επί των ημερών μας: «έτσι φτάνω στο δ ι α δ ί κ τ υ ο»).
Γιώργος Βέλτσος / EφΣυν
