Όταν ο ρεπόρτερ Ξανθάκης αποκρυπτογραφεί τον Βαρουφάκη
Χρόνια τώρα προσπαθώ να καταλάβω τι μέρος του λόγου είναι ο Βαρουφάκης. Τι καπνό φουμάρει ρε φίλε, δεξιός είναι, αριστερός, φιλελεύθερος, του τρίτου δρόμου οπαδός που λέγανε κάποτε και οι πρασινοφρουροί, συμπέρασμα δεν βγάζω όσο και να στύβω το φτωχό μου το μυαλό. Ώσπου διάβασα..
Έτσι είναι παιδιά, αλήθειες να λέμε και να μην κρυβόμαστε πίσω απ’ το δάχτυλό μας. Τον αποκρυπτογράφησα επιτέλους τον Βαρουφάκη, που με είχε βασανίσει τόσον καιρό. Εντάξει, την είχα την τεχνογνωσία, δεκατρία χρόνια πέρασα ενταγμένος στην ανανεωτική αριστερά, κανονικά εγγεγραμμένος με δελτίο κομματικό, από πιτσιρίκι στην ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος, τα σωθικά μου έφαγα στην Κουμουνδούρου (στην παλιά Κουμουνδούρου…), τί διάολο δηλαδή κάποια στιγμή θα τον γράπωνα στα νυχάκια μου. Και πολύ άργησα, το ομολογώ, αλλά έχομεν και άλλες ασχολίες στην κεφάλα και τέλος πάντων όσο παραπατάει ο Παναθηναϊκος δουλεύει σε χαμηλές στροφές το ένστικτο!
Κάτσε όμως να το υποστηρίξω αυτό που του λέω, να μη γίνομαι αφοριστικός. Στο ΚΚΕ Εσωτερικού λοιπόν, ήμασταν πιτσούλες στην ανάλυση. Σαν εμάς κανείς, τα βάζαμε κάτω τα φαινόμενα και τα τεκταινόμενα και τα σπάγαμε σε πενηνταράκια μέσα σε τριάντα δευτερόλεπτα. Κοινωνία, πολιτική, οικονομία, τίποτε δεν μας ξέφευγε. Για όλα είχαμε άποψη και στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, οφείλω να το αναγνωρίσω και να το υπογραμμίσω, η άποψη αυτή ήταν σωστή. Ολόσωστη, δεν χρειάζονται ψευτοντροπές τώρα!
Εκεί, ωστόσο, που κουτουλάγαμε ήταν το «δια ταύτα». Μια χαρά κάναμε τη διάγνωση του προβλήματος, μια χαρά το ακτινογραφούσαμε, αλλά όταν έφτανε η ώρα να προτείνουμε λύσεις, σκουντουφλάγαμε σαν τα νήπια πέραν της δωδεκάτης νυχτερινής. Γιατί οι λύσεις θέλουν ανάληψη ευθύνης, θέλουν διάθεση για καυγά, θέλουν να γίνεις δυσάρεστος. Να χαλάσεις καρδιές σε λίγους, πολλούς, καμπόσους, γουατέβα. Θέλουν να σπάσεις αυγά κι εμείς θέλαμε απλώς να είμαστε καλά παιδιά και να μας αγαπάνε…
Βλέπε όσα είπε ο Γιάνης Βαρουφάκης στο πλαίσιο του Thessaloniki Helexpo κλπ. κλπ. Στην ανάλυση πέταγε! Ήταν άλλωστε ο πρώτος που διευκρίνισε ότι πάμε φέτος για διψήφια ύφεση, όταν διάφορα τσατσονάκια της εξουσίας μιλάγανε για μηδενική πτώση. Και στη Σαλονίκη σωστά τα είπε σε σχέση με τις πολιτικές της κυβέρνησης, με τα μέτρα που έχει που λάβει, με τις αισιόδοξες προβλέψεις της. Αλλά όταν ήρθε η ώρα του «δια ταύτα», μεταμορφώθηκε σε ΚΚΕ Εσωτερικού!
Με δικά του λόγια:
«Απαιτείται "Τρισδιάστατο Αναπτυξιακό Σχέδιο", που θα περιλαμβάνει:
Διάσταση 1η - Κουρέματα φορολογικών, ασφαλιστικών και δανειακών υποχρεώσεων. Τα δάνεια και οι αναβολές είναι δώρα άδωρα. Τα κουρέματα είναι το μόνο φάρμακο της χρεοκοπίας των ιδιωτών. Χωρίς αυτά, η χρεοκοπία επιχειρήσεων και νοικοκυριών απλά θα ανακυκλώνεται αυξανόμενη
Διάσταση 2η - Το κράτος πρέπει άμεσα να επανακτήσει εργαλεία άσκησης πολιτικής που του απέσπασαν οι δανειστές, χωρίς τα οποία κανένα κράτος δεν μπορεί να προστατεύσει και να ενισχύσει τους πολίτες του - με παράλληλη μεταφορά αποφασιστικής εξουσίας από το κράτος στους πολίτες μέσω νέων συμμετοχικών θεσμών.
Διάσταση 3η - Βιώσιμο επενδυτικό σχέδιο που θα μετατρέψει τη χώρα στο Μεσογειακό Κέντρο των Πράσινων Τεχνολογιών του 21ου αιώνα αποσοβώντας το σοβαρό κίνδυνο να χάσουμε και την επόμενη βιομηχανική επανάσταση - εκείνη που ήδη βρίσκεται υπ' ατμόν».
Τέτοια ομίχλη ούτε στο Δομοκό χειμώνα καιρό. Τέτοια σούπα, ούτε στην κρεαταγορά. Τέτοια θολούρα ούτε στα ποιήματα του Φανφάρα! Ευχολόγιο εκατό τοις εκατό, χάντρες και καθρεφτάκια, προπέτασμα καπνού, καραμελίτσες σπέσιαλ γεύση και έξω απ’ την πόρτα. Κούρεμα, συμμετοχικοί θεσμοί, βιώσιμο επενδυτικό σχέδιο, όλα μπερδεύονται γλυκά που έλεγε και η Μελίνα Τανάγρη. Καλοφάγωτο ακούγεται το πιάτο, δεν λέω, αλλά είναι πιάτο του 2015. Κι από τότε έχει περάσει καιρός, έχουν αλλάξει πολλά κι έχει χαλάσει το ψυγείο. Όσο και να το σερβίρεις Γιάνη μου, τρώγεται πιο δύσκολα κι από τον λυρισμό του Λεωνίδα Κύρκου…
Xρήστος Ξανθάκης / newpost
