* Με όλη μου την αγάπη και εκτίμηση στον Αλέξη Γεωργούλη, σ’ αυτούς που τον σταύρωσαν και σ’ αυτούς που τον επέβαλαν στο ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά όσα είπε για να υπερασπιστεί την παρουσία του στο «Joker» περισσότερο τρικυμισμένη θάλασσα θύμιζαν και λιγότερο συγκροτημένη απάντηση. Απολαύστε υπεύθυνα:
«Είμαι ηθοποιός που νιώθω..
Αυτό είναι ουσιαστικά η αλλοίωση της ταυτότητάς μου, εάν πω ότι πέρα του ότι με ψήφισε ο κόσμος σαν ευρωβουλευτή θα πρέπει να ξεχάσω και την υπόλοιπή μου ζωή. Δεν πηγαίνει πίσω το έργο μου σαν ευρωβουλευτής, επειδή συνεχίζω να δουλεύω σαν ηθοποιός. Αν κάποιος με κατηγορεί γιατί κάνεις και αυτό, είναι σαν να κατηγορείς και έναν άλλον ευρωβουλευτή γιατί έχει παιδιά που του απασχολούν χρόνο. Εγώ δεν έχω παιδιά, έχω ελεύθερο χρόνο, μπορώ να τον ξοδεύω όπου μου αρέσει»
* Εν τω μεταξύ, σας έγραφα προ ημερών ότι η Google συμφώνησε να πληρώσει 1.000.000.000 δολλάρια εντός των προσεχών τριών ετών σε εκδότες της Γερμανίας, της Βραζιλίας, της Αργεντινής, της Βρετανίας και του Καναδά προκειμένου να φιλοξενεί περιεχόμενο των «μέσων» τους.
* Τώρα λοιπόν έρχεται μια φρέσκια, φρεσκότατη απόφαση παρισινού εφετείου, η οποία υποχρεώνει την Google να πληρώσει τους Γάλλους εκδότες για χρήση αποσπασμάτων από την ύλη τους. Η Google υποστήριζε ότι δεν θα έπρεπε να δώσει φράγκο γιατί με τις υπηρεσίες της αύξανε την κυκλοφορία των media, αλλά τελικά δεν της πέρασε και τώρα θα πρέπει να κάτσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για να καθοριστεί το ακριβές ποσό της πληρωμής.
* Από την πλευρά της η εταιρεία δήλωσε ότι «πάντοτε ήθελε» να τα βρει με τους εκδότες και πήγε απλώς στο δικαστήριο για να διευκρινιστούν ορισμένα σημεία της διαδικασίας…
Χρήστος Ξανθάκης / medioΠΙΛΑΦΟ (newpost)