Όσο περνάει ο καιρός, ο Στέλιος Πέτσας μοιάζει όλο και περισσότερο με το Διονύση Παπαγιαννόπουλο, στην ταινία «Μια τρελή τρελή οικογένεια». Ο Στέλιος-Παπαγιαννόπουλος της τρελής οικογένειας είναι εκεί παρών, αλλά όταν και όποτε επιλέγει η σύζυγος Πάστα Φλώρα- Αρώνη του ρίχνει ένα βλέμμα και ανακαλύπτει την ύπαρξή του με το «αχ Στέλιο ήρθες; Δεν σε είδα». Ο Στέλιος είναι εκεί.. πάντα φυσικά, αλλά για την Πάστα Φλώρα είναι αόρατος. Το ίδιο και ο Στέλιος Πέτσας. Είναι εδώ, ζει όσα ζούμε, αλλά εκτελεί εντολές ύπαρξης, όποτε τον αναφέρει το…αφεντικό.
Η περίπτωση Πέτσα δεν έχει τίποτα από τη συμπάθεια που συνοδεύει τους ήρωες της ταινίας. Το μόνο τους κοινό είναι η ύπαρξη κατ' εντολή. Δίνει εντολή ο Μητσοτάκης και ο Πέτσας αναθαρρεύει, για να αραδιάσει τις ατάκες του σεναρίου. Και τότε όλοι αναφωνούν «αχ καλέ ο Στέλιος . Στέλιο ήρθες;».
Αυτή είναι η αστεία πλευρά. Υπήρξαν και άλλοι κυβερνητικοί εκπρόσωποι (θυμάμαι πρόχειρα τον Μαρούδα και το Σωτήρη Κωστόπουλο) που έγραψαν ιστορία πάνω στην Ιστορία με την ιδιαιτερότητα και την απάθεια που χρησιμοποιούσαν το ψέμα, νομίζοντας μάλιστα πως είναι κάτι σαν πυρηνικοί φυσικοί της πολιτικής. Ο «αχ Στέλιο ήρθες»- Πέτσας, είναι μοναδική περίπτωση.