Μπλα, μπλα, μπλα κληρονομικό χάρισμα, μπλα, μπλα, μπλα Κώστας Λεφάκης. Όταν οι άλλοι σας πουλάγανε παραμύθι (ή παραμύθα, όπως το πάρει κανείς…), για τις λαμπρές προοπτικές του ελληνικού τουρισμού, ο ρεπόρτερ Ξανθάκης προειδοποιούσε:
«Κάντε τώρα έναν κόπο και μείνετε μαζί μου για να σας δώσω..
ραπόρτο από χθεσινό δημοσίευμα της Guardian με τον κάτι παραπάνω από ανησυχητικό τίτλο:
“Ο κορωνοϊός μπορεί να διπλασιάσει τον αριθμό των πεινασμένων ανά την υφήλιο”!» Και δεν είναι μόνο οι πεινασμένοι παλικάρια μου, είναι και όσοι με όσες ισορροπούν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, αυτό που στην Ελλάδα έχουμε μάθει να αποκαλούμε μεροδούλι, μεροφάι…»
Αυτά τα έγραφα πριν από μήνες, τα έγραφα πριν καν σκεφτεί να κάνει επιδρομή στις τσέπες μας ο Βρούτσης για να βολέψει γνωστούς, φίλους και κολλητούς και πριν μασουλήσει μαγικά μανιτάρια ο Σταϊκούρας και αποφανθεί ότι είναι όλα ρόδινα με την οικονομία. Αλλά με κατηγορήσανε ότι είμαι κακός άνθρωπος και δεν θέλω την προκοπή της χώρας…
Πάμε όμως ένα φαστ φόργουορντ στη βδομάδα που τρέχει και σε δύο πολύ ενδιαφέροντα δημοσιεύματα. Πρώτον ένα του Bloomberg, γνωστού οργάνου της αναρχοκουμμουνιστικής προπαγάνδας, που σημείωνε τα εξής:
«Ως και 132 εκατομμύρια περισσότεροι άνθρωποι από ό, τι είχε προβλεφθεί προηγουμένως θα μπορούσαν να πεινάσουν το 2020 – μια αύξηση που είναι η τριπλάσια οποιασδήποτε άλλης αυτόν τον αιώνα.
Η πανδημία σπάει τις αλυσίδες εφοδιασμού τροφίμων, παραλύει τις οικονομίες και διαβρώνει την αγοραστική δύναμη των καταναλωτών. Ορισμένες προβλέψεις δείχνουν ότι μέχρι το τέλος του έτους, ο Covid-19 θα προκαλέσει περισσότερους θανάτους κάθε μέρα από πείνα παρά από μολύνσεις».
Και ένα άλλο των New York Times, της φωνής των απανταχού Μαδούρων δηλαδή, που υπογράμμιζε:
«Η σκιά της πείνας απλώνεται πάνω από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Στην οικονομία της πανδημίας, ένα στα οκτώ νοικοκυριά δεν έχει αρκετό φαγητό. Η καραντίνα, με τις ατελείωτες ουρές στα σημεία διανομής τροφίμων, αποκάλυψε κάτι που το βλέπαμε αλλά παριστάναμε ότι δεν βρισκόταν μπροστά μας:
Ότι δηλαδή ο αγώνας για να μην λείψει το φαγητό από το οικογενειακό τραπέζι και για να είναι υγιεινό αυτό το φαγητό -ό,τι δηλαδή οι ειδικοί αποκαλούν “ανασφάλεια των τροφίμων”, είναι διαρκής για εκατομμύρια Αμερικανούς».
Με δυο λόγια, από τον τρίτο κόσμο ως τον πρώτο, το φάντασμα της πείνας κάνει τσάρκες πάνω απ’ τα κεφάλια των ανθρώπων. Επιστρέφω στον Bloomberg για μια συμπυκνωμένη διαπίστωση:
«Το εντυπωσιακό είναι ότι η αύξηση του πληθυσμού που απειλείται από την φτώχεια συμβαίνει σε μια εποχή τεράστιας υπερπροσφοράς τροφίμων. Και αυτό συμβαίνει σε όλα τα μέρη του κόσμου, ενώ ακόμα και χώρες που απολάμβαναν μια σχετική επισιτιστική ασφάλεια, τώρα να την χάνουν».
Αυτό το «χάνουν» αγαπητή αναγνώστρια και αγαπητέ αναγνώστη, δεν περιλαμβάνει μόνο τους εκτός συνόρων της Ελλαδάρας, περιλαμβάνει και τους εντός. Ως τώρα καλά το κρύβουμε κάτω απ’ το χαλί σαν τις σκατούλες των γάτων, αλλά όσο προχωράει το φθινόπωρο θα γίνει καθημερινό μας βίωμα. Και τότε θέλω να δω αν θα φροντίσει κανείς τους πεινασμένους, τους κατατρεγμένους, τους ταλαιπωρημένους ή απλώς θα παραγγείλουμε καινούριο εξοπλισμό για τα ΜΑΤ…
Υ.Γ.: Όπως εύκολα καταλαβαίνει κανείς, αν είναι να πεθάνει κάποιος απ’ την πείνα, θα προτιμήσει να κάνει το επικίνδυνο ταξίδι και να μπει στην τρύπια βάρκα για να περάσει στην Ευρώπη. Μία ή άλλη του ‘ρχεται κι έχει και μια πιθανότητα μικρή να τη σκαπουλάρει. Ετοιμαστείτε για μεταναστευτικές ροές που δεν τις είχατε ποτέ ξαναδεί!
- από το newpost.gr