Το 2016 ο Τραμπ με αντίπαλο μια γυναίκα, τη Χίλαρι Κλίντον, κατάφερε να εκλεγεί Πρόεδρος των ΗΠΑ και να υπολείπεται μόλις 2 ποσοστιαίων μονάδων ανάμεσα στις γυναίκες ψηφοφόρους σε σχέση με την Κλίντον. Με βάση τα ποσοστά περίπου το 49% των γυναικών στήριξαν την Κλίντον και 47% τον.. Τραμπ στη εκλογική αναμέτρηση του 2016.
Τέσσερα χρόνια μετά τη διακυβέρνηση του Πρόεδρου Τραμπ μάλλον οι γυναίκες αφυπνίστηκαν. Με βάση τις τελευταίες δημοσκοπήσεις φαίνεται ότι οι γυναίκες ψηφοφόροι έχουν απομακρυνθεί από τον Τραμπ, όπως δείχνει π.χ. η δημοσκόπηση του 'Pew Research Center' τον Αύγουστο 2020 όπου ο Τζο Μπάιντεν, ο Δημοκρατικός υποψήφιος, προηγείται κατά 2 μονάδες σε ότι αφορά την ανδρική ψήφο και κατά 14 μονάδες σε ότι αφορά τις γυναίκες.
Στις κάλπες της 4ης Νοεμβρίου αναμένουμε όλοι και όλες το μήνυμα που θα σταλεί από τους πολίτες των ΗΠΑ σε όλο τον κόσμο, ελπίζοντας στην καταδίκη των διακρίσεων, του σεξισμού, του ρατσισμού και στην πορεία των ΗΠΑ ξανά προς την κοινωνική συνοχή, την πρόοδο και την ελευθερία.
Ο Τραμπ δεν κρύφτηκε ποτέ, μίλησε συστηματικά και δημόσια με διχαστικό και απαξιωτικό λόγο και υιοθέτησε απροκάλυπτα τη ρητορική του μίσους προσεγγίζοντας τους συντηρητικούς, λευκούς, άνδρες ψηφοφόρους του.
Συγχρόνως, περιέφερε δίπλα του ως “λάφυρο”, ως “διακοσμητικό αξεσουάρ” τη σύζυγο του, μια όμορφη γυναίκα μετανάστρια από τη Σλοβενία. Η ίδια ουκ ολίγες φορές έδειξε δημόσια, αλλά σιωπηλά, τη δυσφορία της για το σύζυγο της.
Η ίδια η Μελάνια Τραμπ, η οποία άκουσε πάμπολες φορές για τις “φημολογούμενες” απιστίες του Προέδρου, για τις καταγγελίες γυναικών εναντίον του για σεξουαλική παρενόχληση, ίσως να συμμετείχε στις μαζικές διαδηλώσεις που ξεκίνησαν περίπου το 2017 όταν οι «New York Times» αποκάλυψαν μια σειρά κατηγοριών για σεξουαλική παρενόχληση και βία κατά γυναικών και οδήγησαν στην “κατάρρευση” του πρώην ισχυρού άνδρα του Χόλιγουντ, Χάρβει Γουάνσταιν αλλά και πολλών ακόμη στη συνέχεια.
Η αποκάλυψη αυτή “άνοιξε τα στόματα” των γυναικών και έδωσε διέξοδο σε εκατοντάδες χιλιάδες γυναίκες στις ΗΠΑ και σε όλο τον κόσμο να μιλήσουν για την κακοποίηση που είχαν δεχθεί, για τη σεξουαλική παρενόχληση που ξεκινούσε από ένα “τυχαίο” άγγιγμα ή ακόμη και ένα βιασμό (#MeToo).
Συγχρόνως, οργανώθηκε η “Πορεία Διαμαρτυρίας των Γυναικών” (Women’s March), η οποία επικεντρώθηκε στη συστηματική απώλεια δικαιωμάτων των γυναικών, στη σεξουαλική παρενόχληση αλλά και στη δυσκολία πρόσβασης των γυναικών σε υπηρεσίες υγείας.
Ήταν όλες οι συμμετέχουσες φεμινίστριες; Όχι, ήταν όλες γυναίκες που βίωσαν και βιώνουν τη βια, την καταπίεση και την ταπείνωση.
Το μήνυμα στάλθηκε στον Τραμπ ήδη από τον Ιανουάριο του 2019 και τον αριθμό - ρεκόρ των γυναικών που εκλέχθηκαν στο Καπιτώλιο, καθώς 110 μέλη της Γερουσίας και της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ είναι γυναίκες (περίπου 20%) για πρώτη φορά στην ιστορία των ΗΠΑ.
Επίσης, δεν είναι τυχαίο και το τελευταίο εξώφυλλο του περιοδικού “Time”. Είναι η πρώτη φορά που το εξώφυλλο του “Time” άλλαξε το λογότυπο του με τον τίτλο “VOTE” (ψηφίζω) απεικονίζοντας μια γυναίκα που φοράει μάσκα με σχέδιο μια κάλπη. Αναμφισβήτητα ένα ηχηρότατο μήνυμα για την αναγκαιότητα συμμετοχής όλων σε αυτές τις εκλογές, για τη δύναμη της γυναικείας ψήφου και τη δημοκρατία.
Ωστόσο, παρά τα δυνατά μηνύματα που εστάλησαν, δεν είναι δυνατόν να μην εκφραστεί η απογοήτευση και η θλίψη για την υποψηφιότητα δυο λευκών ανδρών άνω των 70 σε αυτές τις εκλογές για τα ηνία μιας από τις σημαντικότερες χώρες στον κόσμο, εν έτει 2020.
Ταυτόχρονα όμως δεν είναι δυνατόν να μην υπογραμμιστεί και το ιστορικό διακύβευμα της πρώτης γυναίκας υποψήφιας αντιπρόεδρου του Τζο Μπάιντεν. Η 55χρονη Αφροαμερικανίδα γερουσιαστής των Δημοκρατικών στην Καλιφόρνια κ. Καμάλα Χάρις είναι το μεγάλο στοίχημα των ΗΠΑ, είναι η μεγάλη ελπίδα των Δημοκρατικών, των γυναικών αλλά και ο κρυφός φόβος του Ντόναλντ Τραμπ.
* Η Ζέφη Δημαδάμα είναι Αναπλ. Εκπρόσωπος Τύπου του Κινήματος Αλλαγής, Αντιπρόεδρος Γυναικών Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος, Διδάσκουσα (ΕΔΙΠ), Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών, Πάντειο Παν/μιο / το άρθρο της είναι από το rosa.gr