Like a bird on a wire

του Χρήστου Ξανθάκη 

Απόγευμα ήταν, σχεδόν βραδάκι, άρχισε να μου στέλνει μηνύματα η Κατερίνα:
«Κάτι έγινε στην Ομόνοια, φάγανε ένα παιδί, ανησυχώ πολύ, νομίζω ότι είναι δικός μας».
Προσπάθησα να την καθησυχάσω, προσπάθησα να την ηρεμήσω, μάταια. Τζάμπα κόπος.
Λίγη ώρα αργότερα, ξανά στο μέσεντζερ:..«Νομίζω ότι φάγανε τον Ζακ, αυτό γράφτηκε, δεν είναι δυνατόν, δεν το πιστεύω».
Εγώ ξανά να την κουλάρω. Περίμενε φιλενάδα, θα μάθουμε, θα ακούσουμε τα ρεπορτάζ, θα βγάλει ανακοίνωση η αστυνομία.
Ώσπου το Κατερινάκι επιβεβαιώθηκε. Επιβεβαιώθηκε με τον χειρότερο τρόπο. Ο Ζακ Κωστόπουλος ήταν νεκρός, αιμόφυρτος στο πεζοδρόμιο, βασανισμένος, χτυπημένος από τους νοικοκυραίους που δεν μπορούσαν ανεχτούν την ύπαρξή του. Μπροστά σε δεκάδες μάτια, μπροστά σε δεκάδες περαστικούς που δεν σήκωσαν ούτε φωνή ούτε χέρι για να τον υπερασπιστούν. Εκτός από έναν, τον Φίλιππο Κ. που ζήτησε το λόγο από τους βασανιστές του Ζακ και έδωσε και κατάθεση για όλα όσα είδε. Οι υπόλοιποι μιλιά, τσιμουδιά, μούγκα…
Και τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας το χαβά τους:
«Νεκρός ο τοξικομανής που πήγε να ληστέψει κοσμηματοπωλείο».
«Έπεσε πάνω στη τζαμαρία του καταστήματος και τραυματίστηκε».
«Εισέβαλε στο κατάστημα κρατώντας στο χέρι ένα μαχαίρι για να το ληστέψει».
Και το καλύτερο όλων, από τηλεοπτικό δελτίο:
«Ληστής αυτοτραυματίστηκε και έχασε τη ζωή του στην προσπάθειά του να βγει από το κοσμηματοπωλείο το οποίο λήστευε».
Τόσο καλά, τόσο γλαφυρά, τόσο τακτοποιημένα, αν δεν υπήρχε το βίντεο που τράβηξε κάποιος τύποςμε το κινητό του ακόμη θα πιστεύαμε, ακόμη θα μασάγαμε το παραμύθι του διαβολικού πρεζάκια που έκανε μπούκα στο μαγαζί του έντιμου κυρ Παντελή. Κι ο κυρ Παντελής τι να κάνει, υπερασπίστηκε την περιουσία του και την τιμή του. Πώς θα μπορούσε να κάνει αλλιώς μπροστά σε μια τέτοια τρομακτική απειλή;

Το ρώτησε άλλωστε και η Τατιάνα Στεφανίδου, που βιάστηκε να κάνει γκάλοπ με το ερώτημα:
«Ο 33χρονος Ζακ Κωστόπουλος, έχασε τη ζωή του όταν εισέβαλε σε κοσμηματοπωλείο οπλισμένος με μαχαίρι. Δείτε το βίντεο που ακολουθεί και πείτε την άποψή σας. Συμφωνείτε με την αντίδραση του κοσμηματοπώλη;»

Για να το πάει λίγο μακριά το «αρτ channel», που ρώταγε τους τηλεθεατές του:
«Είστε υπέρ της ηρωοποιήσεως του επίδοξου ληστή, ομοφυλόφιλου και οροθετικού;»
Έκτοτε έχουν περάσει δυο χρόνια και σήμερα αρχίζει η δίκη για το λιντσάρισμα του Ζακ, όπου στους συνολικά έξι κατηγορούμενους (οι τέσσερεις είναι αστυνομικοί) αποδίδεται το αδίκημα της θανατηφόρου σωματικής βλάβης. Εν αναμονή της διαδικασίας και των αποφάσεων, θα ήθελα να υπενθυμίσω κάτι που είχα γράψει εκείνες τις ώρες που ανταλλάσσαμε μηνύματα με την Κατερίνα, όταν δεν ξέραμε ακόμη ότι το θύμα ήταν ο Κωστόπουλος και προσπαθούσαμε να καταλάβουμε τι είχε συμβεί:
«Ο βρασμός ψυχής υπάρχει, δεν είναι μύθος.
Και ως ένα σημείο δικαιολογεί κάποια πράγματα.
Αν δεις, για παράδειγμα, ένα κτήνος να βαράει τη γυναίκα του, το παιδί του, το σκυλί του, όπως έγραψε και η φίλη Λίνα, δικαιούσαι να τον βρίσεις, να τον μουντζώσεις, να τον καταγγείλεις στην αστυνομία, ακόμη και να του αστράψεις δύο φάπες.
Αλλά δεν δικαιούσαι να τον σκοτώσεις. Τελεία. Τελεία και παύλα.
Κι ακόμη περισσότερο δεν δικαιούσαι να σκοτώσεις έναν φτωχοδιάβολο που απλώς έσπασε ένα τζάμι του μαγαζιού σου μέσα στην τρέλα του.
Αυτό δεν είναι βρασμός ψυχής, είναι καφρίλα.
Είναι έγκλημα.
Και δείχνει εικόνες ενός ζοφερού μέλλοντος, όπου η "ασφάλεια με κάθε κόστος" θα δίνει τον τόνο...»

- από το newpost.gr