Το Σάββατο η «Εφ.Συν.» πήρε το ρίσκο να αφήσει κατά μέρος την ιδιαίτερη πολιτική της σκοπιά και να βοηθήσει να αναδειχτεί μια πρωτοφανής συσπείρωση εκπροσώπων όλου του πολιτικού φάσματος, με τον μείζονα στόχο να κλείσει ο δρόμος στον ναζισμό και στο έγκλημα. Δεν ήταν εύκολο. Και ασφαλώς είχαμε υπολογίσει ότι.. πολλοί καλοπροαίρετοι αναγνώστες θα νιώσουν έκπληξη, ενώ οι συνήθεις ζηλόφθονες ανταγωνιστές μας θα έβρισκαν ακόμα μια ευκαιρία να μας συκοφαντήσουν.
Το γνωρίζαμε, αλλά αυτό δεν μας εμπόδισε να προχωρήσουμε. Έτσι οφείλουν να κάνουν όσοι πιστεύουν ότι η πολιτική δημοσιογραφία σε τέτοιες στιγμές έχει ρόλο και πρέπει να βασίζεται σε αρχές και όχι σε μικρόψυχους υπολογισμούς και φοβίες.
Ποιο είναι το μείζον; Μα αυτό ακριβώς που λέει το σαββατιάτικο πρωτοσέλιδό μας: «Το τείχος της δημοκρατίας». Η απόφαση όλων των πολιτικών πτερύγων του συνταγματικού τόξου να παραμερίσουν για μια στιγμή όσα τις χωρίζουν και να δηλώσουν ότι συμφωνούν πως δεν μπορεί να υπάρχει χώρος για τον οργανωμένο εγκληματικό ναζισμό στην πατρίδα μας.
Είχε θέση σε αυτή την ομάδα πολιτικών ηγετών ο Αντώνης Σαμαράς; Μα βεβαίως είχε. Γιατί έτυχε να είναι αυτός πρωθυπουργός όταν ο κόμπος έφτασε στο χτένι και μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα ο αντιφασιστικός ξεσηκωμός υποχρέωσε την πολιτεία να πάρει θέση. Οι γέφυρες με την πολιτική συνεργασίας και υπόθαλψης της Χρυσής Αυγής μέσω Μπαλτάκου είχαν πλέον κοπεί.
Αυτή η σύμπλευση που διαφάνηκε στην «Εφ.Συν.» με δηλώσεις πολιτικών που κατά τα άλλα δεν θέλει να ακούει ο ένας για τον άλλο είναι καταρχάς ένα μήνυμα στην ελληνική κοινωνία. Αλλά ταυτόχρονα είναι και μια υπόσχεση από όλες αυτές τις πολιτικές πτέρυγες ότι δεν θα ξανασκεφτούν να υποτιμήσουν ή πολύ χειρότερα να αποδεχτούν για μικροκομματικούς λόγους τη ναζιστική απειλή. Η δικαστική απόφαση θα ολοκληρώσει αυτό το σημαντικό βήμα προς όφελος της δημοκρατίας, αποδίδοντας δικαιοσύνη στα θύματα και κλείνοντας τον δρόμο στην εγκληματική οργάνωση που είχε μεταμφιεστεί σε πολιτικό κόμμα.
ΕΦΣΥΝ / Αποψη
