του Χρήστου Ξανθάκη
Πες ρε φίλε ότι την σκαπουλάρεις από τον κορωνοϊό.
Πες ότι δεν σε πετυχαίνει, πες ότι περνάει από δίπλα σου και βαράει τον διπλανό.
Και πες ότι κάπως τελειώνει η επιδημία και ξαναβγαίνουμε στο φως και ξαναρχίζει η ζωή στους.. νορμάλ ρυθμούς της.
Στους νορμάλ ρυθμούς της, είπες;
Όοοοοοοοοοχι εργατάκι, το νορμάλ για σένα πέθανε και ψόφησε.
Από εδώ και πέρα, μπαίνει στη ζωή σου η Μάργκαρετ Θάτσερ.
Από εδώ και πέρα η σκλαβιά είναι νέα νορμαλιτέ, η κανονικότητα που σου υποσχέθηκαν μια φορά κι έναν καιρό, τα φύκια που σου πούλησαν για μεταξωτές κορδέλες.
Από εδώ και πέρα ο εργοδότης σου δεν είναι αφεντικό, είναι αφέντης!
Τουλάχιστον θα γίνουμε Ευρώπη όπως σημείωνε η έκθεση της Επιτροπής Πισσαρίδη (μιλάει το Νόμπελ τώρα, βλάκα) για τον εξορθολογισμό της εργασίας:
«Η ευελιξία στη χρήση υπερωριών είναι σημαντική για την οικονομική δραστηριότητα και το κόστος των υπερωριών είναι απαραίτητο να ευθυγραμμιστεί με εκείνο στα υπόλοιπα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
Οπότε με βάση το νέο νομοσχέδιο του Υπουργείου Εργασίας, καταργείται το οκτάωρο και θεσμοθετείται η δωρεάν εργασία, μιας και δεν προβλέπεται υπερωριακή αμοιβή για δεκάωρη απασχόληση αλλά επιστροφή του επιπλέον χρόνου σε άδεια. Πάει βόλτα και το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας, πάνε βόλτα και τα συνδικάτα με τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες αλλά και την αύξηση στο 40 % για το προσωπικό ασφαλείας που θα πρέπει να εργάζεται σε περίπτωση απεργίας, επανέρχεται το εργοδοτικό «λοκ άουτ» με ποινικές διώξεις αν κηρυχθούν (που θα κηρυχθούν…) παράνομες οι απεργίες και καθιερώνεται η «προειδοποίηση απόλυσης» με διάρκεια τεσσάρων μηνών και καταβολή στον εργαζόμενο του 50 % της προβλεπόμενης αποζημίωσής του.
Γιάμι γιάμι, που λένε και στο Άινταχο, το προπύργιο του προέδρου Τραμπ. Κι αν δεν σας έφταναν τα ανωτέρω (που τα έχω τσουρνέψει από σχετικό ρεπορτάζ του καλού συνάδελφου Ανδρέα Πετρόπουλου) έχω και κάτι ακόμη σε συσκευασία δώρου:
Στην προειδοποίηση για απεργία θα πρέπει να αναφέρονται και τα αιτήματα και οι λόγοι που τα θεμελιώνουν, ενώ θα απαγορεύονται οι καταλήψεις χώρων και εισόδων και η άσκηση ψυχολογικής ή σωματικής βίας, καθώς σε μια τέτοια περίπτωση η απεργία θα καθίσταται παράνομη. Όσοι μετέχουν σε κατάληψη ή βιαιοπραγούν, θα τελούν ποινικώς κολάσιμη πράξη.
Και καλά πες αυτό με τα αιτήματα και τους λόγους «που τα θεμελιώνουν» το ξεπερνάς με ένα κόπυ πάστε. Αυτό με τη σωματική βία, τα μαζεύεις τα κουλά σου και δεν κοπανάς κανέναν. Το άλλο με την ψυχολογική βία πώς σώζεται; Όταν δηλαδή μπορεί να χαρακτηριστεί ψυχολογική βία ακόμη και το απλό, αγνό, ανόθευτο χριστοπαναγίδι, πώς θα γλυτώνεις από τις καταγγελίες που θα πέφτουν βροχή;
«Με είπε μαλάκα κύριε πρόεδρε».
«Άκυρη η απεργία, όλοι μπουζού»!
Πέρα από πλάκα όμως και πέρα από φτώχεια και καταπίεση επίσης, υπάρχει και μια πολιτική χροιά στο στόρι. Όπως όλοι και όλες γνωρίζουμε, μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να είναι δυνατός στις κάλπες και να αναδείχθηκε αξιωματική αντιπολίτευση, αλλά στο συνδικαλιστικό το κίνημα είναι σκέτο φάντασμα. Εκεί κυβερνάνε το ΚΚΕ και οι παραφυάδες του, που τώρα έρχονται αντιμέτωπες όχι με τα γκλομπ των ΜΑΤατζήδων (πού να μασήσει το ΠΑΜΕ από τα γκλομπ των ΜΑΤατζήδων…), αλλά με τη νομοθεσία και τα δικαστήρια.
Τι θα πράξει άραγε ο Περισσός;
Θα κηρύξει ανυπακοή, αντίσταση και ανένδοτο ή θα επιδείξει τάσεις συμβιβασμού και συνεννόησης;
Κυριακή κοντή γιορτή και από την αντίδραση του ΚΚΕ στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο θα κριθούν πολλά, πάρα πολλά. Ίσως και η ίδια η ύπαρξή του.
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost