* Πριν από καμιά δεκαπενταριά χρόνια, στην «Ελευθεροτυπία» ήμουν ακόμη, είχε σκάσει μύτη ένας ερευνητής, ένα μελετητής, ένας ειδικός τέλος πάντων από την Αυστραλία και είχε ανακοινώσει πότε θα πέθαιναν οι εφημερίδες. Με χρονοδιάγραμμα, παρακαλώ, για όλες τις χώρες του κόσμου.
* Ξερωγώ το 2040 για τις.. Ηνωμένες Πολιτείες, το 2045 για την Βρετανία (λέω υποθετικά νούμερα τώρα), για κάθε κράτος του ας πούμε αναπτυγμένου κόσμου είχε και μια χρονιά. Το θυμάμαι, γιατί αν και έχουν σβηστεί από τη μνήμη μου των υπολοίπων οι χρονολογίες, εν τούτοις δεν λησμονώ τι αποφαινόταν για την Ελλάδα:Το 2028 θα πάψουν να κυκλοφορούν εφημερίδες στη χώρα μας!
* Πράγμα το οποίον αν το έλεγες πέρυσι στην πιάτσα θα γελάγανε όλοι και θα δείχνανε με το δάχτυλο τον «μαλάκα τον Αυστραλό» που έπαιζε με τις μεταβλητές. Αλλά φέτος, με τον κορωνοϊό, έχει αλλάξει το πράγμα. Έχει σοβαρέψει το πράγμα, έχει τσακίσει το πράγμα, μας έχει από κάτω ολοσούμπητους και δεν είναι για να το δένει κανείς φιόγκο ότι θα καταφέρουν να συρθούν άλλα οκτώ χρόνια οι εφημερίδες…
* Εξ ου και οι εκδότες τρέχουν σαν παλαβοί, μπας και σώσουν τα άσωστα. Είδαν τον Τσίπρα πριν από μια βδομαδούλα, είδαν και τον Βελόπουλο τώρα προχτές, όπου να ‘ναι θα δουν και τους υπόλοιπους πολιτικούς αρχηγούς, δεν είναι πολλοί, ως το τέλος του μήνα αναμένεται να έχουν ολοκληρωθεί οι επαφές.
* Τα αιτήματα; Γνωστά τοις πάσι:
Η οικονομική ενίσχυση που πήγε στις ελληνικές καλένδες λόγω Χίου, η οικονομική αιμορραγία λόγω κορωνοϊού (ποιος βάζει το χέρι στην τσέπη τέτοιες μέρες;), η αναπροσαρμογή του ΦΠΑ μπας και φτουρήσουν τα φύλλα και φυσικά να ρίξει μια ματιά το κράτος στην τρέχουσα χασούρα των εφημερίδων που δεν είναι και τόσο μικρή, μάλλον με τη μαύρη τρύπα της Καλκούτας μοιάζει.
* Θα βγει τίποτα; Δεν μπορώ να ξέρω από τώρα, αλλά αν σας λέει κάτι πoυ η Λίστα Πέτσα the return number 2 revisited, αφορούσε αποκλειστικά και μόνο στα κανάλια…