Επί τρεις δεκαετίες οι ναζί σακάτευαν ανενόχλητοι ευάλωτους ανθρώπους και ασχημονούσαν πάνω στη δημοκρατία. Πάντα εκ του ασφαλούς, είκοσι εναντίον ενός και με τις πλάτες της αστυνομίας, ως θρασύδειλα κατακάθια που είναι. Το βαθύ κράτος φρόντιζε για αυτούς.
Όταν ξέσπασε η κρίση άρπαξαν την ευκαιρία για να εκτοξευτούν από το εγκληματικό περιθώριο στην κεντρική πολιτική σκηνή. Όχι υποστέλλοντας την εγκληματική τους δράση, αλλά γενικεύοντάς τη.
Οι κρατικοί και οι παρακρατικοί μηχανισμοί συνέχισαν να τους στηρίζουν, αλλά τώρα είχαν και τον θαυμασμό.. μέρους του καθεστωτικού προσωπικού που διείδε στα ντοπαρισμένα σώματά τους μια χρυσή εφεδρεία απέναντι στον κοινωνικό ριζοσπαστισμό.
-διαβάστε τη συνέχεια στο μπλογκ agitatoras EΔΩ