Οι πολιτικοί αρχηγοί όλων των κομμάτων του δημοκρατικού φάσματος ενώνουν τη φωνή τους από τις στήλες της «Εφημερίδας των Συντακτών» για να προασπίσουν τα πολυτιμότερα αγαθά μιας σύγχρονης ευρωπαϊκής χώρας: τις αξίες του δημοκρατικού πολιτεύματος και τις αρχές του ανθρωπισμού που πρέπει να συγκροτούν την κοινωνία..
Aυτά λέει η ΕφΣυν, η έκδοση τουΣαββατοκύριακου, που έχει ειδικό πολυσέλιδο ένθετο για τη δίκη των ναζιστών. Μητσοτάκης, Τσίπρας, Σαμαράς, Γεννηματά, Κουτσούμπας, Βαρουφάκης γράφουν στην Εφ.Συν.» και ενώνουν, λέει, τις φωνές τους εναντίον της ναζιστικής απειλής.Υπήρξαν όμως πολλές αντιδράσεις για το πρωτοσέλιδο της Εφημερίδας των Συντακτών κυρίως γιατί στο «τείχος της Δημοκρατίας» υπάρχει κι ο Σαμάρας - άσχετο αν ήταν πρωθυπουργός όταν έγιναν οι συλλήψεις των Χρυσαυγιτών. Καποιοι είπαν πως το αρθρο του είναι απαράδεκτο ενώ εξισώνει τα δύο άκρα ενώ πολλοί ήταν αυτοί που έκαναν λόγο για «ατυχές» πρωτοσέλιδο και ανεβασαν φωτογραφία από την πορεία στο Κερατσίνι, για την έβδομη επέτειο μνήμης της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα, σχολιάζοντας: αυτό είναι το αληθινό τείχος της Δημοκρατίας...
τον εξαιρέσεις καθως ήταν Πρωθυπουργός όταν δολοφονήθηκε ο Φύσσας, έγιναν οι συλλήψεις των χρυσαυγιτών και σχηματίστηκε η δικογραφία.
Πάντως ο αρχισυντάκτης πολιτικού της ΕφΣυν Γιώργος Πετρόπουλος σχετικά με το σημερινό δημοσίευμα της ΕφΣυν κάνει λόγο για πολιτική κίνηση και μάλιστα μεγάλης βαρύτητας μπροστά σε ένα τόσο σημαντικό γεγονός που είναι η έκδοση της δικαστικής απόφασης για την Χρυσή Αυγή.
Ο Γ. Πετρόπουλος απαντώντας σε επικριτικά σχολια στα σόσιαλ μίντια αναφέρει μεταξύ άλλων:
Το πρωτοσέλιδο είναι σαφέστατο. Αναφέρεται στη δίκη της Χρυσής Αυγής. Υπογραμμίζει το τέλος της και ακριβώς πάνω σε αυτό το ζήτημα έχει συγκεντρώσει όλο τον πολιτικό κόσμος να καταγγέλλει τη φασιστική οργάνωση. Κι αυτό τέσσερις ημέρες πριν βγει η δικαστική απόφαση. Είναι μια βαρύνουσας σημασίας παρέμβαση στην κοινωνία υπερ της καταδίκης της οργάνωσης.
➤ Ο δημοσιογράφος Γιώργος Ι. Αλλαμανής σχολίασε στο fb το πρωτοσέλιδο της Εφημεριδας των Συντακτών:
Υψηλής ποιότητας δημοσιογραφία, επικαιρότητα και διαχρονία. Το θυμικό πολλών
εδώ μέσα απαξίωσε το ιστορικό, για μένα, ενωτικό/δημοκρατικό πρωτοσέλιδο
της ΕΦΣΥΝ. Το αντιχρυσαυγίτικο «Τείχος της Δημοκρατίας» (πρέπει) να)υψωθεί σε όλο το κοινωνικό/κομματικό φάσμα. Γιατί περιελήφθησαν ο
ανεκδιήγητος Σαμαράς και ο νυν πρωθυπουργός; Για τον ίδιο λόγο που ο
καγκελάριος Αντενάουερ διακήρυξε - απαξιωτικά για τους ναζιστές - «Πιο
δεξιά από εμάς [τους Γερμανούς Χριστιανοδημοκράτες] θα υπάρχει μόνο το
τείχος!». Ραντεβού την Τετάρτη στο Εφετείο Κακουργημάτων στις 11.00
το πρωί - Δεν είναι αθώοι!
