Η αναστολή για ένα χρόνο (και αυτή προσωρινή και κολοβή εξαγγελία) της καταβολής Εισφοράς Αλληλεγγύης για μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα, επαγγελματίες και αγρότες, είναι μια ανάσα αλλά όχι η λύση. Το φορολογικό βάρος από έμμεσους και άμεσους παραμένει δυσβάσταχτο και ως εκ τούτου αποτρεπτικός παράγοντας προκειμένου να επιχειρήσει κάποιος. Με προσωρινές κινήσει του τύπου αναστολή για ένα χρόνο της προκαταβολής των επιχειρήσεων και αναστολή για τον επόμενο χρόνο της εισφοράς αλληλεγγύης δεν δίνεται λύση.
Αν βέβαια δεν δίνεις κίνητρα στις επιχειρήσεις δεν θα δημιουργηθούν και νέες θέσεις εργασίας. Άρα η επιδότηση 100.000 νέων θέσεων εργασίας, την οποία εξήγγειλε χθες ο πρωθυπουργός, μοιάζει με κενό γράμμα. Πρώτα πρέπει να δημιουργήσεις τις συνθήκες προκειμένου να δημιουργηθούν οι θέσεις και στη συνέχεια να τις επιδοτήσεις. Είναι προφανές ότι οι συνθήκες ούτε υπάρχουν, ούτε φαίνεται καμία πρόθεση να δημιουργηθούν, την στιγμή που η ανεργία σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ σκαρφάλωσε στο 18,3%, ενώ στο δεύτερο τρίμηνο του έτους οι κενές θέσεις εργασίας μειώθηκαν κατά 60%.
Παρά τις τραγικές συνθήκες στην αγορά, συνεχίζεται η απαράδεκτη λογική της επιδότησης στην ουσία της μη εργασίας, μέσω του προγράμματος «ΣΥΝ-ΕΡΓΑΣΙΑ». Η κυβέρνηση παρατείνει τη διάρκεια του προγράμματος και για το υπόλοιπο του έτους, έστω και αν η υποδοχή του από την αγορά είναι έως και χαλαρή. Αντίθετα βέβαια ορισμένοι μεγάλοι όμιλοι έχουν κάνει πάρτι με το συγκεκριμένο μέτρο. Ειδικά από την στιγμή που δόθηκε και το δικαίωμα της απόλυσης μετά την αναστολή εργασίας.
Κατά τα λοιπά, ο πρωθυπουργός αρκέστηκε να επαναλάβει τα μέτρα που η κυβέρνηση έχει εξαγγείλει σχεδόν από την πρώτη φάση της πανδημίας. Μέτρα που δεν ενισχύουν τη ρευστότητα, με εξαίρεση το φτωχό πακέτο της Επιστρεπτέας Προκαταβολής, για την οποία ετοιμάζεται και τρίτος κύκλος.
Αντίθετα, η νέα παράταση της μετάθεσης καταβολής κάθε φορολογικής και ασφαλιστικής οφειλής που είχε ανασταλεί στην πρώτη φάση της πανδημίας δεν λύνει κανένα πρόβλημα. Στην πρώτης φάση του lockdown ήταν αναγκαία, αλλά πλέον έφτασε η ώρα της αντιμετώπισης του προβλήματος. Το θέμα είναι πλέον για τις επιχειρήσεις που θα βρουν χρήματα να τα πληρώσουν και όχι πότε θα τα πληρώσουν. Δεν υπήρξε λοιπόν καμία αναφορά σε μια νέα γενναία ρύθμιση με πολλές άτοκες δόσεις και ίσως κούρεμα του κεφαλαίου.
Το ίδιο και με το ΦΠΑ, η επέκταση για έξι μήνες του μειωμένου συντελεστή ΦΠΑ στις μεταφορές, τον καφέ, στα μη αλκοολούχα ποτά, στους κινηματογράφους και στις τουριστικές υπηρεσίες είναι θετικό μέτρο αλλά όχι αρκετό. Η αγορά εν μέσω κρίσης περιμένει γενική μείωση των συντελεστών ΦΠΑ σε μια προσπάθεια να τονωθεί η ζήτηση.
Εξαγγελία βέβαια δεν θεωρείται η καταβολή των αναδρομικών στους συνταξιούχους. Η κυβέρνηση (και αυτή και οι προηγούμενες) είναι υποχρεωμένη να αποκαταστήσει τις αδικίες που επέβαλαν τα μνημόνια. Το ίδιο και με την προσωρινή αναστολή πλειστηριασμών για τους ευάλωτους (και μόνο) δανειολήπτες, την οποία αποφάσισαν οι τράπεζες και όχι η κυβέρνηση. Εν μέσω νέας κρίσης η προστασία της πρώτης κατοικίας θα έπρεπε να είναι πρωταρχικός στόχος και όχι ενοχλητική υποχρέωση.
Μπορεί λοιπόν τα 6,8 δις ευρώ που «μοίρασε» χθες ο πρωθυπουργός να φαίνεται σημαντικό ποσό, αλλά ακόμα και αν υποθέσουμε πως είναι τόσα τα χρήματα (για παράδειγμα τα αναδρομικά στους συνταξιούχους δεν είναι παροχή), δεν θα κατευθυνθούν στην οικονομία μετά από ένα σχέδιο τόνωσης της ανάπτυξης. Η κυβέρνηση μοιάζει να συνεχίζει να κινείται με τη λογική του «βλέποντας και κάνοντας», προσπαθώντας να απαλύνει τις πληγές που έχουν προκληθεί στην οικονομία, με στόχο να μην κακοφορμίσουν και όχι με στόχο την πρόληψη τους.
Υ.Γ Φορολογικά κίνητρα για Πράσινες και ψηφιακές επενδύσεις χωρίς μετασχηματισμό του αναπτυξιακού μοντέλου της χώρας είναι μόνο για να γεμίζει ο κατάλογος των εξαγγελιών και ίσως να κλείνουμε και το μάτι σε κάποιους από τους Ευρωπαίους Εταίρους που δείχνουν μεγάλο ενδιαφέρον.Αλέξανδρος Κλώσσας (fb)