Συγκλονιστική είναι η μαρτυρία νοσηλεύτριας σε νοσοκομείο αναφοράς κορωνοϊού για τον κοινωνικό ρατσισμό που δέχεται επειδή εργάζεται σε νοσοκομείο πρώτης γραμμής. Φαίνεται ότι οι νοσηλευτές μετατράπηκαν από «ήρωες» σε θύματα κοινωνικού αποκλεισμού και τα χειροκροτήματα έδωσαν τη θέση τους στον ρατσισμό.
Η νοσηλεύτρια σε ανάρτηση της.. στα social media περιγράφει τον κοινωνικό ρατσισμό και απομονωτισμό που δέχεται η ίδια και οι συνάδελφοι της έξω από το νοσοκομείο και τις ΜΕΘ όπου εργάζονται από ανθρώπους που φοβούνται ότι θα τους κολλήσει τον ιό.
Όπως περιγράφει η ίδια, ιδιοκτήτης διαμερίσματος το οποίο είχε νοικιάσει, ακύρωσε την ενοικίαση μόλις οι κάτοικοι της πολυκατοικίας διαμαρτυρήθηκαν φοβούμενοι ότι θα τους μεταδώσει τον ιό. «Ξαφνιάστηκα. Στεναχωρήθηκα. Έκλαψα. Έκλεισα το τηλέφωνο και με δάκρυα στα μάτια έφυγα για την δουλειά. Ένιωθα οργή και θυμό» αναφέρει.
Περιγράφοντας τους 9 μήνες που εργάζεται σε νοσοκομείο αναφοράς σημειώνει ότι στην αρχή ήταν όλα άγνωστα και επικρατούσε ο φόβος. Καθώς περνούσαν όμως οι μήνες τα βλέμματα πάνω της έπεφταν με καχυποψία και φόβο. «Όσοι ήξεραν πού δουλεύω έκαναν ένα βήμα πίσω. Δε τους κατηγόρησα ποτέ, τους κατανοούσα».
Αναλυτικά η ανάρτηση της νοσηλεύτριας Βάλιας:
Μετράω 9 μήνες που εργάζομαι σε νοσοκομείο αναφοράς. Αρχικά ήταν όλα άγνωστα για όλους μας και ο φόβος επικρατούσε. Γνωστοί και φίλοι, μου έλεγαν πως μπορώ και δουλεύω σε αυτές τις συνθήκες και με ρωτούσαν αν φοβάμαι. Φοβάμαι έλεγα αλλά προσέχω.
Καθώς οι μέρες περνούσαν έβλεπα τα βλέμματα τους πάνω μου με αγωνία, καχυποψία και φόβο. Όσοι ήξεραν πού δουλεύω έκαναν ένα βήμα πίσω. Δε τους κατηγόρησα ποτέ, τους κατανοούσα.
Πριν λίγο καιρό έψαχνα να βρω σπίτι, βρήκα, το έκλεισα, έδωσα εγγύηση και μια μέρα μετά με πήρε ο ιδιοκτήτης να μου το ακυρώσει γιατι έμαθε η πολυκατοικία ότι δουλεύω σε ΜΕΘ και φοβήθηκαν ότι θα τους κολλήσω. Ξαφνιάστηκα. Στεναχωρήθηκα. Έκλαψα. Έκλεισα το τηλέφωνο και με δάκρυα στα μάτια έφυγα για την δουλειά. Ένιωθα οργή και θυμό.
Οι συνάδελφοι μου και εγώ έχουμε υποστεί αρκετές φορές κοινωνικό ρατσισμό αυτούς τους μήνες και ας προσέχουμε και ας έχει γεμίσει η μούρη μας σπυριά και σημάδια από τις μάσκες.
Είμαι η Βάλια, λοιπόν και είμαι πάλι αρνητική.