Έκλασε η νύφη, σχόλασε ο Γράμμος!
του Χρήστου Ξανθάκη
Κανονικά το γνωμικό λέει «έκλασε η νύφη, σχόλασε ο γάμος», αλλά το άλλαξα λίγο για να ταιριάζει με την περίσταση. Με την απουσία δηλαδή επισήμου εκπροσώπου της ελληνικής κυβερνήσεως από τη γιορτή μίσους της Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού στο Γράμμο.
Που ήτανε να πάει ο υφυπουργός Εθνικής Αμύνης..
(αυτός με το πλωτό φράγμα, ξέρετε…) Αλκιβιάδης Στεφανής και να εκπροσωπήσει τον πρωθυπουργό τον ίδιο όπως γράφανε οι απόστρατοι στην ανακοίνωσή τους, αλλά τελικά ούτε φωνή ούτε ακρόαση, μην τον είδατε τον Παναή απ’ τα Μέγαρα. Και κλάμα οι πρώην ένστολοι!
Μισό λεπτό όμως να κάνω ένα φλασμπακ, να το πάω πίσω το κασετόφωνο στις 30 Ιουνίου, όταν είχα δημοσιεύσει εδώ στο Newpost εμβριθές (λέμε τώρα…) πόνημα υπό τον τίτλο «Ελληνικός εμφύλιος (και τα ορφανά της Μεταπολίτευσης…)». Όπου σημείωνα, μεταξύ άλλων:
«Κάποιες πολιτικές οικογένειες πάντως, δεν το παίξανε ποτέ το χαρτί του εμφυλίου και ίσως να είναι κι αυτός ένας από τους λόγους της μακροημέρευσής τους. Για να δούμε λοιπόν τώρα αν θα μπουν στο πειρασμό και θα κάνουν εν τέλει το βήμα ή αν απλώς γλεντάνε με τις αγωνίες μερικών μερικών. Με τα ζόρια και τα άγχη και τις ταχυπαλμίες μερικών μερικών, που φρόντισαν να δώσουν ρεσιτάλ αδεξιότητας σε καιρούς πονηρούς και πρόστυχους».
Κι επειδή μπορεί να μην είμαι η Τασία Λούτα (ούτε καν ο Νίκος Χορταρέας!), αλλά το ‘χω το κληρονομικό χάρισμα, βγήκε αντιπροχτές η «Καθημερινή» και το ‘πε το ποίημα:
«Χωρίς την παρουσία εκπροσώπου της κυβέρνησης εξετάζεται να πραγματοποιηθεί η εκδήλωση που διοργανώνει μεθαύριο στον Γράμμο και στο Βίτσι η Ενωση Αποστράτων Αξιωματικών του Στρατού, ο χαρακτήρας της οποίας παραπέμπει στο αρνητικό εμφυλιοπολεμικό παρελθόν.
Ως γνωστόν, άλλωστε, πάγια θέση του πρωθυπουργού Κυρ. Μητσοτάκη είναι ότι ο Εμφύλιος έχει τελειώσει πριν από 70 χρόνια και πως η χώρα πρέπει να απαλλαγεί από κάθε κατάλοιπο εκείνης της εποχής».
Κι αυτό ήταν με τη νύφη, το γάμο και το Γράμμο. Για να αποδειχθεί για μία ακόμη φορά, ότι το διαδίκτυο έχει δύναμη και μπορεί να μην ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις (ακόμη…), αλλά καταφέρνει να ακυρώνει αισχρές πρωτοβουλίες που διχάζουν τον ελληνικό λαό. Για μια ακόμη φορά:
Είσαι Δεξιός, Αριστερός, Κεντρώος και θέλεις να κάνει εκδήλωση για τον Εμφύλιο; Να την κάνεις, με σεβασμό στους νόμους του κράτους και άντε στο καλό. Η ελληνική κυβέρνηση από την άλλη καμιά δουλειά δεν έχει ούτε να παραστεί, ούτε να χαιρετήσει στην εκδήλωσή σου. Γιατί την εξέλεξαν οι μισοί, αλλά εκπροσωπεί όλους τους Έλληνες και όλες τις Ελληνίδες.
Αν θέλει. Αν δεν θέλει, το λύνουμε το ζωνάρι και ξεκινάμε τον πραγματικό, εκτός κυβερνοδιαστήματος, καυγά!
Υ.Γ.: Για να είμαστε δίκαιοι και ακριβείς, έπαιξε τη μπαλίτσα του και το ΚΚΕ στην συγκεκριμένη περίπτωση. Ναι, φώναξε κι ο ΣΥΡΙΖΑ για την παρουσία του υφυπουργού στην γιορτή μίσους, αλλά το πώς θα το ‘παιρνε το θέμα ο Περισσός είχε μια διπλή σημασία. Πρώτον πολιτικά και δεύτερον για το άνοιγμα ενός ακόμη θερμού μετώπου με την κυβέρνηση ύστερα από εκείνο του νομοσχεδίου για τις διαδηλώσεις. Το ΚΚΕ λοιπόν τη χάραξε τη γραμμή στο χώμα και είπε «ως εδώ». Και τα πράγματα πήραν το δρόμο τους, σε μια ακόμη προβολή της γνωστής ταινίας «Η μεγάλη ανατριχίλα»…
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost.gr
Κανονικά το γνωμικό λέει «έκλασε η νύφη, σχόλασε ο γάμος», αλλά το άλλαξα λίγο για να ταιριάζει με την περίσταση. Με την απουσία δηλαδή επισήμου εκπροσώπου της ελληνικής κυβερνήσεως από τη γιορτή μίσους της Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού στο Γράμμο.
