Οι καλοί άνθρωποι και οι καλοί δημοσιογράφοι λιγοστεύουν...

Αθλητικοί συντάκτες γράφουν για έναν εκλεκτό του χώρου, τον Τάσο Παπαχρήστου, που έφυγε από τη ζωή

Η Αθλητική Δημοσιογραφία αποχαιρετά ένα απο τα κορυφαία της στελέχη. Ο Τάσος Παπαχρήστου έφυγε από τη ζωή στα 63 του χρόνια αφήνοντας ένα τεράστιο κενό. Τον γνώρισα από τα πρώτα του βήματα όταν ήρθε από τη Θεσσαλονίκη και εντάχτηκε αρχικά στο «Φίλαθλο», πριν περάσει στο «Έθνος». Αν και κυνηγούσαμε και οι δυο με πάθος την είδηση, δεν τα χαλάσαμε ποτέ. Αντιθέτως χτίσαμε μια υπέροχη φιλία. Ο Τάσος ήταν ντόμπρος άνθρωπος... Φίλε καλό σου ταξίδι. ΓΙΑΝΝΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ 

Αισθανόμουν ότι ακουμπούσα σε βράχο

** Φίλε, σε είχα δίπλα μου στα δικά μου..
δύσκολα και μου εξηγούσες το πώς όλα θα πάνε καλά! Και πήγαν! Φίλε, εσύ μου είχες φέρει ως παράδειγμα τον εαυτό σου και μου έλεγες πώς όλα αντιμετωπίζονται με δύναμη και χαμόγελο! Φίλε, περάσαμε τόσες πολλές ώρες συζήτησης και αισθανόμουν ότι ακουμπούσα σε βράχο! Φίλε, σε θαύμαζα ως δημοσιογράφο και η μοίρα τα έφερε έτσι ώστε να σε γνωρίσω και από κοντά, να μοιραστώ μαζί σου τις απίθανες ιστορίες σου, να μου μιλάς για τους τεράστιους αθλητές που είχες σαν παιδιά σου, για όσα είχατε περάσει μαζί... Μετά χαθήκαμε, χώρισαν οι δρόμοι μας μακριά από το κτίριο της Δουκίσσης Πλακεντίας! Φίλε, δεν πρόκειται να σε ξεχάσω ποτέ! ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΗΜΑΤΟΣ

** Σεμνός, διακριτικός, φιλικός όπως ήσουν και όπως σε γνωρίσαμε, έτσι αθόρυβα μας άφησες σήμερα το πρωί. Δεν το χωράει ο νους ρε Τάσο και θα μας λείψεις. Μια ζωή, από το 1983 στο "Έθνος", το δεύτερο σπίτι μας, ζήσαμε πολλά. Ήσουν αγαπητός σε όλους, αναγνωρίζαμε τις γνώσεις και το πάθος σου γιατί στίβο, την άρση βαρών και περηφανευόσουν για τις εννιά συνεχόμενες Ολυμπιάδες που είχες παρακολουθήσει, πέρα από τις άλλες ευρωπαϊκές και παγκόσμιες διοργανώσεις. Το όνομα Τάσος Παπαχρήστου, ήταν συνυφασμένο με την έρευνα, την αξιοπιστία και την εγκυρότητα στο ρεπορτάζ. 

Καλό ταξίδι φίλε, θα μας λείψεις, αλλά να ξέρεις ότι η παλιοπαρέα θα σε θυμάται και θα λέμε αξέχαστες ιστορίες που ζήσαμε μαζί εντός και εκτός εφημερίδας. Σε ξεχωριστή θέση θα είναι και η φωτογραφία από την Ολυμπιάδα του '96 στην Ατλάντα. ΤΑΚΗΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ 

** Δεν είχαμε γνωριστεί προσωπικά αλλά ήταν ένας εκ των κορυφαίων της αθλητικής δημοσιογραφίας. Τις μόλις 120 λέξεις αποχαιρετισμού του Εθνους στο οποίο εργάστηκε πολλά χρόνια, τις θεωρώ ειρωνεία απέναντι του, για όλα όσα προσέφερε. Κρίμα... ΑΝΤΩΝΗΣ ΦΟΥΝΤΗΣ

Όσα γράφονται για τον Τάσο (μας) είναι αλήθεια

Οι αποχαιρετισμοί γενικά και ειδικότερα στα σόσιαλ δεν είναι το καλύτερο μου. Σήμερα καταφέρνω μόνο να πω, μέσα σε αυτή την αμήχανη ρωγμή του χρόνου που αφήνει η είδηση της αποχώρησής του, πως όσα γράφονται για τον Τάσο (μας) Παπαχρήστου, είναι αλήθεια. Καμία υπερβολή, καμία αγιογραφία. Τι άλλο να πω γαμώτο; ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ

