Περί COVID 19 και άλλων ιών: Η προσωπική πολιτική στάση ως φάρμακο
Ευπειθώς αναφέρω πως πιστεύω στην ύπαρξη του ιού, δεν ενισχύω τις θεωρίες συνομωσίας και προσεύχομαι κάθε πρωί στο εικόνισμα του αγίου Κούλη της αγίας Αγγέλας και του μεγαλοδύναμου Μπιλ. Αυτό μπας και αποφύγουμε τη δίωξη λόγω αλλοδόξων φρονημάτων. Επίσης δέχομαι πως χρειάζονται μέτρα προστασίας μια και η αύξηση των κρουσμάτων είναι μεγάλη και το.. σύστημα υγείας επιβαρύνεται επικίνδυνα. Προχωρούμε στο παρασύνθημα.
Η πολιτική αντιμετώπισης και διαχείρισης της πανδημίας μας έφερε σε δεύτερο λοκντάουν με καταστροφικά αποτελέσματα σε πολλά επίπεδα. Κοινωνικό, ψυχολογικό, οικονομικό και επομένως και βιολογικό μια και οι επιπτώσεις στους τρεις πρώτους τομείς δεν μπορεί παρά να επηρεάσουν και τη σωματική μας υγεία. Αυτό όλοι το παραδέχονται.
Ήταν απαραίτητο; Δεν ξέρω! Επιτρέψτε μου να αμφιβάλλω.
Είναι γνωστό πως η συγκεκριμένη κυβέρνηση παρά το επικοινωνιακά φιλελεύθερο προσωπείο λειτουργεί με βαθιά νεοφιλελεύθερο προσανατολισμό. Έχει αλλεργία στις δημόσιες δομές και προσπαθεί να ενισχύσει με κάθε τρόπο την ιδιωτικοποίηση της υγείας και της παιδείας. Προσωπική μου άποψη: Η ανάδειξη της κεφαλαιώδους σημασίας για ένα ισχυρό ΕΣΥ τους στοιχειώνει τον ύπνο. Η πολιτική τους εμμονή και καθήκον (τι, ο κος πρωθυπουργός δεν έχει προϊσταμένους νομίζετε;) δεν τους επέτρεψε να ισχυροποιήσουν το ΕΣΥ. Επίσης οι πολιτικές τους προτεραιότητες δεν τους επέτρεψαν την προμήθεια και διεξαγωγή μαζικών και συχνών διαγνωστικών τεστ. Η εύκολη λύση των οριζόντιων μέτρων επιβαρύνει πάντα τους οικονομικά και κοινωνικά ευάλωτους. Αυτούς δηλαδή για τους οποίους αυτή η κυβέρνηση αδιαφορεί επιδεικτικά. Αν τα δύο ανωτέρω ζητήματα τύγχαναν άλλης αντιμετώπισης μπορεί και να έξέλειπε κάθε ουσιαστικός λόγος για δεύτερο λοκντάουν.
Όμως θεωρώ πως πέρα από όποια κριτική για τον τρόπο αντιμετώπισης έχει σημασία να αναδειχθεί η μεγάλη εικόνα.
Ακόμα και σε αυτά τα πληρωμένα ΜΜΕ φτάνουν φωνές ειδικών που θεωρούν πως είναι θέμα χρόνου η προσβολή του ανθρώπου από άλλον θανατηφόρο ιο. Επίσης αμφισβητείται ευθέως η αποτελεσματικότητα των εμβολίων αν και μετά την εκλογή του Μπάιντεν στις ΗΠΑ άρχισαν να βγαίνουν τα εμβόλια σαν τα σαλιγκάρια μετά τη βροχή. Όλα δε σχεδόν απολύτως αποτελεσματικά (Pfizer 90%, Moderna 94%, Astra Zeneca κ.λ.π.). Ώπα ρε παιδιά. Εντάξει θα πάρουμε.
Οι λόγοι επικείμενης προσβολής και από νέους ιούς είναι γνωστοί τοις πάσι. Ο πλανήτης υποφέρει απο την ανθρώπινη δραστηριότητα. Η πορεία του ανθρώπου μοιάζει αυτοκαταστροφική. Τα οικοσυστήματα διαλύονται και ο άνθρωπος είναι μέρος τους. Οι ισορροπίες μεταβάλλονται και οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ των οργανισμών δημιουργούν νέες συνθήκες συμβίωσης. Κάποιες από αυτές ενέχουν επιθετικότητα κατά και του ανθρωπίνου είδους. Όταν επιτίθεσαι θα σου επιτεθούν αμυνόμενοι. Δεν μπορεί πιά να υπάρξει πολιτική διακυβέρνηση χωρίς οικολογικό σχεδιασμό και δράση. Αυτός δεν μπορεί παρά να εμπεριέχει σπέρματα μιάς διαφορετικής-λιγότερο επιθετικής προς τον πλανήτη-στάσης ζωής από τη πλευρά του ανθρωπίνου είδους. Εκτός αν συμφωνήσουμε πως αρκετά έως εδώ. Το ανθρώπινο είδος έκανε τον κύκλο του.