Που ήτανε να πάει ο υφυπουργός Εθνικής Αμύνης..
(αυτός με το πλωτό φράγμα, ξέρετε…) Αλκιβιάδης Στεφανής και να εκπροσωπήσει τον πρωθυπουργό τον ίδιο όπως γράφανε οι απόστρατοι στην ανακοίνωσή τους, αλλά τελικά ούτε φωνή ούτε ακρόαση, μην τον είδατε τον Παναή απ’ τα Μέγαρα. Και κλάμα οι πρώην ένστολοι!
Μισό λεπτό όμως να κάνω ένα φλασμπακ, να το πάω πίσω το κασετόφωνο στις 30 Ιουνίου, όταν είχα δημοσιεύσει εδώ στο Newpost εμβριθές (λέμε τώρα…) πόνημα υπό τον τίτλο «Ελληνικός εμφύλιος (και τα ορφανά της Μεταπολίτευσης…)». Όπου σημείωνα, μεταξύ άλλων:
«Κάποιες πολιτικές οικογένειες πάντως, δεν το παίξανε ποτέ το χαρτί του εμφυλίου και ίσως να είναι κι αυτός ένας από τους λόγους της μακροημέρευσής τους. Για να δούμε λοιπόν τώρα αν θα μπουν στο πειρασμό και θα κάνουν εν τέλει το βήμα ή αν απλώς γλεντάνε με τις αγωνίες μερικών μερικών. Με τα ζόρια και τα άγχη και τις ταχυπαλμίες μερικών μερικών, που φρόντισαν να δώσουν ρεσιτάλ αδεξιότητας σε καιρούς πονηρούς και πρόστυχους».
Κι επειδή μπορεί να μην είμαι η Τασία Λούτα (ούτε καν ο Νίκος Χορταρέας!), αλλά το ‘χω το κληρονομικό χάρισμα, βγήκε αντιπροχτές η «Καθημερινή» και το ‘πε το ποίημα:
«Χωρίς την παρουσία εκπροσώπου της κυβέρνησης εξετάζεται να πραγματοποιηθεί η εκδήλωση που διοργανώνει μεθαύριο στον Γράμμο και στο Βίτσι η Ενωση Αποστράτων Αξιωματικών του Στρατού, ο χαρακτήρας της οποίας παραπέμπει στο αρνητικό εμφυλιοπολεμικό παρελθόν.
Ως γνωστόν, άλλωστε, πάγια θέση του πρωθυπουργού Κυρ. Μητσοτάκη είναι ότι ο Εμφύλιος έχει τελειώσει πριν από 70 χρόνια και πως η χώρα πρέπει να απαλλαγεί από κάθε κατάλοιπο εκείνης της εποχής».
Κι αυτό ήταν με τη νύφη, το γάμο και το Γράμμο. Για να αποδειχθεί για μία ακόμη φορά, ότι το διαδίκτυο έχει δύναμη και μπορεί να μην ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις (ακόμη…), αλλά καταφέρνει να ακυρώνει αισχρές πρωτοβουλίες που διχάζουν τον ελληνικό λαό. Για μια ακόμη φορά:
Είσαι Δεξιός, Αριστερός, Κεντρώος και θέλεις να κάνει εκδήλωση για τον Εμφύλιο; Να την κάνεις, με σεβασμό στους νόμους του κράτους και άντε στο καλό. Η ελληνική κυβέρνηση από την άλλη καμιά δουλειά δεν έχει ούτε να παραστεί, ούτε να χαιρετήσει στην εκδήλωσή σου. Γιατί την εξέλεξαν οι μισοί, αλλά εκπροσωπεί όλους τους Έλληνες και όλες τις Ελληνίδες.
Αν θέλει. Αν δεν θέλει, το λύνουμε το ζωνάρι και ξεκινάμε τον πραγματικό, εκτός κυβερνοδιαστήματος, καυγά!
Υ.Γ.: Για να είμαστε δίκαιοι και ακριβείς, έπαιξε τη μπαλίτσα του και το ΚΚΕ στην συγκεκριμένη περίπτωση. Ναι, φώναξε κι ο ΣΥΡΙΖΑ για την παρουσία του υφυπουργού στην γιορτή μίσους, αλλά το πώς θα το ‘παιρνε το θέμα ο Περισσός είχε μια διπλή σημασία. Πρώτον πολιτικά και δεύτερον για το άνοιγμα ενός ακόμη θερμού μετώπου με την κυβέρνηση ύστερα από εκείνο του νομοσχεδίου για τις διαδηλώσεις. Το ΚΚΕ λοιπόν τη χάραξε τη γραμμή στο χώμα και είπε «ως εδώ». Και τα πράγματα πήραν το δρόμο τους, σε μια ακόμη προβολή της γνωστής ταινίας «Η μεγάλη ανατριχίλα»…
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost.gr