«Για τον Τσιτσιπά θέλω να πω», γράφει η Μαρία Δεδούση στο facebook και μας τα λέει:
Αυτή η ιστορία με τον Τσιτσιπά μού την έδωσε, διότι ο Τσιτσιπάς αφέθηκε να γίνει η επιτομή αυτης της εντελως στρεβλής αντίληψης, που παει να περάσει, περί του τι σημαίνει αριστεία:
Επειδή αυτός κάνει κάτι άριστα (βαράει ένα μπαλάκι, εν προκειμενω), εσάς θα σας κουνάει το δάχτυλο κι ο ίδιος θα κάνει..
ότι γουστάρει και δεν θα τον κριτικάρει κανεις.
Και δεν θα δίνει κι εξηγήσεις, εξάλλου γιατί και σε ποιον να δώσει; Η ελίτ δεν δίνει εξηγήσεις.
Αυτή η ιστορία με τον Τσιτσιπά μού την έδωσε, διότι ο Τσιτσιπάς αφέθηκε να γίνει η επιτομή αυτης της εντελως στρεβλής αντίληψης, που παει να περάσει, περί του τι σημαίνει αριστεία:
Επειδή αυτός κάνει κάτι άριστα (βαράει ένα μπαλάκι, εν προκειμενω), εσάς θα σας κουνάει το δάχτυλο κι ο ίδιος θα κάνει..
ότι γουστάρει και δεν θα τον κριτικάρει κανεις.
Και δεν θα δίνει κι εξηγήσεις, εξάλλου γιατί και σε ποιον να δώσει; Η ελίτ δεν δίνει εξηγήσεις.
Επειδή, όμως, οι άνθρωποι διδάσκονται κυρίως δια του παραδείγματος, εγω αν έφτιαχνα το σποτ του Τσιτσιπά θα έκανα το εξής:
Πρώτο πλάνο οι φωτογραφίες του στο μαγαζί στη Μύκονο. Φέιντ άουτ, Τσιτσιπάς στην οθόνη να λέει (περίπου έτσι θα τα πει, πιο κομψά λίγο):
«Γκαιζ, εγω την έκανα τη μαλακια, είτε επειδή υποτίμησα τον κίνδυνο, είτε επειδή παρασύρθηκα, γι αυτό αισθάνομαι την υποχρέωση να σας πω να μην κάνετε το ίδιο λάθος, μασκες, αποστασεις, μπλα μπλα μπλα,», τέλος.
Παλι θα τον κατηγορούσαν κάποιοι για υποκρισία, αλλά δεν πειράζει· σημασία έχει να περάσει σωστά το μήνυμα.
Η παραδοχή του λάθους, επίσης, είναι από τα κορυφαία μέριτς της πραγματικής αριστείας. Κανονική παραδοχή, «εκανα μαλακια», όχι δικαιολογίες μόνο.
Γενικά είναι μια αρετή που λείπει και από τα κοινά αλλά και από τα ιδιωτικά μας νομίζω.
Το να παραδέχεσαι ότι έκανες λάθος ταυτίζεται στον κόσμο μας με την αποτυχία και την αδυναμία, ενώ δεν είναι τίποτε από τα δυο.
Στο δικό μου σύστημα αξιών ανεβαίνουν πολύ οι άνθρωποι που λένε «έκανα λάθος», αλλά αυτά θα τα πούμε άλλη φορά, το θέμα μας τώρα ήταν ο Τσιτσιπάς.
