Οι σωζόμενες μαρτυρίες επικεντρώνονται στον αγώνα των προσφύγων από τη Μικρά Ασία, τον Πόντο και την.. Αρμενία για να ξεπεράσουν τις δυσκολίες, κυρίως την εχθρότητα των γηγενών, που έφτανε στα όρια του μίσους, και να κερδίσουν τις νέες ζωές τους.
Ομως, μέσα από σκόρπιες εικόνες και περιγραφές αναδύεται και η όμορφη, καλοκαιρινή όψη της πόλης, που αποκόπηκε, μεταπολεμικά, σταδιακά από τη θάλασσα, με τη γιγάντωση του λιμανιού και την κατάληψη λιμενικών χώρων από μεγάλες βιομηχανίες, όπως ήταν τα Λιπάσματα και τα τσιμέντα της ΑΓΕΤ.
Δυστυχώς, όμως, τον Σεπτέμβρη του 1948, η περιοχή «σημαδεύτηκε» από ένα τραγικό γεγονός, που για χρόνια διηγούνταν, συγκλονισμένοι, οι κάτοικοι. Ηταν η εμφάνιση ενός καρχαρία που κατασπάραξε έναν 17χρονο κολυμβητή, τον Δημήτρη Παρασάκη, στην περιοχή πίσω από το εργοστάσιο της ΔΕΗ, στον Αγιο Γεώργιο Κερατσινίου, όπου υπήρχε η λεγόμενη σπηλιά του Κουλού και η βραχώδης ακτή ονομαζόταν «τρίτα βοτσαλάκια» ή «μαύρο πηδηχτήρι», από μια μικρή προβλήτα που είχαν κατασκευάσει οι Γερμανοί.
- διαβάστε το ρεπορτάζ του Σταύρου Μαλαγκονιάρη στην ΕφΣυν ΕΔΩ