Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2020
Ιστορίες πτώχευσης και μη…
Πριν από 10 χρόνια τέτοιες μέρες, ο εργολάβος Κώστας Σαραντόπουλος αποφάσισε να βάλει λουκέτο στην ιστορική εφημερίδα «Απογευματινή» και 150 εργαζόμενοι βρέθηκαν στον δρόμο χωρίς αποζημιώσεις, χωρίς να τους έχουν καταβληθεί δεδουλευμένα. Η... επιχείρηση δεν πτώχευσε, δεν απέλυσε και ο δικαστικός αγώνας, με αναβολές, με ατελείωτες ώρες αναμονής στην Ευελπίδων, δεν κατέληξε στο..
ταμείο, διότι τίποτα δεν υπήρχε να κατασχέσουν οι εργαζόμενοι. Δικαίωση στα «χαρτιά» αλλά ουκ αν λάβοις παρά του -υποτίθεται- μη έχοντος. Καταγγελίες των εργαζομένων προς τις αρμόδιες αρχές χάθηκαν σε συρτάρια και τα δάνεια που είχε λάβει η «Απογευματινή» δεν είναι πολύ σαφές αν χρησιμοποιήθηκαν για τον σκοπό τους.Οι 150 εργαζόμενοι λοιπόν βρέθηκαν στον δρόμο στα τέλη του 2010, στην αρχή της κρίσης που σηματοδότησε συρρίκνωση του Τύπου, με τις πιθανότητες να βρουν άλλη δουλειά πολύ περιορισμένες, όχι μόνο στον Τύπο αλλά οπουδήποτε. Βρέθηκαν με μηδενικό εισόδημα, αλλά με τις υποχρεώσεις να τρέχουν κανονικά. Καμία απολύτως πρόνοια για τα δάνεια, τα ενοίκιά τους, την Εφορία των πραγματικά νοικοκυραίων. Αλλά στην πολυτελή κατοικία της Φιλοθέης η ζωή συνεχίστηκε κανονικά.
Ο νέος Πτωχευτικός έρχεται να δημιουργήσει νέα δεδομένα. Ο Γιάνης Βαρουφάκης -του οποίου θαυμάστρια δεν είμαι- περιέγραψε από το βήμα της Βουλής τι θα συμβεί στον εργαζόμενο πτωχευμένων επιχειρήσεων: «Που προφανώς, τελευταίος στην κατάταξη των πιστωτών και καταϊδρωμένος, δεν πρόκειται να αποπληρωθεί. Ως αποτέλεσμα του ίδιου του νόμου σας, που δεν θα αποπληρώσει τον εργαζόμενο, όταν ο εργαζόμενος δεν μπορεί να αποπληρώσει το στεγαστικό του δάνειο, ο ίδιος νόμος αυτός θα φέρει στο κατώφλι του σπιτιού του, του διαμερίσματός του, μπορεί και την ίδια τράπεζα, μια άλλη τράπεζα, ένα ταμείο που έχει αγοράσει το στεγαστικό δάνειο να τον πτωχεύσει και να του πάρει το σπίτι». Στο καναβάτσο για ακόμα μια φορά το πόπολο.
Αρτεμις Σπηλιώτη / ΕφΣυν
