Aν κάποιος φταίει, είναι το κράτος, που τους χαϊδεύει διαχρονικά«Το ατομικό δικαίωμα της πίστης είναι ιερό κι απαραβίαστο - αλλά όταν η συλλογική του έκφανση γεννά το ένα τέρας μετά το άλλο, είναι απαράδεκτο κι ασυγχώρητο το κράτος να κάνει τη μαμή».Ετσι καταλήγει το κείμενο του συγγραφέα Αύγουστου Κορτώ που αναφέρεται στη στάση της εκκλησίας που στη χώρα μας εξακολουθεί να.. επιδεικνύει σκανδαλώδη απειθαρχία στα μέτρα και προφανώς με αφορμή τα όσα έγιναν σήμερα στον ναό του Αγίου Δημητρίου -ημέρα εορτής του πολιούχου της Θεσσαλονίκης. Ο συγγραφέας φέρνει ως παραδείγματα τα πολυπληθή προσκυνήματα χωρίς μάσκες, όπου μικροί και μεγάλοι μεταλαμβάνουν και τους ιερείς που δεν φορούν μάσκα, ακόμα κι αν δίπλα τους στέκεται, συμμορφωμένη στα μέτρα, η ίδια η Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Αναλυτικά η ανάρτηση του Αύγουστου Κορτώ στο fb:
Εν μέσω μιας πανδημίας που βασανίζει και σκοτώνει εκατομμύρια, η εκκλησία στη χώρα μας εξακολουθεί να επιδεικνύει σκανδαλώδη απειθαρχία στα μέτρα - στα μόνα μέτρα που αποδεδειγμένα προστατεύουν τη ζωή των πολιτών: πολυπληθή προσκυνήματα χωρίς μάσκες, μικροί και μεγάλοι που μεταλαμβάνουν, ιερείς χωρίς μάσκα, ακόμα κι αν δίπλα τους στέκεται, συμμορφωμένη στα μέτρα, η ίδια η Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Δεν έχει νόημα ο διάλογος με τον κλήρο, ασφαλώς - ποτέ δεν είχε. Σε κάθε λογικό επιχείρημα θα σου προτάξουν ως αντεπιχείρημα τον ανορθολογισμό. "Η πίστις σώζει". "Το λένε τα Ευαγγέλια". "Απόδειξέ μου ότι δεν υπάρχει Θεός." (Κι ας είναι ευθύνη του θρήσκου η απόδειξη). Αφού ο Κύριος θεράπευσε παραλυτικούς και δαιμονισμένους, το φίλημα της εικόνας είναι ασφαλές - απολύτως λογικό.
Τους ξέρουμε τους παπάδες - αιώνες τώρα. Αν κάποιος φταίει, είναι το κράτος, που τους χαϊδεύει διαχρονικά, που δέχεται τα πάντα - συμβολικές ταπεινώσεις, αλλαγές πολιτικής - προκειμένου τα εκάστοτε κυβερνώντα κόμματα να μη χάσουν στις εκλογές τις ψήφους των βαθιά θρησκευόμενων, να μην αποξενώσουν χρήσιμα πλήθη, και υποστούν απώλειες της κομματικής βάσης. Στην πατρίδα μου τη Σαλονίκη, επί δεκαετίες πρωτοστατούσαν βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που ήταν άνθρωποι ακραία συντηρητικοί, ακροδεξιοί με κόσμια (ντεμέκ) περιβολή, γιατί φέρνανε τα ψηφαλάκια της ενορίας. Κι ούτε με τον ΣΥΡΙΖΑ είδαμε χαΐρι, φυσικά - αρκεί να θυμηθεί κανείς την υπόθεση Φίλη, ή τον ανεκδιήγητο Καμμένο.
Εδώ και μέρες γίνονται μαζικά τεστ έξω από σταθμούς των ΜΜΜ (όπου η σαρδελοποίηση, και πάλι με κρατική ευθύνη, συνεχίζεται αμείωτη). Άραγε θα είχαν το θάρρος να στήσουν εργαστήριο έξω απ' τη Μητρόπολη, μετά την κυριακάτικη λειτουργία;
Παρακολουθώντας τη συζήτηση για τον αγώνα υπέρ της εκκοσμίκευσης στη Γαλλία, όσο αβέβαια κι αν είναι τα πράγματα κι εκεί, όσο ανοιχτά σε λάθη, σε πιάνει μια μελαγχολία - σκέφτεσαι, μοιραία, τους παπάδες που μπήκαν στην αρχή της σχολικής χρονιάς να ραντίσουν τους μαθητές, και πάλι χωρίς μάσκα.
Το ατομικό δικαίωμα της πίστης είναι ιερό κι απαραβίαστο - αλλά όταν η συλλογική του έκφανση γεννά το ένα τέρας μετά το άλλο, είναι απαράδεκτο κι ασυγχώρητο το κράτος να κάνει τη μαμή".
***
Θεία Κοινωνία στον Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου στη Θεσσαλονίκη - Όλοι από το ίδιο κουτάλι