➤ Σημαντική και η παρέμβαση του δημοσιογράφου Γιάννη Αλμπάνη που έγραψε στο fb:
Το σημερινό αφιέρωμα της Εφημερίδας των Συντακτών για τη ναζιστική συμμορία αποτελεί δημοσιογραφική παρέμβαση μεγάλη κλίμακας. Είναι από τις λίγες φορές πλέον που ένα ΜΜΕ ταυτόχρονα φτιάχνει ατζέντα, προωθεί πλατιά μια ιδεολογική/πολιτική πλατφόρμα κι εκπλήσσει το κοινό. Η μεγάλη συζήτηση στα social είναι ενδεικτική της επιδραστικότητας του φύλλου της εφημερίδας.
Η ΕφΣυν τα τελευταία 5,5 χρόνια ήταν ένα από τα ελάχιστα ΜΜΕ που κάλυψε με απόλυτη συνέπεια και σταθερή γραμμή τη δίκη των ναζί. Το βιβλίο και η κατάθεση του Δημήτρη Ψαρρά, εκ των βασικών συντακτών της ΕφΣυν, θεμελιώνει την κατηγορία της εγκληματικής οργάνωσης με μανδύα πολιτικού κόμματος. Η εφημερίδα υιοθέτησε τη γραμμή του Ψαρρά για ένα μέτωπο όλων των πολιτικών δυνάμεων του «δημοκρατικού τόξου» για την καταδίκη της ναζιστικής συμμορίας. Προσωπικά, με αυτή τη γραμμή έχω αρκετές διαφωνίες, αλλά μπορώ να τη συζητήσω γιατί είναι «από την εδώ μεριά». Αυτό που σίγουρα δεν μπορώ να κάνω, είναι να βάλω την ΕφΣυν που κράτησε συνεπή αντιφασιστική στάση, στο ίδιο τσουβάλι με τη μεγάλη πλειονότητα των ΜΜΕ που έκαναν σαν να μην γινόταν η δίκη, αφού πρώτα είχαν σιγοντάρει τη Χρυσή Αυγή.
Το σημερινό αφιέρωμα όντως συμβάλλει στην πολιτική απομόνωση της συμμορίας και ενισχύει τη τάση για σκληρή καταδίκη χωρίς μέσες λύσεις -σε αυτό το τελευταίο συμβάλλει ιδιαίτερα τη συμπερίληψη της τοποθέτησης Σαμαρά. Στα social η πιο πολλή κριτική γίνεται ακριβώς για τη συμμετοχή του Σαμαρά στο αφιέρωμα. Είναι αλήθεια ότι επί πρωθυπουργίας του απογειώθηκε η βία της Χρυσής Αυγής λόγω της απροκάλυπτης ανοχής/κάλυψης της αστυνομίας. Είναι επίσης αλήθεια ότι ο ίδιος έχει ολοφάνερη ακροδεξιά ατζέντα σε σειρά ζητημάτων, με προεξάρχουσα την εξωτερική πολιτική. Εξίσου αλήθεια όμως είναι ότι επί πρωθυπουργίας Σαμαρά έγιναν οι διώξεις εναντίον των ναζί. Αν ήμουν υπεύθυνος του αφιερώματος, δεν θα συμπεριλάμβανα τον Σαμαρά, θεωρώντας ότι κινήθηκε πολύ αργά, όταν τα πράγματα είχαν φτάσει στο μη περαιτέρω. Διαβάζοντας μάλιστα το κείμενό του το οποίο κλείνει με αναφορά στη… Marfin, επιβεβαίωσα πλήρως την αρνητική προδιάθεσή μου.
