Βιβλίο από δημοσιογράφο;

Άλλη δουλειά δεν έχουν να κάνουν από το να παριστάνουν τους συγγραφείς;

*Το βιβλίο ήταν να βγει Γενάρη, πριν από την καραντίνα. Λόγω μικροκαθυστερήσεων ωστόσο (δημοσιογράφος το έγραψε, περιμένατε να σεβαστεί το ντεντλάιν;), το πήρε Φλεβάρης, το πήρε Μάρτης, το πήρε Απρίλης. Αλλά εκεί ο Θόδωρος Μπενάκης να το βγάλει. Και το έβγαλε!..*Πάμε όμως στις λεπτομέρειες, για να μην το παρακάνουμε με το σπασπένς.
Μιλάμε για «To παρελθόν του κυρίου Ζωρζ», δια χειρός Θόδωρου Μπενάκη, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Στοχαστής».
Βιβλίο απ’ εκείνα που έχουμε συνηθίσει να αποκαλούμε «αστυνομικά» και μάλιστα δεν είναι το μοναδικό αυτού του τύπου που βγήκε απ’ τα χεράκια του Μπενάκη, μιας και είχε προηγηθεί το «Λάθος βήμα του τραπεζίτη», πάλι από τον «Στοχαστή».
*Κι εδώ μπαίνει στη συζήτηση ο πονηρός της παρέας, που πάντοτε βρίσκει μια μουντζούρα στο κάδρο.
«Βιβλίο από δημοσιογράφο;», θα ρωτήσει. «Άλλη δουλειά δεν έχουν να κάνουν οι δημοσιογράφοι από το να παριστάνουν τους συγγραφείς;»

Tο οποίον έχει ένα δίκιο, μιας και ο κλάδος διακρίνεται από τις επεκτατικές τάσεις του. Αλλά δεν είναι όλα τα πονήματα των δημοσιογράφων ασκήσεις ματαιοδοξίας. Μερικά ξεχωρίζουν και προσφέρουν αναγνωστική απόλαυση ανωτέρας ποιότητος.* Βλέπε «Το παρελθόν του κυρίου Ζωρζ», που πρώτα απ’ όλα έχει έναν μαγικό τρόπο να σε μεταφέρει στις συνθήκες και στην ατμόσφαιρα της εποχής. Στην Αθήνα δηλαδή της κατοχής και του προχουντικού αναβρασμού, στην Αθήνα των χωματόδρομων και των μαυραγοριτών, στην Αθήνα της πολυτέλειας και της φτώχειας, στην Αθήνα της νομιμότητας και του εγκλήματος. Στις σελίδες του ξεπηδάει ολοζώντανη η πρωτεύουσα του κάποτε, μαζί με τους χαρακτήρες της γραφικούς και μη.
* Όσο για την πλοκή, δεν έχει τίποτε να ζηλέψει από τα αστυνομικά καταξιωμένων συγγραφέων. Με στρωτή αφήγηση και έξυπνες ανατροπές, ο δημοσιογράφος οδηγεί μαεστρικά το μυστήριο στην κορύφωσή του και στη λύση του. Θα το χαρείτε και θα το ρουφήξετε μονοκοπανιά σε λίγες ώρες, δικαιώνοντας τον Θόδωρο Μπενάκη για τον κόπο του και την έμπνευσή του.

από τη στήλη του Χρήστου Ξανθάκη medioΠΙΛΑΦΟ στο newpost