Ο ίδιος είχε αναθέσει στους φίλους του την αποτέφρωση της σορού του, ορίζοντας σαφώς πως δεν επιθυμεί.. να προηγηθεί ή να ακολουθήσει οποιαδήποτε τελετή.
Ήταν χημικός μηχανικός, γιος του ιδεολόγου και αγωνιστή της αριστεράς, Νίκου Μπελογιάννη, που είχε εκτελεστεί το 1952 στο Γουδή, και της Έλλης Παππά, δημοσιογράφου και συγγραφέα, ανιψιός επίσης της εμβληματικής Διδώς Σωτηρίου.
Γεννήθηκε στη φυλακή το 1951. Έναν χρόνο αργότερα εκτελέστηκε ο πατέρας του, ο «Άνθρωπος με το γαρύφαλλο», Νίκος Μπελογιάννης ενώ η μητέρα του Έλλη Παππά αποφυλακίστηκε το 1964. Ο ίδιος μεγάλωσε με την θεία του, Δ. Σωτηρίου.
Η Έλλη Παππά, που δεν εκτελέστηκε ως μητέρα βρέφους, παρά το γεγονός ότι αρνήθηκε τη διαφορετική αντιμετώπισή της, στα δεκατρία χρόνια της φυλακής, δημιουργούσε βιβλία για το παιδί. Εκτός από τη συγγραφή και τη διασκευή τους έκανε τις ζωγραφιές και με συναρπαστική λεπτομέρεια αναλάμβανε και τη βιβλιοθεσία τους. Στο χώρο των φυλακών, η Έλλη Παππά και ο γιος της Νίκος Μπελογιάννης βρίσκουν τον τρόπο να επικοινωνούν βαθιά μέσω της ανάγνωσης βιβλίων και να αποκτούν τη συνθήκη ελευθερίας και της συνάντησης με τον άλλον.
Ο ΣΥΡΙΖΑ
«Ο Νίκος Μπελογιάννης ήταν άνθρωπος αθόρυβος, με ανοιχτές ιδέες υπήρξε συνεπής και ακούραστα μαχητικός», σημειώνει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης για την απώλεια του Νίκου Μπελογιάννη Ο Νίκος Μπελογιάννης συνδέθηκε από τα πρώτα χρόνια της ζωής του με του δημοκρατικούς αγώνες και την υπόθεση της Αριστεράς. Εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του" αναφέρει χαρακτηριστικά σε ανακοίνωση του ο ΣΥΡΙΖΑ
Ο Ν. Φίλης για τον Νίκο Μπελογιάννη:
Πέθανε σήμερα ο αγαπημένος μας σύντροφος Νίκος Μπελογιάννης. Τον γνωρίσαμε μετά τη Μεταπολίτευση στον «Ρήγα Φεραίο» ως δραστήριο μέλος της Συντακτικής Επιτροπής του Θούριου. Κληρονόμος μιας ιερής παράδοσης του κομμουνιστικού κινήματος, γιος του Νίκου Μπελογιάννη και της Έλλης Παππά, άνοιξε τη δική του περπατησιά στην κοινωνία. Ήταν σταθερή η επιλογή του να πορευθεί στην Αριστερά, αντιδογματικά και αντισταλινικά.
Ο ερχομός του στη ζωή μες τη φυλακή, σημαδεύτηκε από την απώλεια του πατέρα του υπό τις γνωστές συνθήκες -αλλά ταυτόχρονα έσωσε τη ζωή της μητέρας του, αφού οι δεσμώτες της δεν τόλμησαν να την οδηγήσουν κι αυτήν, μάνα, στο εκτελεστικό απόσπασμα. Γνώρισε λοιπόν βρέφος ο Νίκος το θάνατο και τη στέρηση αλλά ταυτόχρονα έφερε μαζί του την ελπίδα και τη ζωή. Θα τον θυμόμαστε πάντα ως σύντροφο και φίλο με ερευνητική ματιά, με χιούμορ ενίοτε καυστικό· συνάμα γλυκύτατο στις συνομιλίες του, ευρυμαθή, με ήθος και αξιοπρέπεια.
Πέθανε σήμερα ο αγαπημένος μας σύντροφος Νίκος Μπελογιάννης. Τον γνωρίσαμε μετά τη Μεταπολίτευση στον «Ρήγα Φεραίο» ως δραστήριο μέλος της Συντακτικής Επιτροπής του Θούριου. Κληρονόμος μιας ιερής παράδοσης του κομμουνιστικού κινήματος, γιος του Νίκου Μπελογιάννη και της Έλλης Παππά, άνοιξε τη δική του περπατησιά στην κοινωνία. Ήταν σταθερή η επιλογή του να πορευθεί στην Αριστερά, αντιδογματικά και αντισταλινικά.
Ο ερχομός του στη ζωή μες τη φυλακή, σημαδεύτηκε από την απώλεια του πατέρα του υπό τις γνωστές συνθήκες -αλλά ταυτόχρονα έσωσε τη ζωή της μητέρας του, αφού οι δεσμώτες της δεν τόλμησαν να την οδηγήσουν κι αυτήν, μάνα, στο εκτελεστικό απόσπασμα. Γνώρισε λοιπόν βρέφος ο Νίκος το θάνατο και τη στέρηση αλλά ταυτόχρονα έφερε μαζί του την ελπίδα και τη ζωή. Θα τον θυμόμαστε πάντα ως σύντροφο και φίλο με ερευνητική ματιά, με χιούμορ ενίοτε καυστικό· συνάμα γλυκύτατο στις συνομιλίες του, ευρυμαθή, με ήθος και αξιοπρέπεια.
O Δημήτρης Ν. Πλουμπίδης έγραψε στο fb:
Σήμερα έσβησε στο Λαϊκό Νοσοκομείο ο Ν. Μπελογιάννης. Η ζωή και ο θάνατος των πατέρων μας διαπλέχτηκε στενά, όπως και η ζωή για τις μητέρες μας στις φυλακές Αβέρωφ και μετά , όταν συνέχισαν μια ζωή σαν την κανονική των ανθρώπων, ενώ και εμείς τα παιδιά είχαμε ζήσει πριν μια ζωή σαν την κανονική ζωή κοντά στις οικογένειες των θείων μας. Το σύνθετο παιχνίδι των τραυματικών και των προστατευτικών παραγόντων που ενεργοποιούνται σε κοινωνικές θύελλες, όπως ο Εμφύλιος Πόλεμος στην Ελλάδα , καθορίζει την διαφορετική πορεία όχι μόνο των παιδιών αλλά και των ενηλίκων που θα τις ζήσουν.