***
Η Νεφέλη Λυγερού γράφει κι αυτή για το σποτ που προκάλεσε αντιδράσεις στα σόσιαλ μίντια (προς υπεράσπισιν όμως του Τσιτσιπά «από τα τρολ του διαδικτύου», όπως λέει) για το σποτ που προκάλεσε αντιδράσεις στα σόσιαλ μίντια. Στο κείμενό της -βγάλτε τα συμπερασματά σας- καταλήγει :
"(...) Ναι λοιπόν! Ο Τσιτσιπάς τόλμησε να κάνει διακοπές στη Μύκονο, να φάει αστακομακαρονάδα και να απολαύσει τη νυχτερινή ζωή του νησιού. Δεν φορούσε μάσκα ενόσω απολάμβανε όλα τα παραπάνω. Μα δεν ήταν υποχρεωτική τότε η χρήση μάσκας σε εσωτερικούς χώρους. Δεν παραβίασε κανέναν κανόνα. Απλά διασκέδασε όπως όλα τα παιδιά της ηλικίας του. Εξάλλου, ο κορωνοιός δεν είναι ταξικός. Όπως αποδείχθηκε και συγκεντρωμένοι πιτσιρικάδες σε μία πλατεία ενδέχεται να αποτελέσουν κίνδυνο για τους εαυτούς και τους συμπολίτες τους. Ας αφήσουμε, λοιπόν, ήσυχο τον Τσιτσιπά και ας περιορίσουμε τα ανθρωποφαγικά μας ένστικτα." (ολόκληρο το κείμενο ΕΔΩ)
***
Aπό την πλευρά του ο Νίκος Τζιανίδης έγραψε στο ethnos.gr:
Αφού πέρασε όμορφα ο Στέφανος Τσιτσιπάς - το δικαιούται άλλωστε μετά μια κοπιαστική χρονιά - αφού πήρε το μικρόφωνο και τραγούδησε και έβγαλε τον καημό του που όλο στη βρύση των Grand Slam φτάνει και φεύγει στεγνός, είπε να μας συμβουλεύσει, με κόσμιο και αστικό τρόπο, όπως θα κάνουν εκεί στο Μόντε Κάρλο που κατοικεί το παιδί και βλέπει τον κόσμο με τα μάτια του πρωταθλητή: αφ’ υψηλού…
Τι μας είπε δηλαδή ο ταλαντούχος αντισφαιριστής στο σποτάκι της καμπάνιας «Μένουμε ασφαλείς»; «Κανένα μας βήμα δεν είναι πραγματικά ανέμελο αυτό το καλοκαίρι. Γιατί επιστρέφοντας από τις διακοπές μας, κάθε βήμα δικό σου, δικό μου, κάθε νέου, μας φέρνει πιο κοντά στους γονείς μας και στους παππούδες μας. Όσοι αγαπάμε μπορεί να είναι πιο ευάλωτοι από εμάς στον κορονοϊό».
Σωστός, αλλά μήπως θα έπρεπε να πει για να τον καταλάβουμε καλύτερα κι εμείς κι οι νέοι στους οποίους απευθύνεται: «Παιδιά μην κοιτάτε εμένα που ξεσάλωσα (και καλά έκανε το παλικαράκι) και ήπια θάλασσες ποτά αγκαλιά και πλάι πλάι με φίλους και γνωστούς και ξένους και αγνώστους στης Μυκόνου τις παράφορες νύχτες. Μην κοιτάτε που τραγούδησα, που γλέντησα, που δεν φόρεσα μάσκα, εσείς κοιτάξτε τι θα κάνετε γιατί εγώ φεύγω για Μόντε Κάρλο κι εκεί τα πράγματα είναι κάπως αλλιώς απ’ ό,τι εδώ στο Σωτηρία και στο Αττικόν…»
Αυτά έπρεπε να πει ο Νο6 της παγκόσμιας κατάταξης του τένις και να προσθέσει ακόμη: «Εγώ έκανα λάθος κι ευτυχώς δεν το πλήρωσα… Εσείς μην το κάνετε!»… Το να μας συμβουλεύεις Στέφανε Τσιτσιπά και να μας προειδοποιείς με ύφος κουρασμένο μετά από κραιπάλη και μάτι γλαρό μετά από ξενύχτι να προσέχουμε ό,τι εσύ έγραψες στα παλιά σου (αθλητικά) υποδήματα, που τα άφησες σπίτι για τις ανάγκες του σποτ, ε, αυτό δεν αγγίζει κανέναν νέο. «Δάσκαλε που δίδασκες», θα σου απαντήσουν πολλοί, Στέφανε και δίκιο θα ‘χουν.
