Η υπόθεση του «Μεγάλου Περιπάτου» το Κώστα Μπακογιάννη και η πρόσφατη απόδοση στην κυκλοφορία «μίας ακόμη λωρίδας κυκλοφορίας στην Πανεπιστημίου» αλλά και ο τρόπος που το έχουν παρουσιάσει τα ΜΜΕ θυμίζει μία εξαιρετική ιστορία της Ανατολής. Την παραθέτω αυτούσια ως ένα δροσερό, καλοκαιριάτικο ανάγνωσμα..Ένας γείτονας του Νασρεντίν Χότζας είχε μικρό σπίτι και πολύ μεγάλη οικογένεια. Συχνά παραπονιόταν στο Νασρεντίν για τη δυστυχία του αυτή και ζητούσε από το σοφό μυαλό του Νασρεντίν κάποια λύση. Εν τέλει ο Νασρεντίν αποφάσισε να τον βοηθήσει.
«Έχεις δύο κατσίκες», του είπε, «να τις βάλεις και αυτές μες στο σπίτι».
«Μα είναι δυνατόν; Πού να τις βάλω;», είπε ο γείτονας.
«Ζητάς τη βοήθειά μου», είπε ο Νασρεντίν, «θα μ’ ακούσεις λοιπόν;»
«Θα σ’ ακούσω… αλλά… αυτό δεν είναι λύση…»
«Έχε μου εμπιστοσύνη», είπε ο Νασρεντίν.
Ο γείτονας έκαμε όπως τον συμβούλεψε ο Νασρεντίν. Έβαλε στο μικρό του σπίτι και τις γίδες. Η κατάσταση έγινε πολύ δύσκολη. Όταν συναντήθηκαν ύστερα από δυό μέρες, ο Νασρεντίν ρώτησε το γείτονα πως τα πάει τώρα με το στενό του σπίτι.
«Πολύ δύσκολα», είπε ο γείτονας.
«Να βάλεις μέσα στο σπίτι και την αγελάδα σου τώρα», πρόσταξε ο Νασρεντίν.
Ο γείτονας υπάκουσε, έβαλε και την αγελάδα. Όταν συναντήθηκαν τρεις μέρες μετά ο Νασρεντίν ρώτησε: «Πώς πάνε τα πράγματα γείτονα;»
«Ασφυκτικά», απάντησε ο γείτονας.
«Βάλε ακόμα και το γαϊδούρι», πρόσταξε ο Νασρεντίν.
Έβαλε και το γαϊδούρι μέσα στο στενό του σπίτι ο γείτονας. Τα πράγματα ήταν αφόρητα, όπως λένε, τραγικά. Όταν μετά από δυό μέρες συναντήθηκαν, ο γείτονας είπε στο Νασρεντίν.
«Αμάν σοφέ Νασρεντίν, είναι πια μαρτύριο. Ποιά άλλη ποινή θα μου βάλεις;»
«Να μένετε έτσι εκεί όλοι μαζί για τρεις μέρες ακόμα», είπε ο Νασρεντίν.
Στις τρεις μέρες που συναντήθηκαν, ο γείτονας είπε: «Είναι αβάσταχτο Νασρεντίν, κάμε κάτι, είναι απερίγραπτο».
«Να βγάλεις έξω το γαϊδούρι», πρόσταξε ο Νασρεντίν.
Έβγαλε ο γείτονας από το στενό του σπίτι το γαϊδούρι. Ένιωσαν όλοι κάποια ανακούφιση. Σε λίγες μέρες που ανταμώθηκαν είπε ο Νασρεντίν: «Βγάλε τώρα και την αγελάδα».
Έβγαλε έξω και την αγελάδα ο γείτονας κι ένοιωσαν όλοι μεγάλη ανακούφιση, το σπίτι άρχισε να γίνεται άνετο. Όταν ξανανταμώθηκαν είπε ο Νασρεντίν: «Βγάλε τώρα και τις κατσίκες». Ο άνθρωπος έβγαλε και τις κατσίκες. Το σπίτι ξαφνικά ήταν τόσο άνετο που ο γείτονας και τα παιδιά του ήταν ευτυχισμένοι.
Όταν ξανασυναντήθηκαν, ρώτησε ο Νασρεντίν πως τα πάει ο γείτονας με το μικρό του σπίτι.
«Πολύ άνεση, είμαστε τόσο καλά, σ’ ευχαριστώ πολύ Νασρεντίν, το σπίτι μου είναι πια μεγάλο κι άνετο κι αυτό το χρωστάω σε σένα», είπε ο γείτονας.
Πηγή: Γιάννης Υφαντής (2001:36-38) ΟΙ ΜΥΣΤΙΚΟΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ: ΣΟΥΦΙ, ΙΝΔΟΙ, ΤΑΟ & ΖΕΝ, Εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα
- από το libre.gr