"Ορόσημο" χαρακτηρίζει ο επικεφαλής των New York Times το ότι για πρώτη φορά τα έσοδα από την ψηφιακή έκδοση της εφημερίδας ξεπέρασαν αυτά της έντυπης. Και είναι. Η "γκρίζα κυρία" (όπως αποκαλείται) της..
αμερικανικής δημοσιογραφίας, έχει δεί τα έσοδα της να εκτοξεύονται επί Τράμπ, ακριβώς γιατί κάνει καλά τη δουλειά της. Με αποκαλυπτική δημοσιογραφία, ρεπορτάζ ουσιαστικά και σε βάθος, που καλύπτουν το σύνολο της κοινωνικής δραστηριότητας στις ΗΠΑ.
Και η δουλειά αυτή γίνεται πλέον κυρίως ψηφιακά, καθώς το εκεί περιεχόμενο είναι περισσότερο από ότι μπορεί να "χωρέσει" η έντυπη έκδοση. Και όχι μόνο σε όγκο αλλά και σε ποιότητα απεικόνισης και παρουσίασης, καθώς αρκετά άρθρα (όχι πολλά όμως) αξιοποιούν σύγχρονες τεχνικές ψηφιακής διαδραστικότητας, με στοιχεία multimedia, με "ζωντανά" γραφήματα, με χρονοσειρές, με, με, με.
Το αποτέλεσμα; Μια εφημερίδα που στηρίζεται στην συνδρομή (το αμερικανικό μοντέλο δουλεύει έτσι, με τον κόσμο να πληρώνει για να έρχεται η έντυπη εφημερίδα σπίτι του, ή για να την βλέπει μέσω εφαρμογής), να έχει πλέον φθάσει τα 6,5 εκατομμύρια συνδρομές, από τις οποίες όμως μόνο 800.000 να είναι για την έντυπη έκδοση, και οι υπόλοιπες για τα ψηφιακά προιόντα της.
To κόστος συνδρομής; Αυτή την εποχή τρέχει προσφορά με μόλις 2 ευρω το ΜΗΝΑ για την ψηφιακή έκδοση (για ένα έτος). Μιλάμε για αστείο ποσό, πληρώνεις ένα καφέ και παίρνεις την κορυφαία εφημερίδα του κόσμου για ένα μήνα!
Να ξαναγυρίσουμε στα έσοδα. Φέτος λοιπόν για πρώτη φορά οι NYT ανακοίνωσαν ότι (για το 2ο τρίμηνο του 2020) είχαν 185,5 εκατομμύρια δολάρια έσοδα από ψηφιακές συνδρομές και διαφημίσεις, έναντι 175,4 εκατομμυρίων από την έντυπη κυκλοφορία και διαφήμιση. Η μετοχή της εκδοτικής εταιρίας έχει ανέβει 44% φέτος, ενώ μόνο το δεύτερο τρίμηνο προστέθηκαν 669.000 ψηφιακές συνδρομές.
Γιατί "ψωνίζει" ο κόσμος New York Times; Δεν είναι απλώς το καλό περιεχόμενο (όχι μόνο πολιτικό, καθώς προσφέρεται μια ποικιλία ρεπορτάζ και ειδικών εκδόσεων).
Είναι ότι στην εποχή Τραμπ, οι NYT, που παραδοσιακά είναι στο στρατόπεδο των Δημοκρατικών (με κριτική όμως στάση), κατάφεραν με την μαχητική τους κάλυψη να συσπειρώσουν μεγάλο μέρος του αντι-τραμπικού κοινού που αναζητούσε ενημέρωση εντός καταιγισμού αλληλοκατηγοριών για fake news. Έτσι απέδειξαν ότι η σταθερή πολιτική θέση (σε αντίθεση με πολλες ελληνικές εφημερίδες και ΜΜΕ....) η οποία υπηρετείται με έρευνητικό ρεπορτάζ και αποκαλύψεις χωρίς όμως κιτρινισμούς, μεγαλοστομίες και φθηνές λύσεις, μπορεί να φέρει κοινό και έσοδα.
Αυτά ως εικόνα από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, από μια εφημερίδα με παράδοση 170 ετων. Με τα λάθη της φυσικά, τις αμαρτίες της, τις προτιμήσεις της. Αλλά από μια εφημερίδα που παραμένει στο κυνήγι της είδησης, έχοντας σαφή άποψη για το τι αποτελεί "είδηση".