Αλλιώς χρειάζεται ν αλλαξουμε μοντέλο αντίληψης του είδους μας μέσα στον Φυσικό Κόσμο. Από τη θέση του εγωκεντρικού κατακτητή να περάσουμε στη θέση του συνεργατικού αλληλεξαρτώμενου. Απο την χρησιμοποίηση του πλανήτη με στόχο τον ατομικό πλουτισμό να περάσουμε στη διατήρηση και ανανέωση του Φυσικού πλούτου με στόχο την επιβίωση του είδους. Στη δημιουργία δικαίου συνύπαρξης με όλα τα όντα. ‘Εμβια και άβια. Αυτό προυποθέτει μια αλλαγή προτεραιοτήτων ως προς τις βασικές αξίες που πρεσβεύει ο Καπιταλισμός. Το πολιτικό σύστημα δηλαδή που ο άνθρωπος ανέδειξε ως κυρίαρχο και βασίζεται στον ανταγωνισμό και τη συσσώρευση πλούτου. Είναι το ανθρώπινο είδος ικανό να λειτουργήσει τόσο διαφορετικά; Ή το ένστικτο επιβίωσης δεν μπορεί να εξημερωθεί και να διακριθεί απο τις έννοιες της επιβολής και της εξόντωσης των πιό αδύναμων ακόμα και όταν το είδος έχει ανακηρυχθεί σε αδιαμφισβήτητο κατακτητή του πλανήτη;
Το μεγαλύτερο βιολογικό αμυντικό μας όπλο είναι το Ανοσοποιητικό μας σύστημα. Εκτός από τα εμβόλια και τα φάρμακα αυτό που το ενδυναμώνει είναι ο συνολικός τρόπος ζωής μας. Η πολιτική και η οικονομία επηρεάζουν και επηρεάζονται από αυτόν. Προάγουν ή υποβαθμίζουν την καθημερινότητά μας. Τη διάθεσή μας, την επίπτωσή της στις προσωπικές μας σχέσεις και άρα τη χημεία και βιολογία του οργανισμού μας.
Κάθε πολιτική πράξη άρα και κάθε εκπεφρασμένη πολιτική άποψη επηρεάζει και το ανοσοποιητικό μας. Κάθε πολιτική πράξη που αναδεικνύει τον ανθρώπινο πολιτισμό δηλαδή την επικράτηση του Λόγου στην ενστικτική επιθετικότητα (ανταγωνιστική απληστία) προάγει την πλανητική συνείδηση και άρα την προοπτική για καλύτερη υγεία. Ας αναλογιστούμε λοιπόν τι μπορεί να είναι πιό κρίσιμο ακόμα και από ένα εμβόλιο: Οι προσωπικές πολιτικές μας επιλογές. Έχουν π.χ. τη δύναμη να επηρεάζουν το είδος της πληροφόρησης που δεχόμαστε; Να μην καταναλώνουν αλλά να επεξεργάζονται την είδηση; Να θέτουν ως προτεραιότητα την ανάπτυξη οικολογικής συνείδησης (εδώ και 5-6 χρόνια προσπαθώ μάταια να πείσω τους περισσότερους καταστηματάρχες το στοιχειώδες: να μη μου δίνουν πλαστική σακκούλα) και ν’ αναδεικνύουν ως κριτήριο πολιτισμού την ισχυρή δημόσια υγεία και παιδεία; Αν ναι τότε όλοι/ες έχουμε κάτι να κάνουμε για να ενδυναμώσουμε -και με αυτό τον τρόπο- το ανοσοποιητικό μας.
Υγ. Πρόσφατα σε ένα συνέδριο ειδικών ψυχικής υγείας αναδείχθηκε το θέμα της επαφής των παιδιών με τη φύση. Πόσο επιτρεπτό είναι πιά και πόσο επιδιώκεται από τους γονείς και το εκπαιδευτικό σύστημα. Μια φράση με συγκλόνισε που έχει εφαρμογή σε όλη την ανθρώπινη δραστηριότητα: “Αυτό που δεν αγγίζεται δεν αγαπιέται”
24.11.2020
* Ο Σκεπτικιστής είναι εργαζόμενος στο χώρο της Ψυχικής Υγείας.