Η Χρυσή Αυγή βρίσκεται αυτή τη στιγμή στην άκρη του γκρεμού. Αρκεί ένα σπρώξιμο για να πέσει στο κενό και να χαθεί οριστικά. Για να φτάσει η συμμορία στην άκρη του γκρεμού συνέβαλαν πολλοί παράγοντες. Είχε σημασία η δράση όσων κινήθηκαν εναντίον της, αλλά έπαιξε ρόλο και η ξεσαλωμένη εγκληματική δράση της -αν ήταν κάπως πιο προσεκτική, θα υπήρχε ακόμα ως κοινοβουλευτικό κόμμα. Δεν θα είχε φτάσει στην άκρη του γκρεμού χωρίς την πεισματική αντίσταση του αντιφασιστικού κινήματος και τη θυσία του Παύλου Φύσσα. Δεν ξέρω όμως τι θα είχε γίνει αν δεν είχαν πλακώσει στις κλοτσιές τους νεοδημοκράτες στον «ιερό χώρο» της ελληνικής Δεξιάς, τον Μελιγαλά, και δεν είχαν αρχίσει να απειλούν δημοσκοπικά τη Νέα Δημοκρατία. Όπως επίσης είχε σημασία η διεθνής πίεση, με πιο σημαντικές τις κινήσεις του Ισραήλ. Θα μπορούσαμε να πούμε πολλά ακόμα. Το σημαντικό όμως αυτή τη στιγμή είναι ότι οι ναζί βρίσκονται στην άκρη του γκρεμού. Στις 7 Οκτωβρίου πρέπει να τους ρίξουμε την τελική σπρωξιά για να πέσουν στο κενό. Η καταδίκη τους δεν θα σημάνει το τέλος της φασιστικής απειλής. Θα κάνει όμως τον κόσμο μας ένα καλύτερο μέρος..
➤ O δημοσιογράφος Γιάννης Παντελάκης σχολίασε:
Ειναι
σπάνιο στις ημερες μας ενα πρωτοσέλιδο να προκαλεί τόσες αντιδράσεις,
οι εφημερίδες εχουν πάψει να παίζουν παρεμβατικό ρόλο. Η αιτία γι αυτό
που συνέβη με την ΕφΣυν συνδέεται περισσότερο με το απρόσμενο, μια
εφημερίδα που πρωτοσέλιδα τουλάχιστον ταυτίζει τον λόγο της οχι με
πολιτικές μόνο αλλα κυρίως με κομματικές αναφορές, δίνει αυτή τη φορά
βήμα για να μιλήσουν κατα της Χρυσής Αυγής στον Σαμαρά ("επίδοξο αρχηγό
των ακροδεξιών") και Μητσοτάκη (που "κάνει ακροδεξιές βουτιές"). Στις
παρενθέσεις τίτλοι της εφημερίδας. Νομίζω πως αυτό το "απρόσμενο",
συνδέεται με την μεγαλύτερη παθογένεια των Ελληνικών ΜΜΕ που σε
συντριπτικά μεγάλο βαθμό και για ποικίλους λόγους (ακόμα και επιβίωσης)
εχουν ταυτιστεί με τον κομματικό λόγο συχνά παραθέτουν και ερμηνεύουν τα
γεγονότα με περισσότερο κομματικό συναίσθημα-στο οποίο εχουν εθιστεί
πολλοί αποδέκτες τους-και λιγότερο με αντικειμενικές προσεγγίσεις. Σε
όλο τον κόσμο, ολα τα ΜΜΕ εχουν πολιτικές προτιμήσεις αλλα σε πολλές
χώρες ενα πρωτοσέλιδο που θα ασκεί κριτική στο κόμμα που "συμπαθούν" δεν
θα αποτελούσε ειδηση. Στη δική μας θα αποτελούσε είδηση και τέτοιες
""ειδήσεις" δεν υπάρχουν...