** Μόνο σεβασμός στον κ. Τάσο Παπαχρήστου. Παρά το γεγονός ότι μας χώριζαν άπειρα δημοσιογραφικά χρόνια, όταν σε συναντούσε έβγαζε μία υποδειγματική ευγένεια που δύσκολα συναντάς σε δημοσιογράφους του δικού του βεληνεκούς.. Θα σε θυμόμαστε πάντα...Καλό ταξίδι κ. Τάσο. ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ

** Αξιώθηκα να γνωρίσω από κοντά τον Τάσο Παπαχρήστου στο μέγαρο Μπόμπολα στην οδό Μπενάκη 5 στο Χαλάνδρι, και διαπίστωσα ότι δικαίως απολάμβανε όλη αυτή την αναγνώριση από τον αθλητικό/μιντιακό μικρόκοσμο. Αναγνώριση από αυτές τις... παλιές: κατακτημένη πρώτα με ιδρώτα στους στίβους και στη συνέχεια με δεκαετίες συνεπούς δημοσιογραφικής διαδρομής. Κι όταν κάπου κάποτε τον χρειάστηκα, αυτός και ο Δήμος Μπουλούκος μού πρόσφεραν άνευ όρων μια πολύ σημαντική βοήθεια. Καλή ανάπαυση, Τάσο. Θα λείψεις πολύ ακόμα και σε μένα που σε ήξερα λίγο. ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΙΛΙΟΣ

** Οι καλοί άνθρωποι και καλοί δημοσιογράφοι λιγοστεύουν. Αντίο Τάσο Παπαχρήστου... ΑΓΓΕΛΟΣ ΜΕΝΔΡΙΝΟΣ

** Δεν του μίλησα ποτέ στον ενικό. Ποιος ήμουν, άλλωστε, εγώ για να μιλήσω στον Τάσο Παπαχρήστου στον ενικό; Ξέρω, όμως, ότι θα με συγχωρήσει γι' αυτό μου το ατόπημα. Γιατί βρε Τάσο; Γιατί βιάστηκες τόσο πολύ; Θα τα ξαναπούμε, για να μου διηγηθείς μια από τις πολλές ωραίες ιστορίες σου... Καλό ταξίδι... ΓΙΑΝΝΗΣ-ΜΑΡΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Το πένθος για του «αθλητικούς» έγινε διπλό...

Διπλό πένθος για την (αθλητική) δημοσιογραφία. Τον Τάσο Παπαχρήστου τον γνώρισα όταν έκανε τα πρώτα της βήματα η "Goal". Ήταν άνθρωπος με ευρύτητα γνώσεων, ευχάριστος, με το καλαμπούρι του και τις ευρηματικές ατάκες του. Σε κέρδιζε από την πρώτη στιγμή. Λίγες ώρες μετά, ήρθε και το δεύτερο κακό μαντάτο, με τον χαμό του Παναγιώτη Κουτάκου. Ξέχωρα από την κοινή μας καταγωγή, όσα χρόνια βρέθηκα στον χώρο δεν γνώρισα πιο μειλίχιο κι ακριβοδίκαιο συνάδελφο, άνθρωπο χαμηλών τόνων με όλη τη σημασία των λέξεων. Ας αναπαύσει ο Θεός την ψυχή τους... ΓΗΡΓΟΡΗΣ ΔΗΜΑΚΑΚΟΣ 

** Είναι αφόρητο να χάνεις και δεύτερο πατέρα. Τον βιολογικό και τον πνευματικό. Αντίο κ. Τάσο. ΜΑΡΙΑ ΚΑΟΥΚΗ

** Ο Τάσος Παπαχρήστου δεν ήταν (απλά) δάσκαλος της δημοσιογραφίας. Το 2004 κατάλαβα ό,τι ήταν "η δημοσιογραφία μέσα σε άνθρωπο". Καλό ταξίδι... ΗΛΙΑΣ ΖΥΜΑΤΟΥΡΑΣ 

(Συγκεντρώσαμε εδώ μερικές από τις πολλές δημοσιεύσεις αθλητικών συντακτών στο fb για τον θάνατο του εκλεκτού συναδέλφου Τάσου Παπαχρήστου. Η πρώτη φωτογραφία που εικονογραφεί το θέμα στο μπλογκ, αναρτήθηκε από τον φωτορεπόρτερ Κώστα Κομίνη μαζί με τον σύντομο αποχαιρετισμό του: «Καλό ταξίδι, στον φίλο Τάσο». Η δεύτερη δημοσιεύτηκε από τον Τάκη Ευσταθίου και είναι από τους Ολυμπιακούς στην Ατλάντα. Ο τίτλος στο θέμα αντλήθηκε από τη ανάρτηση του Άγγελου Μενδρινού). 

- από το Harddog