Όταν έχουν χαθεί με τον τρόπο που χάθηκαν 7 ζωές, όταν τα νερά είναι ακόμα μέσα στα σπίτια, όταν η νύχτα που ήρθε κρύβει φόβο και αγωνία για τους ανθρώπους στην Εύβοια, ότι και να γράψεις διατρέχεις τον κίνδυνο να φανείς… καραγκιόζης!
Σε τέτοιες στιγμές κανείς δεν θα έπρεπε να αισθάνεται σίγουρος, για τις λέξεις που στοιβάζει τη μία δίπλα στην άλλη..
Εγώ, πάντως, δεν είμαι, αλλά τρεις κουβέντες θα τις πω…
Αυτό που ξέρω εγώ είναι πως το νερό δεν το σταματάς, βρίσκει πάντα τρόπο να περνάει. Το νερό έχει μνήμη! Θυμάται τις αρχαίες κοίτες του και επιστρέφει σε αυτές, όταν βρίσκει την ευκαιρία. Το νερό έχει μνήμη, οι άνθρωποι ξεχνάνε…
Αυτό έγινε και χθες στην Εύβοια: το νερό της βροχής, θεριεμένο από μία δυνατή καταιγίδα, ξαναθυμήθηκε τον δρόμο του και όρμησε ξέφρενα να περάσει.
Αλλά στο διάβα του πήρε ζωές και περιουσίες. Γιατί τα δάση πιο ψηλά είχαν καεί για να συγκρατήσουν τα νερά, γιατί σπίτια είχαν φτιαχτεί δίπλα στις αρχαίες κοίτες, και γιατί όσοι έπρεπε να φροντίσουν για αντιπλημμυρικά έργα δεν το έκαναν.
Και τώρα θα αρχίσουν οι πολιτικές «κόντρες», γιατί οι άνθρωποι δεν ημερεύουν και δεν βρίσκουν το αληθινό τους μέγεθος, ούτε και μπροστά στο θάνατο…
Για την τραγωδία στη Μάνδρα έφταιγε αυτή η… δαιμονισμένη η Δούρου, που προφανώς πήγαινε τις νύχτες ολομόναχη και έφραζε τα ρέματα και τα ποτάμια
Τώρα, χωρίς Δούρου, τι θα κάνουμε; Ποιος φταίει; Ο Κώστας Μπακογιάννης δεν ήταν για χρόνια Περιφερειάρχης Στερεάς Ελλάδας; Μήπως να τα ρίξουμε σε αυτόν και να ξεμπλέξουμε;
Για όσους δεν αρέσκονται μόνο σε συμψηφισμούς ευθυνών, όμως, υπάρχει και ένας άλλος τρόπος να κοιτάξουν τα πράγματα…
Και μία άλλη αλήθεια είναι ότι τα ρέματα που μας πνίγουν, τα μπαζώνουμε όλοι μαζί. Με τη συνενοχή και τη συναλλαγή του κράτους, ναι, αλλά είμαστε και εμείς εκεί! Μαζί τα χτίζουμε!
Άβολη αλήθεια αυτή, αλλά αλήθεια…
Κακά τα ψέματα, δεν είναι «πιασάρικα» τα αντιπλημμυρικά έργα, δεν… γράφουν καλά στις κάμερες των καναλιών, ή στις φωτογραφίες των εγκαινίων.
Τα αντιπλημμυρικά δεν φέρνουν πολιτική «πελατεία», είναι τα λιγότερο δημοφιλή από τα δημόσια έργα, οπότε οι πολιτικοί προτιμούν να εγκαινιάζουν δρόμους, γέφυρες, πάρκα και σήραγγες.
Και μέχρι να συμβεί μία τραγωδία ουδείς εκ του πολιτικού προσωπικού ασχολείται, επειδή μέχρι… να πνιγούν δεν απασχολεί ούτε και τους ψηφοφόρους τους.
Δημήτρης Στριλάκος (fb)
Σε τέτοιες στιγμές κανείς δεν θα έπρεπε να αισθάνεται σίγουρος, για τις λέξεις που στοιβάζει τη μία δίπλα στην άλλη..
Εγώ, πάντως, δεν είμαι, αλλά τρεις κουβέντες θα τις πω…
Αυτό που ξέρω εγώ είναι πως το νερό δεν το σταματάς, βρίσκει πάντα τρόπο να περνάει. Το νερό έχει μνήμη! Θυμάται τις αρχαίες κοίτες του και επιστρέφει σε αυτές, όταν βρίσκει την ευκαιρία. Το νερό έχει μνήμη, οι άνθρωποι ξεχνάνε…
Αυτό έγινε και χθες στην Εύβοια: το νερό της βροχής, θεριεμένο από μία δυνατή καταιγίδα, ξαναθυμήθηκε τον δρόμο του και όρμησε ξέφρενα να περάσει.
Αλλά στο διάβα του πήρε ζωές και περιουσίες. Γιατί τα δάση πιο ψηλά είχαν καεί για να συγκρατήσουν τα νερά, γιατί σπίτια είχαν φτιαχτεί δίπλα στις αρχαίες κοίτες, και γιατί όσοι έπρεπε να φροντίσουν για αντιπλημμυρικά έργα δεν το έκαναν.
Και τώρα θα αρχίσουν οι πολιτικές «κόντρες», γιατί οι άνθρωποι δεν ημερεύουν και δεν βρίσκουν το αληθινό τους μέγεθος, ούτε και μπροστά στο θάνατο…
Για την τραγωδία στη Μάνδρα έφταιγε αυτή η… δαιμονισμένη η Δούρου, που προφανώς πήγαινε τις νύχτες ολομόναχη και έφραζε τα ρέματα και τα ποτάμια
Τώρα, χωρίς Δούρου, τι θα κάνουμε; Ποιος φταίει; Ο Κώστας Μπακογιάννης δεν ήταν για χρόνια Περιφερειάρχης Στερεάς Ελλάδας; Μήπως να τα ρίξουμε σε αυτόν και να ξεμπλέξουμε;
Για όσους δεν αρέσκονται μόνο σε συμψηφισμούς ευθυνών, όμως, υπάρχει και ένας άλλος τρόπος να κοιτάξουν τα πράγματα…
Και μία άλλη αλήθεια είναι ότι τα ρέματα που μας πνίγουν, τα μπαζώνουμε όλοι μαζί. Με τη συνενοχή και τη συναλλαγή του κράτους, ναι, αλλά είμαστε και εμείς εκεί! Μαζί τα χτίζουμε!
Άβολη αλήθεια αυτή, αλλά αλήθεια…
Κακά τα ψέματα, δεν είναι «πιασάρικα» τα αντιπλημμυρικά έργα, δεν… γράφουν καλά στις κάμερες των καναλιών, ή στις φωτογραφίες των εγκαινίων.
Τα αντιπλημμυρικά δεν φέρνουν πολιτική «πελατεία», είναι τα λιγότερο δημοφιλή από τα δημόσια έργα, οπότε οι πολιτικοί προτιμούν να εγκαινιάζουν δρόμους, γέφυρες, πάρκα και σήραγγες.
Και μέχρι να συμβεί μία τραγωδία ουδείς εκ του πολιτικού προσωπικού ασχολείται, επειδή μέχρι… να πνιγούν δεν απασχολεί ούτε και τους ψηφοφόρους τους.
Δημήτρης Στριλάκος (fb)