Ενας ξεΧΑσμένος κρίκος

Περιμένοντας να δούμε τους ναζί στη φυλακή, μετά τη συλλογική αγαλλίαση που νιώσαμε με την καταδίκη, κάπου χάθηκε ο μπούσουλας. Η βιασύνη του πολιτικού συστήματος -σύμπαντος του δημοκρατικού, συνταγματικού, αντιφασιστικού και όπως αλλιώς θέλετε τόξου- να κάνει ταμείο και να μετατρέψει τη «νίκη της δημοκρατίας» σε ήττα των πολιτικών αντιπάλων ενός εκάστου, με εκτόξευση κατηγοριών για ηθικές αυτουργίες, υποθάλψεις και συνενοχές στο νεοναζιστικό αίσχος προσφέρει κάκιστες υπηρεσίες.
Κυρίως, γιατί μπερδεύει εκείνο το τμήμα της κοινής γνώμης που παραπλανήθηκε απ’ το φασιστικό συνονθύλευμα και σήμερα ακροβατεί ανάμεσα στην ιδέα να κόψει και τον τελευταίο δεσμό με την εγκληματική συμμορία και στην «ανάγκη» να βρει ένα λιγότερο αιματηρό υποκατάστατο.
Φυσικά και δεν είναι αθώοι πολλοί πέραν των χρυσαυγιτών. Αλλά, πέρα από τις γνωστές ιδεολογικές, πολιτικές και ιστορικές συνενοχές, που βαραίνουν κατά 90% και πλέον τη Δεξιά των τελευταίων 70 χρόνων, υπάρχει ένας ξεχασμένος κρίκος στην αλυσίδα του ναζιστικού άλματος, που θα έπρεπε ήδη να απασχολεί τη δικαιοσύνη: τι έγινε με τους χρηματοδότες και τους μεγάλους χορηγούς της Χ.Α; Τι απέδωσε η έρευνα του ΣΔΟΕ στα βιβλία και στους λογαριασμούς της; Ποιοι τη βοήθησαν να στήσει το παραστρατιωτικό – παρασυνδικαλιστικό της μαγαζί στο Πέραμα;
Ποιοι εξασφάλιζαν την αδιάλειπτη παρουσία της χρόνια πριν από το εκλογικό της big bang; Τι απέδωσαν οι έρευνες για τις καταγγελίες περί χρηματοδότησης από εφοπλιστές, επιχειρηματίες, νονούς της νύχτας; Σε ποιους οδηγούν τα υπομνήματα της πολιτικής αγωγής για τα οικονομικά της συμμορίας και οι καταγγελίες αποσκιρτησάντων χρυσαυγιτών για μπίζνες και οφσόρ αγνώστων ιδιοκτητών; Με λίγα λόγια: ποιοι θύλακες της οικονομικής ελίτ της χώρας -με ονοματεπώνυμα!- επένδυσαν στο φασιστικό πείραμα τα χρόνια της μνημονιακής κατάρρευσης;

Γιάννης Κιμπουρόπουλος / EφΣυν