«Πωλούνται κυπαρίσσια για στόλισμα. Τιμαί χώμα!», σχολίαζε προ ημερών στο Διαδίκτυο με το γνωστό κατάμαυρο χιούμορ του ο αγαπημένος νεκροθάφτης των Ελλήνων, ο Μπούκουρας. Κι εγώ πιάνομαι σήμερα από αυτό το ευφυολόγημα, για να τα χώσω λίγο εκ του ασφαλούς, ως προσωπικό ασφαλείας που είμαι εδώ στις... επάλξεις της έρημης και βουβής «Εφ.Συν.», στο τσίρκο που λέγεται Ενωμένη Ευρώπη. Η οποία, ενώ αρέσκεται να κράζει ομαδόν τον απαράδεκτο Τραμπ για τους σχεδόν 300.000 νεκρούς των ΗΠΑ, κοντεύει η ίδια να φτάσει το μισό εκατομμύριο θανάτους από τον Covid-19, με τις κυβερνήσεις της να κάνουν το ένα φονικό λάθος μετά το άλλο – και μετά να τρέχουν πανικόβλητοι για να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα…
Για την ακρίβεια, μόνο μέσα στο πρώτο δεκαήμερο του Δεκέμβρη έχουν πεθάνει από SARS-2 στην ήπειρό μας περισσότεροι από 50.000 συνάνθρωποι, ενώ τον Νοέμβρη χάθηκαν συνολικά περισσότεροι από 123.000, με τη μικρή αλλά υπερήφανη Ελλαδάρα μας να χτυπάει πλέον στα ίσα τον τίτλο της παγκόσμιας πρωταθλήτριας τον τελευταίο ενάμιση μήνα σε θανάτους ανά εκατομμύριο πληθυσμού. Τρομακτικά νούμερα, που τρομάζουν ακόμη περισσότερο αν σκεφτεί κανείς ότι στα περισσότερα κράτη εφαρμόζονται ήδη εδώ και καιρό διάφοροι τύποι ευέλικτων λοκντάουν, σχεδιασμένων για να αντιμετωπίσουν το δεύτερο κύμα της πανδημίας χωρίς να μηδενίσουν την παραγωγή και το εμπόριο, όπως συνέβη με τα πρώτα, σκληρά λοκντάουν της περασμένης άνοιξης. Με τη διαφορά ότι τα σκληρά λοκντάουν, που συμπεριέλαβαν σχολεία, αλλά και πολλές βιομηχανίες και μικρές επιχειρήσεις, έσωσαν με πάσα βεβαιότητα εκατοντάδες χιλιάδες ζωές: ενώ τώρα, με τα «λοκντάουν λάιτ» και τα ημίμετρα, και οι ζωές χάνονται, και το οικονομικό πλήγμα παραμένει βαρύτατο – για να μη μιλήσουμε καν για το ψυχολογικό βάρος του επαναλαμβανόμενου, βγες-μπες εγκλεισμού σε όλες τις ηλικίες, «παραγωγικές» και μη.
Ενα είναι το βέβαιο: εκεί που μέχρι πριν από μία εβδομάδα - δέκα μέρες όλες ανεξαιρέτως οι ευρωπαϊκές χώρες ανακοίνωναν ή ετοιμάζονταν να ανακοινώσουν μερική, έστω, χαλάρωση των μέτρων εν όψει των... χρυσοφόρων Χριστουγέννων, τα επιδημιολογικά νούμερα –και ιδιαίτερα τα «σκληρά δεδομένα», δηλαδή οι θάνατοι και οι διασωληνώσεις, που σε αντίθεση με τα κρούσματα δεν παίρνουν από «μαγειρέματα» και διπλά βιβλία– σπέρνουν τον πανικό στις κυβερνήσεις, που τραβάνε η μία μετά την άλλη «χειρόφρενο». Και εντάξει, δεν φταίνε μόνο τα γκουβέρνα, φταίνε και οι άνθρωποι: όλοι είδαμε στις οθόνες μας τις απίστευτες ουρές που σχηματίστηκαν σε χρόνο dt έξω από τα πολυκαταστήματα στο Λονδίνο, το Παρίσι και αλλού αμέσως μετά το «ξεκλείδωμα» των αγριεμένων καταναλωτών – κυριολεκτικά... βγήκε ο Χάροντς παγανιά! Αλλά και στην Ιταλία, που δεν έχει Χάροντς, και υποτίθεται πως... φυσάει και το γιαούρτι μετά την εθνική τραγωδία της άνοιξης, βλέπουμε πάλι ραγδαία αύξηση των νεκρών, με 899 θύματα και 16.999 μολύνσεις μόνο την Πέμπτη.
