Ας κάνουν τη δουλειά τους στο Δεύτερο κι ας αφήσουν τα... σελέμπριτιζ για τη μικρή οθόνη

Μια παλιά συνταγή που σπάνια πιάνει στην τηλεόραση και ποτέ, μα ποτέ, δεν πιάνει στο ραδιόφωνο

* Κατανοώ την ανάγκη των υπευθύνων στην Ελληνική Ραδιοφωνία να βγάλουν ένα Δελτίο Τύπου που θα κάνει θόρυβο (ελληνιστί, buzz) και θα συζητηθεί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Συμβαίνει και στις καλύτερες.. οικογένειες και άλλωστε όλοι λιγουρεύονται μια θέση στον ήλιο του φέηζμπο και του τουίτερ.Άλλο αυτό όμως κι άλλο να αναλωνόμαστε σε ονοματολογία, για να τσιμπήσει το κοινό κάποιων προβεβλημένων καλλιτεχνών και να μας προσφέρει λίγα απ’ τα ψίχουλα της προσοχής του.
*Βλέπε το Δελτίο Τύπου του Δευτέρου Προγράμματος, που έγραφε λέξη προς λέξη τα εξής:
«Τι κοινό έχουν ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης, ο Κωστής Μαραβέγιας, ο Χρήστος Λούλης, ο Στάθης Δρογώσης, ο Μανώλης Φάμελλος και η Λίνα Νικολακοπούλου; Και τι συνδέει τον Ιεροκλή Μιχαηλίδη, τον Φοίβο Δεληβοριά, τον Μίνωα Μάτσα, τον Οδυσσέα Τσάκαλο, την Μαρία Παπαγεωργίου και τον Δημήτρη Πιατά;
Όχι, δεν πρόκειται για μια παράξενη παράσταση εν μέσω κορονοϊού, αλλά για το νέο πρόγραμμα της Δημόσιας Ραδιοφωνίας».
* Οι ανωτέρω θα συνυπάρξουν «σε μια νέα ζώνη έκπληξη στην οποία γνωστά και αγαπημένα σε όλους πρόσωπα από το χώρο του τραγουδιού, του θεάτρου, της λογοτεχνίας, θα πραγματοποιούν κύκλους εκπομπών παίζοντας τα αγαπημένα τους τραγούδια και αφηγούμενοι τις δικές τους γνωστές και άγνωστες ιστορίες».
* Μια συνταγή πιο παλιά κι απ’ το αμμοκονίαμα, που σπάνια, σπάνιότατα πιάνει στην τηλεόραση και ποτέ, μα ποτέ των ποτών δεν πιάνει στο ραδιόφωνο.
Γιατί το δόλιο το ραδιοφωνάκι έχει τους δικούς του κανόνες, τους δικούς του νόμους, τις δικές του συνήθειες και τα δικά του πρόσωπα. Τα πρόσωπα που αναδεικνύει από τις συχνότητές του για να κάνουν παρέα (θέλετε να σας το γράψω και με κεφαλαία: ΠΑΡΕΑ) στον ακροατή και όχι για να τον ψαρώνουν με την υπεροχή τους…
* Ας κάνουν λοιπόν τη δουλειά τους στο Δεύτερο, να προσφέρουν δηλαδή καλή ελληνική μουσική στον κόσμο, και ας αφήσουν τα σελέμπριτιζ για τη μικρή οθόνη που της ταιριάζουν και πολύ καλύτερα. Εκτός πια κι αν έπρεπε να πέσει χαρτζιλικάκι, οπότε πάω πάσο και το βουλώνω ατάκα κι επί τόπου. Λα τα μινόρια!

Χρήστος Ξανθάκης / medioΠΙΛΑΦΟ (newpost)