Για τον Σαχζάντ.
Για τους ψαράδες του Περάματος.
Για τους αγωνιστές του ΠΑΜΕ.
Για τους ανθρώπους κάθε χρώματος και θρησκείας που τραμπουκίστηκαν, ξυλοκοπήθηκαν, σακατεύτηκαν, τρομοκρατήθηκαν, συκοφαντήθηκαν. Έζησαν τις στιγμές σκότους που κανένας άνθρωπος δεν αξίζει.
Για τις μανάδες που έκλαψαν, τρόμαξαν, πάγωσαν, προσευχήθηκαν να φυλάγει ο Θεός τα παιδιά τους.. από τον μαύρο χάρο. Και πιο πολύ για κείνες που οι προσευχές τους δεν εισακούστηκαν.
Για τη Μάγδα του σιωπηλού θρήνου και του απίστευτου θάρρους.
Για όλους και όλες που είδαν την άγρια συμμορία να υλοποιεί τη φρίκη κάτω από τα χειροκροτήματα της διαπλοκής, τα νεύματα συμπάθειας μεγάλων ΜΜΕ, τη σιωπηλή ανοχή του κράτους. Και με τη συνενοχή χιλιάδων φρουρών της τάξης, που η μόνη μυρωδιά που τους συγκινεί είναι αυτή του ανθρώπινου κρέατος.
Και.
Για τη δημοκρατία, που πληγώθηκε, υπονομεύτηκε, λοιδορήθηκε, βιάστηκε. Με «χάιλ», φωτιά και μαχαίρια.
Για τη Δικαιοσύνη, που για χρόνια έκλεινε τα μάτια στη χλαπαταγή των ταγμάτων εφόδου. Μέχρι που το αίμα του Παύλου να συγκλονίσει τη χώρα και να ταράξει τον ύπνο των φυλάκων του Δικαίου.
Για τη Βουλή, που εξευτελίστηκε, έγινε αρένα ρωμαϊκή, μαγαρίστηκε από τη φαιά πανούκλα.
Για κάθε νέα και νέο, κάθε γυναίκα και άνδρα, κάθε πολίτη αυτής της χώρας που ένιωσε ντροπή, οργή, αγανάκτηση, σιχαμάρα μπροστά στα εγκλήματα και τους εγκληματίες.
Για το αποτρόπαιο, που έγινε καθημερινότητα.
Το ανείπωτο, που έγινε λέξεις.
Το αίμα, που έγινε εργαλείο προπαγάνδας και επιβολής.
Για όλα αυτά θα είμαστε σήμερα εκεί.
Όχι μόνο επειδή περιμένουμε, απαιτούμε, φωνάζουμε η Δικαιοσύνη να τιμωρήσει όπως πρέπει κι όπως απαιτούν οι αποδείξεις τους φονιάδες και να δικαιώσει τα θύματα.
Αλλά επειδή πρέπει να το πάρουμε απόφαση ότι εμείς είμαστε η τιμωρία.
Εμείς είμαστε το χέρι που θα εμποδίσει τους εγκληματίες να εγκληματήσουν πάλι.
Εμείς είμαστε, πρέπει να είμαστε, το δικαστήριο, η ποινή και η ισόβια φυλακή τους.
Εμείς!
Θανάσης Καρτερός / Αυγή (07.10.2020)
