Και ο Μπενίτο Μουσολίνι, που τον μνημονεύουμε κάθε χρόνο τέτοιες μέρες, ως σοσιαλιστής άρχισε. Κι όχι μόνο ως σοσιαλιστής αλλά και ως μεροκαματιάρης μαχόμενος δημοσιογράφος που αρθρογραφούσε σε «ριζοσπαστικοσοσιαλιστικά» φύλλα.
Μη διαρρηγνύοντας, για αρκετό διάστημα, τις σχέσεις του με τους παλιούς συντρόφους, μεθοδικά.. έφτιαχνε το Partito Nazionale Fascista και ετοίμαζε την «Πορεία στη Ρώμη» των παρακρατικών μελανοχιτώνων του. Συνεχίζοντας να δημοσιογραφεί ως διευθυντής της εφημερίδας του «Λαός της Ιταλίας» στο Μιλάνο.
Κι όταν έγινε ο άτεγκτος Ντούτσε και ρωτήθηκε πώς αυτός «ο μέγας δημοσιογράφος» έφτασε να περιορίζει τις ελευθερίες του Τύπου, απάντησε: «Οι ελεύθερες εφημερίδες γράφουν μόνον όσα τους υπαγορεύουν οι επιχειρήσεις, οι βιομηχανίες και οι τράπεζες που τις χρηματοδοτούν». Κοίτα τι σκαρφίστηκε εκατό χρόνια πριν το μαύρο, κατάμαυρο μυαλό του...