Πες ρε παιδί: «Εκανα λάθος!» και όλοι θα σε ακούγαμε με προσοχή. Τώρα ξέρεις τι λένε οι «πολλοί» Στέφανε; «Κοίτα ποιος μιλάει», λένε και γελάνε. Καλά έκανες και το έριξες έξω, αλλά μην μας συμβουλεύεις τώρα που φεύγεις να προσέχουμε. Γιατί Στέφανε: «Το κατά λάθος λάθος μπορεί να σε οδηγήσει και σε άλλα επόμενα, δεν σε επαναφέρει όμως στο σωστό ποτέ»…
Πρώτο πλάνο οι φωτογραφίες του στο μαγαζί στη Μύκονο. Φέιντ άουτ, Τσιτσιπάς στην οθόνη να λέει (περίπου έτσι θα τα πει, πιο κομψά λίγο):
«Γκαιζ, εγω την έκανα τη μαλακια, είτε επειδή υποτίμησα τον κίνδυνο, είτε επειδή παρασύρθηκα, γι αυτό αισθάνομαι την υποχρέωση να σας πω να μην κάνετε το ίδιο λάθος, μασκες, αποστασεις, μπλα μπλα μπλα,», τέλος.
Παλι θα τον κατηγορούσαν κάποιοι για υποκρισία, αλλά δεν πειράζει· σημασία έχει να περάσει σωστά το μήνυμα.
Η παραδοχή του λάθους, επίσης, είναι από τα κορυφαία μέριτς της πραγματικής αριστείας. Κανονική παραδοχή, «εκανα μαλακια», όχι δικαιολογίες μόνο.
Γενικά είναι μια αρετή που λείπει και από τα κοινά αλλά και από τα ιδιωτικά μας νομίζω.
Το να παραδέχεσαι ότι έκανες λάθος ταυτίζεται στον κόσμο μας με την αποτυχία και την αδυναμία, ενώ δεν είναι τίποτε από τα δυο.
Στο δικό μου σύστημα αξιών ανεβαίνουν πολύ οι άνθρωποι που λένε «έκανα λάθος», αλλά αυτά θα τα πούμε άλλη φορά, το θέμα μας τώρα ήταν ο Τσιτσιπάς.
***
Η Νεφέλη Λυγερού γράφει κι αυτή για το σποτ που προκάλεσε αντιδράσεις στα σόσιαλ μίντια (προς υπεράσπισιν όμως του Τσιτσιπά «από τα τρολ του διαδικτύου», όπως λέει) για το σποτ που προκάλεσε αντιδράσεις στα σόσιαλ μίντια. Στο κείμενό της -βγάλτε τα συμπερασματά σας- καταλήγει :
"(...) Ναι λοιπόν! Ο Τσιτσιπάς τόλμησε να κάνει διακοπές στη Μύκονο, να φάει αστακομακαρονάδα και να απολαύσει τη νυχτερινή ζωή του νησιού. Δεν φορούσε μάσκα ενόσω απολάμβανε όλα τα παραπάνω. Μα δεν ήταν υποχρεωτική τότε η χρήση μάσκας σε εσωτερικούς χώρους. Δεν παραβίασε κανέναν κανόνα. Απλά διασκέδασε όπως όλα τα παιδιά της ηλικίας του. Εξάλλου, ο κορωνοιός δεν είναι ταξικός. Όπως αποδείχθηκε και συγκεντρωμένοι πιτσιρικάδες σε μία πλατεία ενδέχεται να αποτελέσουν κίνδυνο για τους εαυτούς και τους συμπολίτες τους. Ας αφήσουμε, λοιπόν, ήσυχο τον Τσιτσιπά και ας περιορίσουμε τα ανθρωποφαγικά μας ένστικτα." (ολόκληρο το κείμενο ΕΔΩ)
