Είμαι στο δωμάτιο δουλειάς –στο γραφείο τού σπιτιού. Παιδεύω τα πλήκτρα υφαίνοντας ανούσια ή ουσιώδη κείμενα. Από το άλλο δωμάτιο, αρκετά μακριά, μπουμπουνίζουν υπερβολή οι ειδήσεις. «Συνωστισμός στο Σύνταγμα, μποτιλιάρισμα στους δρόμους, αμετανόητοι πολίτες –κυρίως νέοι– φωτογραφίζονται και βιντεοσκοπούν. Οι δρόμοι θυμίζουν Χριστούγεννα άλλων εποχών». Έτσι, ή περίπου έτσι,..
λέει η φωνή. Με όσα ακούω, στο μυαλό μου συνωστίζονται φαντασιακά εικόνες από «στιγμές Harrods» μεταφερμένες στην Αθήνα. Σηκώνομαι από τον καρέκλα και διανύω τον διάδρομο με γρήγορο βήμα για να δω στην οθόνη τον αγγλικό θέαμα εν Ελλάδι, να εκπλαγώ και εγώ από το «ένας πάνω στον άλλο».
Αλλά βλέπω, τουλάχιστον στα πλάνα που πρόλαβα, περιπατητές που απέχουν μεταξύ τους. Νωθρές γιορταστικές εικόνες. Όμως οι κάμερες για άλλον λόγο έχουν στηθεί εκεί. Και αυτά που περίμεναν να δουν τα περιγράφει ο/η ρεπόρτερ και ο/η παρουσιαστής χωρίς να τα βλέπουμε. Για μια ακόμα φορά, δεν αφήνουν την πραγματικότητα να τους χαλάσει μια δημοσιογραφικά ωραία ιστορία. Σωστοί…