Αμ’ η Γερμανία, το «μοντέλο», υποτίθεται, της πειθαρχίας και της ορθής αντιμετώπισης της κρίσης; Σκέτη φρίκη! Εκεί που η Μέρκελ μάλωνε με τα κρατίδια που δεν ήθελαν με τίποτε ν’ ακούσουν για σκληρότερα μέτρα και κατέφευγε σε ασυνήθιστα δραματικές προειδοποιήσεις, τώρα το θανατικό δείχνει να σταθεροποιείται στα 500-600 άτομα ανά 24ωρο και σχεδόν 30.000 άτομα την ημέρα - δικαιώνοντας πλήρως τους φόβους της απερχόμενης καγκελαρίου, που επισπεύδει όσο μπορεί το κλείσιμο των σχολείων και την επιβολή πρόσθετων απαγορεύσεων. Ομως η Μέρκελ και οι Γερμανοί μεγαλοβιομήχανοι που διαμορφώνουν την πολιτική της άλλα έλεγαν στις 2 Νοεμβρίου, όταν όλοι τη «χάιδευαν» για την απόφασή της να αφήσει ανοιχτά τα εργοστάσια και τα σχολεία, ρισκάροντας –όπως όλοι– χιλιάδες ζωές νοσοκομειακών, εργατών, υπαλλήλων και μαθητών...
Οσο για τη Γαλλία του Μακρόν, τα βήματα του οποίου ακολουθεί κατά πόδας, ως γνωστόν, η πρωθυπουργάρα μας τόσο στον υγειονομικό όσο και στον ασφαλίτικο/κατασταλτικό τομέα, αποδείχτηκε ότι βιάστηκε υπερβολικά να προχωρήσει στη χριστουγεννιάτικη χαλάρωση του λοκντάουν, την οποία μάλιστα είχε ανακοινώσει με τυμπανοκρουσίες σε πρόσφατο διάγγελμά του ο προπέτης πρόεδρος. Γι’ αυτό μάλλον αυτή τη φορά έβγαλε τον αναλώσιμο πρωθυπουργό του, τον... λαστέξ Καστέξ, να ανακοινώσει τη νομοτελειακή «κωλοτούμπα»: πως όχι μόνο δεν θα ανοίξουν μουσεία και θεάματα, αλλά από την Πέμπτη θα επιβληθεί νέα απαγόρευση της κυκλοφορίας από τις οχτώ το βράδυ για όλες τις γιορτές, με μόνη εξαίρεση την παραμονή των Χριστουγέννων!
Ομως για μένα τα δύο πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα τρικυμίας εν κρανίω είναι τα δύο προηγμένα, τουλάχιστον όσον αφορά τα ζηλευτά σε όλο τον κόσμο συστήματα υγείας τους, ευρωπαϊκά κράτη που φλέρταραν περισσότερο με την ιδέα της πρώιμης επίτευξης μιας «ανοσίας της αγέλης» – δηλαδή η Βρετανία (ή σωστότερα η Αγγλία, αφού οι λοιποί Βρετανοί έχουν αποδειχτεί πολύ σοβαρότεροι στις αποφάσεις τους από τον... υπερμεταδότη και συχνά γελοίο μέχρι θανάτου Μπόρις Τζόνσον) και η Σουηδία, που έχει και ίδιο περίπου πληθυσμό μ’ εμάς, αλλά σχεδόν τριπλάσιο δείκτη θανάτων ανά εκατομμύριο, με 7.500 θανάτους. Τι κατάφεραν οι «μάγκες» Βρετανοί και Σουηδοί; Τίποτε, μια τεράστια τρύπα στο νερό. Οι μεν Εγγλέζοι, με τις παλινωδίες τους, θρηνούν ήδη 60.000 νεκρούς, ενώ οι Σουηδοί μόνο την Πέμπτη είχαν 7.935 νέα κρούσματα, αλλά ακόμη και με αυτά τα ανατριχιαστικά νούμερα, η «ανο(η)σία» τους μόλις αγγίζει το 3% του πληθυσμού, ενώ για να λειτουργήσει το μοντέλο της «αγέλης» χρειάζεται 60-70%! Και όλα αυτά, τη στιγμή που η πληρότητα στις ΜΕΘ της Στοκχόλμης αγγίζει πλέον το 99%...
