Οπότε εκεί που κάθομαι στο σπίτι (καταραμένη καραντίνα…) και χαζολογάω με τα γατιά, ντριν, ντριν, ντριν το τηλέφωνο, στη γραμμή ο Σόρος!
«Κρίστο», μου λέει, «όλο τον κόσμο κυβερνάω, αυτό που κατάφερε ο Κρυσοκοΐδης δεν το έχω καταφέρει»!
«Τι είναι Τζορτζ», του λέω, «τι σε βασανίζει, τι δεν σ’ αφήνει να
«Φίλε μου», απαντάει ο πλανητάρχης, «πρώτη φορά έγινε αυτό που έκανε ο Μάικ:
Ένωσε την κομμουνιστική, την ρεφορμιστική και την προχώ αριστερά! Από το 1917 με τους μπολσεβίκους, τους μενσεβίκους και τους εσέρους έχουμε να δούμε κάτι τέτοιο…»
«Γκαντάμιτ, δίκιο έχεις πρόεδρε», του λέω κι εγώ με τη σειρά μου, «ο άνθρωπος είναι μάγος»!
«Θέλω λοιπόν εσύ που έχεις τα κονέ», μου λέει, «να τον πάρεις τηλέφωνο και να του διαβιβάσεις τις παρακλήσεις μου:
Να ενώσει την Βόρεια με τη Νότια Κορέα.
Να ενώσει τους Παναθηναϊκούς με τους Ολυμπιακούς.
Να ενώσει το Φάντη με το Ρετσινόλαδο.
Άντε μπράβο παιδί μου, προχώρα το γιατί έχουμε και δουλειές»!
Και μου το ‘κλεισε…
Τι να κάνω κι εγώ, από χθες προσπαθώ να επικοινωνήσω με τον Μάικ Γκολντ (κατά το αλησμόνητον Νικ Χάρντ…) και δεν βγάζω γραμμή. Όλο «κατειλημμένο», μου βγάζει το κινητό του και υποθέτω ότι εκτός από τον Σόρος ενδιαφέρθηκαν ο Μπιλ Γκέητς, οι Ιλουμινάτι, τα Νεφελίμ, η ομάδα Έψιλον και γύρευε πόσοι ακόμη. Εδώ δεν μιλάμε για πολιτικό πια, μιλάμε για φυσικό φαινόμενο!
Πέρα από πλάκα όμως αγαπητές αναγνώστριες και αγαπητοί αναγνώστες,
από το ’89 (από το «βρώμικο ’89», όπως θα έλεγε και μια ψυχή), είχαμε να
δούμε μαζί τις πολλαπλές εκφράσεις της ελληνικής αριστεράς. Κι αν τότε η
ένωσή τους έγινε για κακό σκοπό (το μασούλημα του Αντρέα Παπανδρέου…),
τώρα μας προέκυψε για την ευγενέστερη όλων των πρωτοβουλιών:
Την απότιση φόρου τιμής στην εξέγερση του Πολυτεχνείου!
Και είμαι πολύ ακριβής σε αυτό ή τουλάχιστον προσπαθώ να είμαι πολύ ακριβής, γιατί δεν είναι μια απλή επέτειος και δεν είναι μια απλή παρέλαση, δεν είναι καν εταιρική κοινωνική ευθύνη. Περί εξεγέρσεως πρόκειται και οι εξεγέρσεις έχουν συγκεκριμένο χαρακτήρα και ακόμη πιο συγκεκριμένο χρώμα. Δεν είναι μια κινητοποίηση για λίγα φράγκα παραπάνω, για καλύτερες συνθήκες εργασίας, για μειωμένο ωράριο. Είναι ένα αίτημα συνολικό και καθολικό για συντριπτικές ανατροπές στην κοινωνία και στα πέριξ αυτής.
Μπορείς να το αντέξεις; Έχει καλώς.
Δεν μπορείς; Σε περιμένει η Φώφη με ανοιχτές αγκάλες!
Η οποία Φώφη προχώρησε σε ανακοίνωση φωτιά και λαύρα μετά την άρνησή της να ενταχθεί στο μπλοκ ΣΥΡΙΖΑ-ΚΚΕ-ΜέΡΑ25. Ούτε ο Κουτσούμπας με τα χεράκια του να την έγραφε παιδιά. Διαβάστε και απολαύστε:
«Αυτό δεν δικαιολογεί τον αυταρχισμό, την επίδειξη ισχύος της κυβέρνησης και τις ακραίες απαγορεύσεις τις οποίες καταδικάσαμε. Ρίχνει λάδι στη φωτιά με απαγορεύσεις που θυμίζουν τα “Αποφασίζομεν και διατάσσομεν”. Επιδιώκει η Κυβέρνηση με τη στάση της να οδηγήσει σε μια τεχνητή σύγκρουση για να αποκομίσει μικροκομματικά οφέλη».
Τόσο ατρόμητη, τόσο αδάμαστη, τόσο αδαμάντινη! Και συνεπικουρούμενη, βεβαίως, από τον εθνικό μας συνταγματολόγο Ευάγγελο Βενιζέλο, που φρόντισε να αναγνωρίσει ως συνταγματική την απαγόρευση των συναθροίσεων. Αφού πρώτα περίμενε τους κυρίους Αλιβιζάτο και Μανιτάκη να αναλάβουν πρωτοβουλία και να βγάλουν τα κάστανα από τη φουφού. Μια σχετική καθυστέρηση, που δείχνει ότι ακόμη και ο δρακοφονιάς Μπένυ κάπως το φοβήθηκε το φετινό Πολυτεχνείο. Γιατί άμα αρχίσει τα θαύματα ο Χρυσοχοΐδης, ποτέ δεν ξέρεις πού θα σταματήσει…
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost
