Oταν υπάρχουν ειδήσεις κοινής λήψεως τα μέσα ενημέρωσης που σέβονται στοιχειωδώς την αποστολή τους είναι υποχρεωμένα να τις μεταδώσουν. Αρέσουν, δεν αρέσουν. Αν αρέσουν, αν δηλαδή κολλάνε με τις αντιλήψεις τους, αν ταιριάζουν με την πολιτική γραμμή τους και .. βοηθάνε την παράταξη που στηρίζουν, τις αναδεικνύουν, τις παίζουν δυνατά και τις πλαισιώνουν με υποστηρικτικές απόψεις.
Αν δεν αρέσουν, οφείλουν να μην τις εξαφανίσουν. Μπορούν να τις υποβαθμίσουν, να τις αποδοκιμάσουν, να υπονομεύσουν τον πυρήνα τους, ωστόσο επιβάλλεται να τις παρουσιάσουν, έστω και συρρικνωμένες. Διαφορετικά ηττώνται κατά κράτος στο πεδίο της αμεροληψίας – δεν λέω της αντικειμενικότητας γιατί αυτή απλούστατα δεν υπάρχει. Τι είχαμε τις τελευταίες μέρες σε αυτό το επίπεδο και πώς αντέδρασαν τα περισσότερα τηλεοπτικά δίκτυα;
● Τις δηλώσεις του Σταύρου Κοντονή για τον Ποινικό Κώδικα. Ο πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ είπε ότι είχε εκφράσει τη διαφωνία του με ορισμένα άρθρα. Συνιστά αυτό είδηση; Ασφαλώς. Ηταν υπουργός Δικαιοσύνης, οπότε ο λόγος του έχει αξία. Αποτελεί είδηση γιατί η παρέμβασή του στον Αnt1 έγινε τη μέρα που βγήκε η απόφαση του δικαστηρίου για τη Χρυσή Αυγή –η σύνδεση αναπόφευκτη– αλλά και γιατί συνοδεύτηκε με την παραίτησή του από την Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ, τις αψιμαχίες με το κόμμα του και τη διαγραφή του.
Το θέμα και σωστά ήταν πρωτοδεύτερο σε όλα τα κανάλια. Η συζήτηση, λόγω της συγκυρίας και της επιλογής της κυβέρνησης και του προπαγανδιστικού μηχανισμού της, εστιάστηκε κυρίως στο ερώτημα αν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ μπορούσε με τον ποινικό κώδικα που ψήφισε στη Βουλή να πράξει κάτι διαφορετικό σε ό,τι αφορά τη στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων. Τον τόνο έδωσαν οι υπουργοί της κυβέρνησης και φιλικοί της δημοσιολόγοι, ενώ ο αντίλογος δύσκολα έβρισκε χώρο για να ξεμυτίσει και να αντικρούσει.
● Την επόμενη μέρα είχαμε ένα μπαράζ παρεμβάσεων για το ίδιο θέμα που κινήθηκαν στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση. Πολιτικοί και νομικοί απάντησαν στον κ. Κοντονή και αποδόμησαν την επιχειρηματολογία της κυβέρνησης.
Και δεν ήταν όποιοι κι όποιοι. Επρόκειτο για δύο πρώην υπουργούς Δικαιοσύνης, τον Χάρη Καστανίδη και τον Αντώνη Ρουπακιώτη, έναν πρώην αρχηγό κόμματος, πρώην αντιπρόεδρο κυβέρνησης και έγκριτο συνταγματολόγο, τον Ευάγγελο Βενιζέλο, και τον δικηγόρο της πολιτικής αγωγής στη δίκη της Χρυσής Αυγής Θ. Καμπαγιάννη. Ο κ. Βενιζέλος, που δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ (με άρθρο του στα «Νέα»), και ο κ. Καστανίδης, που είναι στέλεχος του ΚΙΝ.ΑΛΛ., στάθηκαν στο νομικό κομμάτι και έκαναν φύλλο και φτερό τις θέσεις της κυβέρνησης.
Ο κ. Ρουπακιώτης, που ήταν υπουργός Δικαιοσύνης στην κυβέρνηση Σαμαρά, αποκάλυψε στο Open ότι η Δικαιοσύνη ήταν έτοιμη να αναλάβει δράση εις βάρος της Χρυσής Αυγής πριν από τη δολοφονία Φύσσα, αλλά δύο στενοί συνεργάτες του κ. Σαμαρά, ο τότε υπουργός Επικρατείας Σταμάτης και ο τότε γενικός γραμματέας της κυβέρνησης Τ. Μπαλτάκος, σταμάτησαν την προσπάθεια. Ο κ. Καμπαγιάννης είπε πως όταν πραγματοποιήθηκαν κλήσεις μαρτύρων στη δίκη που είχαν την ιδιότητα του βουλευτή, ο μοναδικός που δεν παρέστη στη διαδικασία ήταν ο Βασίλης Κικίλιας: «Ηταν άφαντος και ξεγλίστρησε από την υποχρέωση προσέλευσης στο δικαστήριο».
Τι λέτε, είναι όλα αυτά σημαντικά στοιχεία που πρέπει να ενταχθούν σ’ ένα δελτίο ειδήσεων είτε ξερά είτε σχολιασμένα με όποιον χρωματισμό επιλέξει η διευθυντική ομάδα του μέσου ενημέρωσης; Δεν χρειάζεται να είσαι δημοσιογράφος για να απαντήσεις καταφατικά. Ωστόσο, τα συστημικά τηλεοπτικά μέσα ενημέρωσης (με εξαίρεση την ΕΡΤ) επέλεξαν να τα θάψουν βαθιά, θάβοντας μαζί και την αξιοπιστία τους.
- το κείμενο του Τ. Παππά είναι από την ΕφΣυν (14.10.2020)
