Αύγουστος ήταν και πέρασε, Αύγουστος ήταν και πάει!
Καλό μήνα θα πούμε αύριο και θα αρχίσει η σεζόν, η μασκοφόρα, η προφθινοπωρινή.
Τι καλά που θα ήταν τα μαλώματα να ήταν μεταξύ αυτών που λένε «καλό χειμώνα» και των άλλων που ανταπαντούσαν, «μα μέχρι 21 Σεπτεμβρίου είναι ακόμη καλοκαίρι, μετά το φθινόπωρο και μετά ο χειμώνας»… Άλλες εποχές αυτές με αυτές τις γελοίες μας διαφωνίες. Τώρα έχουμε πιο σοβαρά πράγματα να ασχοληθούμε
Τώρα περιμένουμε τι θα γίνει με τα σχολεία. Πότε θ’ ανοίξουν, τι θα γίνει με τις μάσκες.
Τώρα έχουμε να μετράμε καθημερινά τα κρούσματα και τις απώλειες των ανθρώπων που συναντήθηκαν με τον κορωνοϊό.
Τώρα έχουμε να αντιμετωπίσουμε τους βλαμμένους που λένε «δεν υπάρχει τίποτα και τα κάνουν όλα για να μας φοβίσουν».
Τώρα έχουμε να αντιμετωπίσουμε τον Ερντογάν και τις σουλτανικές του βλέψεις για το Αιγαίο.
Τώρα έχουμε να μετρήσουμε τις αντοχές μας . Η πιο δύσκολη αναμέτρηση είναι αυτή που γίνεται με τον εαυτό μας. Και δεν έχει νικητές και νικημένους. Έχει μόνο εμάς σε μια άλλη κατάσταση.
Αύγουστος ήταν και πέρασε με τους ξεχασμένους νεκρούς της Εύβοιας, τις φωτιές που μαύρισαν κομμάτια της πατρίδας μας.
Αύγουστος ήταν και πέρασε κι άλλος τέτοιος να μην έρθει.
Μεταξύ τσίρλιντινγκ και αλά τούρκα καρσιλαμά γιατί άραγε πρέπει κάποιος να διαλέξει κάτι;
Έχουμε εκπαιδευτεί πλέον σε μια καθημερινή ανάγκη να σχολιάζουμε τα πάντα και στο τέλος της μέρας μετράμε τα «λάικ» και τις «καρδούλες» και νομίζουμε ότι κάτι κάναμε ενώ απλώς σπαταληθήκαμε.
Μεγάλο πράμα να μην σπαταλιέται κανείς σε ανούσια την ώρα που ξεχνάει τα ουσιώδη.
Αύγουστος ήταν και πέρασε και δεν τον χαρήκαμε όσο άλλες χρονιές, – κι ας είχαμε και τότε προβλήματα.
Βλέπεις τελικά πόση αξία έχει να χαίρεσαι την κάθε στιγμή και να την ευχαριστιέσαι.
Μιλάω με τους γύρω μου και η αβεβαιότητα για όλα σκιάζει τις σκέψεις όλων και αυτό κάνει το τέλος Αυγούστου ακόμη πιο μουντό από ό,τι τον έκανε η λήξη των διακοπών.
Μέχρι πέρσι λέγαμε, τέτοιες μέρες, «τα κεφάλια μέσα». Τώρα λέμε: Μάσκα να βάλεις ή Γιατί δε φοράς τη μάσκα σου; Και στις δύο περιπτώσεις παράπονα εκφράζαμε. Τώρα όμως υπάρχει και ο φόβος. Και το σίγουρο είναι ότι δε θα φύγει παρέα με τον πρώην ρέμπελο Αύγουστο!
Καλό μήνα να έχουμε!
Γιάννης Καφάτος / viewtag
Καλό μήνα θα πούμε αύριο και θα αρχίσει η σεζόν, η μασκοφόρα, η προφθινοπωρινή.
Τι καλά που θα ήταν τα μαλώματα να ήταν μεταξύ αυτών που λένε «καλό χειμώνα» και των άλλων που ανταπαντούσαν, «μα μέχρι 21 Σεπτεμβρίου είναι ακόμη καλοκαίρι, μετά το φθινόπωρο και μετά ο χειμώνας»… Άλλες εποχές αυτές με αυτές τις γελοίες μας διαφωνίες. Τώρα έχουμε πιο σοβαρά πράγματα να ασχοληθούμε
Τώρα περιμένουμε τι θα γίνει με τα σχολεία. Πότε θ’ ανοίξουν, τι θα γίνει με τις μάσκες.
Τώρα έχουμε να μετράμε καθημερινά τα κρούσματα και τις απώλειες των ανθρώπων που συναντήθηκαν με τον κορωνοϊό.
Τώρα έχουμε να αντιμετωπίσουμε τους βλαμμένους που λένε «δεν υπάρχει τίποτα και τα κάνουν όλα για να μας φοβίσουν».
Τώρα έχουμε να αντιμετωπίσουμε τον Ερντογάν και τις σουλτανικές του βλέψεις για το Αιγαίο.
Τώρα έχουμε να μετρήσουμε τις αντοχές μας . Η πιο δύσκολη αναμέτρηση είναι αυτή που γίνεται με τον εαυτό μας. Και δεν έχει νικητές και νικημένους. Έχει μόνο εμάς σε μια άλλη κατάσταση.
Αύγουστος ήταν και πέρασε με τους ξεχασμένους νεκρούς της Εύβοιας, τις φωτιές που μαύρισαν κομμάτια της πατρίδας μας.
Αύγουστος ήταν και πέρασε κι άλλος τέτοιος να μην έρθει.
Μεταξύ τσίρλιντινγκ και αλά τούρκα καρσιλαμά γιατί άραγε πρέπει κάποιος να διαλέξει κάτι;
Έχουμε εκπαιδευτεί πλέον σε μια καθημερινή ανάγκη να σχολιάζουμε τα πάντα και στο τέλος της μέρας μετράμε τα «λάικ» και τις «καρδούλες» και νομίζουμε ότι κάτι κάναμε ενώ απλώς σπαταληθήκαμε.
Μεγάλο πράμα να μην σπαταλιέται κανείς σε ανούσια την ώρα που ξεχνάει τα ουσιώδη.
Αύγουστος ήταν και πέρασε και δεν τον χαρήκαμε όσο άλλες χρονιές, – κι ας είχαμε και τότε προβλήματα.
Βλέπεις τελικά πόση αξία έχει να χαίρεσαι την κάθε στιγμή και να την ευχαριστιέσαι.
Μιλάω με τους γύρω μου και η αβεβαιότητα για όλα σκιάζει τις σκέψεις όλων και αυτό κάνει το τέλος Αυγούστου ακόμη πιο μουντό από ό,τι τον έκανε η λήξη των διακοπών.
Μέχρι πέρσι λέγαμε, τέτοιες μέρες, «τα κεφάλια μέσα». Τώρα λέμε: Μάσκα να βάλεις ή Γιατί δε φοράς τη μάσκα σου; Και στις δύο περιπτώσεις παράπονα εκφράζαμε. Τώρα όμως υπάρχει και ο φόβος. Και το σίγουρο είναι ότι δε θα φύγει παρέα με τον πρώην ρέμπελο Αύγουστο!
Καλό μήνα να έχουμε!
Γιάννης Καφάτος / viewtag