➤ Με τη σειρά ο Γιώργος Καρελιάς έγραψε:
Είδα διάφορες αντιδράσεις-επικριτικές εννοείται- γι' αυτό το πρωτοσέλιδο. Πρωτίστως επειδή έδωσε βήμα στον Σαμαρά και δευτερευόντως στον Μητσοτάκη. Εχω να πω το εξής. Η λογική ότι μια δεξιά εφημερίδα δεν πρέπει να δίνει βήμα στον Τσίπρα, επειδή είναι "λαϊκιστής, ανεύθυνος" κτλ ή ότι μια αριστερή εφημερίδα δεν πρέπει να δίνει λόγο στον Σαμαρά, επειδή είναι "ακροδεξιός" ή στον Μητσοτάκη επειδή είναι "Μωϋσής", νόμιζα ότι έχει ξεπεραστεί. Μάλιστα, σε ένα τέτοιο θέμα-την καθολική απομόνωση των νεοναζί- επιβάλλεται ακριβώς το αντίθετο να γίνεται. Αλλιώς, κάποια στιγμή μπορεί να οδηγηθούμε στη θεωρία του "σοσιαλφασισμού" της Κομιντέρν του 1930, την οποία η ίδια εγκατέλειψε λίγα χρόνια αργότερα, αφού βέβαια ο Χίτλερ είχε καταλάβει την εξουσία.Λοιπόν, ναι έχει λόγο και ο Σαμαράς, αφού επί πρωθυπουργίας του ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Νίκος Δένδιας έκανε ένα αποφασιστικό βήμα για την αντιμετώπιση των χρυσαυγιτών. Φυσικά έχει λόγο και ο Μητσοτάκης- πρωθυπουργός είναι, διάβολε! Εν κατακλείδι: δεν μου αρέσουν αυτά τα αγαπησιάρικα στην πολιτική("όλοι μαζί" κτλ), αλλά εν προκειμένω έχουμε κάτι άλλο. Γι' αυτό, το πρωτοσέλιδο είναι υποδειγματικό.
Εμένα η γραμμή της ΕφΣυν μου προκάλεσε αμηχανία. Παρ όλο που τους θεωρώ όλους φίλους μου και παρ όλο που αναγνωρίζω την τεράστια συμβολή και συνέπεια της εφημερίδας στην αντιφασιστική μάχη.
Μου προκάλεσε αμηχανία γιατί η δική μου άποψη είναι ότι οι πολιτικοί κερδοσκόποι της θεωρίας των δυο άκρων δεν βρίσκονται από την από δω μεριά του αντιφασιστικού τείχους. Και γιατί ο Σαμαράς χάιδεψε την βάση της ΧΑ, πούλησε το ίδιο ρατσιστικό και ακροδεξιό προϊόν άφησε την αστυνομία να την καλύπτει και δεν την πείραξε μέχρι που επιχείρησε να πάρει το πάνω χέρι στις γιορτές του Μελιγαλά.
Δεν θέλησα να εκφράσω την διαφωνία αυτή γιατί είδα ότι η Εφσυν δεχόταν επίθεση από διαφορους τοξικους, που βρήκαν ευκαιρία για θεωριες συνομωσιας, αναρτησεις πολιτικού αναλφαβητισμού και κραυγες οπισθοδρομικης καφριλας. Η αριστερά δεν έχει σχέση με αυτά.