***
Aπό την πλευρά του ο Νίκος Τζιανίδης έγραψε στο ethnos.gr:
Αφού πέρασε όμορφα ο Στέφανος Τσιτσιπάς - το δικαιούται άλλωστε μετά μια κοπιαστική χρονιά - αφού πήρε το μικρόφωνο και τραγούδησε και έβγαλε τον καημό του που όλο στη βρύση των Grand Slam φτάνει και φεύγει στεγνός, είπε να μας συμβουλεύσει, με κόσμιο και αστικό τρόπο, όπως θα κάνουν εκεί στο Μόντε Κάρλο που κατοικεί το παιδί και βλέπει τον κόσμο με τα μάτια του πρωταθλητή: αφ’ υψηλού…
Τι μας είπε δηλαδή ο ταλαντούχος αντισφαιριστής στο σποτάκι της καμπάνιας «Μένουμε ασφαλείς»; «Κανένα μας βήμα δεν είναι πραγματικά ανέμελο αυτό το καλοκαίρι. Γιατί επιστρέφοντας από τις διακοπές μας, κάθε βήμα δικό σου, δικό μου, κάθε νέου, μας φέρνει πιο κοντά στους γονείς μας και στους παππούδες μας. Όσοι αγαπάμε μπορεί να είναι πιο ευάλωτοι από εμάς στον κορονοϊό».
Σωστός, αλλά μήπως θα έπρεπε να πει για να τον καταλάβουμε καλύτερα κι εμείς κι οι νέοι στους οποίους απευθύνεται: «Παιδιά μην κοιτάτε εμένα που ξεσάλωσα (και καλά έκανε το παλικαράκι) και ήπια θάλασσες ποτά αγκαλιά και πλάι πλάι με φίλους και γνωστούς και ξένους και αγνώστους στης Μυκόνου τις παράφορες νύχτες. Μην κοιτάτε που τραγούδησα, που γλέντησα, που δεν φόρεσα μάσκα, εσείς κοιτάξτε τι θα κάνετε γιατί εγώ φεύγω για Μόντε Κάρλο κι εκεί τα πράγματα είναι κάπως αλλιώς απ’ ό,τι εδώ στο Σωτηρία και στο Αττικόν…»
Αυτά έπρεπε να πει ο Νο6 της παγκόσμιας κατάταξης του τένις και να προσθέσει ακόμη: «Εγώ έκανα λάθος κι ευτυχώς δεν το πλήρωσα… Εσείς μην το κάνετε!»… Το να μας συμβουλεύεις Στέφανε Τσιτσιπά και να μας προειδοποιείς με ύφος κουρασμένο μετά από κραιπάλη και μάτι γλαρό μετά από ξενύχτι να προσέχουμε ό,τι εσύ έγραψες στα παλιά σου (αθλητικά) υποδήματα, που τα άφησες σπίτι για τις ανάγκες του σποτ, ε, αυτό δεν αγγίζει κανέναν νέο. «Δάσκαλε που δίδασκες», θα σου απαντήσουν πολλοί, Στέφανε και δίκιο θα ‘χουν.
Πες ρε παιδί: «Εκανα λάθος!» και όλοι θα σε ακούγαμε με προσοχή. Τώρα ξέρεις τι λένε οι «πολλοί» Στέφανε; «Κοίτα ποιος μιλάει», λένε και γελάνε. Καλά έκανες και το έριξες έξω, αλλά μην μας συμβουλεύεις τώρα που φεύγεις να προσέχουμε. Γιατί Στέφανε: «Το κατά λάθος λάθος μπορεί να σε οδηγήσει και σε άλλα επόμενα, δεν σε επαναφέρει όμως στο σωστό ποτέ»…