Αλλά δεν καταλαβαίνω και τα μπράβο και τα συγχαρητήρια. Όσο και αν εκτιμώ αυτούς που τα είπαν.➤ Ο Δημήτρης Χριστόπουλος σχολίασε:
Η Εφημερίδα των Συντακτών υπήρξε η μόνη εφημερίδα που ευθύς στήριξε με σθένος και άποψη όχι μόνο τον δικαστικό αγώνα εναντίον της Χρυσής Αυγής αλλά και το ιδεολογικό πολιτικό μέτωπο εναντίον των Ναζί της εποχής μας. Αυτό μάλιστα σε μια συγκυρία που ο υπόλοιπος "αστικός τύπος", όπως θα λέγαμε κάποτε, αδιαφορούσε πλήρως για τη δίκη είτε υποτιμώντας το φαινόμενο ΧΑ είτε ανεχόμενός το. Αυτά είναι γνωστά πλέον. Επομένως, μπράβο στην Εφημερίδα των Συντακτών που έφερε το ζήτημα στο κέντρο του διαλόγου ως επίδικο πρώτης γραμμής για το πολιτικό σύστημα της χώρας μας.
Αυτό δεν μπορεί να γίνεται μόνο στο όνομα της καθαρότητας της αντιφασιστιστικής στρατηγικής αλλά μετωπικά, δηλαδή με συμμαχίες ακόμη και με ορκισμένους πολιτικούς αντιπάλους, οι οποίοι για τους δικούς τους λόγους πρωτοστάτησαν στην εξάρθρωση της ΧΑ, όπως ο Αντώνης Σαμαράς. Αυτό δεν είναι ξέπλυμα του πρώην πρωθυπουργού. Είναι χρησιμοποίηση του λόγου του για ένα σκοπό του οποίου το εκτόπισμα ξεπερνάει την αποστροφή που ο συγκεκριμένος προκαλεί στην Αριστερά (και του προκαλεί η Αριστερά). Το ίδιο ισχύει και από τη δική του πλευρά αντιστρόφως.
Αυτό είναι το "δάσος" επί του προκείμενου. Οι αντιρρήσεις που βλέπω είναι δέντρα. Τέλος, θα προτιμούσα χίλιες φορές η Εφημερίδα των Συντακτών να μπορούσε να αποβάλει τον κατά κανόνα ρηχό φιλοσυριζα λόγο της και να είχε μετατραπεί επί κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ σε αυτό που η μητέρα της Ελευθεροτυπία πρέσβευε στη δεκαετία του '80: "Στηρίζουμε την αλλαγή, ελέγχουμε την εξουσία".
Νομίζω ότι μια εφημερίδα αυτού του χώρου μόνο κέρδος θα είχε από μια τέτοια αλλαγή πλεύσης. Επίσης, κέρδος θα είχε και ο πολιτικός φορέας που απολαμβάνει τη στήριξη της, ο οποίος θα είχε δύο λόγους παραπάνω να προσπαθεί να γίνει καλύτερος από το να απολαμβάνει τον πολωτικό και άκριτα υποστηρικτικό λόγο των ελάχιστων μέσων που έχουν μείνει δίπλα του.
Εύχομαι ο διάλογος που προκάλεσε το χθεσινό πρωτοσέλιδο της εφημερίδας αυτής, να κινητοποιήσει στο εσωτερικό της μια λογική που θα οδηγήσει σε μια λιγότερο οπαδική προσέγγιση της κομματικής αντιπαράθεσης.
Στην Ελλάδα σήμερα η ανεξαρτησία του τύπου υποφέρει τραυματικά. Αυτό αντιμετωπίζεται με κριτικό λόγο που δεν χαρίζεται σε κανέναν. Αυτό είναι δημοσιογραφία. Όταν τέλος προκύπτει η ανάγκη δημοκρατικού μετώπου ενάντια στους καταστατικούς πολεμίους του πολιτεύματος, αυτό σημαίνει συμμαχίες και συμβιβασμούς που δεν συνηθίζονται. Όπως και το να έχεις μια εγκληματική οργάνωση που μεταμφιέστηκε σε πολιτικό κόμμα δεν συνηθίζεται.
