O Γιάννης Αλμπάνης γράφει επ΄αυτού, στο facebook, και εξηγεί:
1. Η απόφαση του ΣτΕ απέδειξε..
ότι το Μνημόνιο δεν ήταν μόνο απάνθρωπα άδικο, αλλά και κατάφωρα αντισυνταγματικό. Υπενθυμίζεται ότι το ΣτΕ έκρινε αντισυνταγματικές τις μνημονιακές περικοπές των συντάξεων το 2012. Οι περικοπές αυτές αποτέλεσαν έναν από τους πυλώνες του Μνημονίου. Σημειώθηκε λοιπόν μια σοβαρή παραβίαση του συντάγματος, όχι από κάποιον εξωθεσμικό παράγοντα, αλλά από τον κατεξοχήν φορέα που θα έπρεπε να κινείται με βάση το πνεύμα και το γράμμα του καταστατικού χάρτη του πολιτεύματος: Την κυβέρνηση. Η τότε κυβέρνηση νομοθέτησε ενάντια στο σύνταγμα όχι για κάποιο δευτερεύον ζήτημα, αλλά για τις συντάξεις, δηλαδή για το επίπεδο ζωής εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων. Την ίδια ώρα ασκούταν πρωτοφανής βία κατά των διαμαρτυρόμενων διαδηλωτών στο όνομα της «νομιμότητας», μιας «νομιμότητας» που παραβίαζε, με τη βούλα του ΣτΕ πια, το σύνταγμα. Θα ήταν υπερβολή λοιπόν ο ισχυρισμός ότι το Μνημόνιο συνιστούσε πολιτική εκτροπή;
2. Χτες ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε ότι η κυβέρνηση θα συμμορφωθεί με την απόφαση του ΣτΕ και θα καταβάλει εφάπαξ τα οφειλόμενα αναδρομικά στους συνταξιούχους. Μόνο που θα καταβάλει μόνο τη διαφορά από τις περικοπές στις κύριες συντάξεις, και όχι αυτές που αφορά τα δώρα και τις επικουρικές. Δηλαδή θα δώσει 1,4 δισ. από 3,9 δισ. που έπρεπε κανονικά. Ο πρωθυπουργός χρησιμοποίησε ως πολιτική δικαιολογία τα κακά οικονομικά του κράτους και ως νομική πρόφαση το ότι η απόφαση του ΣτΕ επιτάσσει την άμεση επιστροφή των χρημάτων μόνο σε όσους έχουν κάνει προσφυγή. Πέρα όμως από τα πολιτικά παιχνίδια και τα ρητορικά σχήματα, η απόφαση του πρωθυπουργού παραβιάζει την ουσία της απόφασης του ΣτΕ και γι’ αυτό εντέλει παραβιάζει το ίδιο το σύνταγμα. Το ΣτΕ έκρινε αντισυνταγματικές τις περικοπές. Όλες τις περικοπές. Θα έπρεπε λοιπόν να είναι αυτονόητο για την κυβέρνηση (την όποια κυβέρνηση) να συμμορφωθεί πλήρως με την απόφαση και το σύνταγμα, χορηγώντας το σύνολο των αναδρομικών, έστω και σε δόσεις σε βάθος χρόνου. Πόσο μάλλον μια κυβέρνηση που έχει κάνει σημαία την «πάταξη της ανομίας» και τον απόλυτο σεβασμό του θεσμικού πλαισίου. Δεν το κάνει όμως, δεν κάνει το αυτονόητο. Αποδεικνύει ότι ο σεβασμός στη νομιμότητα στον οποίο καθημερινά ομνύει, είναι α λα καρτ. Ο Νόμος δεν εφαρμόζεται με τον ίδιο τρόπο για όλους και όλες. Η πολιτική εξουσία διατηρεί για τον εαυτό της το προνόμιο να αυτοεξαιρείται από την εφαρμογή των δικαστικών αποφάσεων και την τήρηση του συντάγματος.
3. Ο πρωθυπουργός κάνει κούρεμα στα αναδρομικά γιατί ξέρει ότι οι νέες προσφυγές (που θα δικαιωθούν σίγουρα) θα αργήσουν πολύ να εκδικαστούν. Είναι χαρακτηριστικό ότι η δικαστική περιπέτεια για τα αναδρομικά ξεκίνησε το 2015. Πρέπει να περάσουν χρόνια για να βρουν οι πολίτες το δίκιο τους και αφού έχουν ξοδέψει σημαντικά ποσά για τα δικαστικά έξοδα. Η πολιτική εξουσία όχι μόνο έχει το προνόμιο να αυτοεξαιρείται από τη νομιμότητα, αλλά είναι οχυρωμένη πίσω από αλλεπάλληλες ζώνες γραφειοκρατικών τειχών που καθυστερούν την απονομή δικαιοσύνης. Η κυβέρνηση (όπως έχουν κάνει και άλλες κυβερνήσεις στο παρελθόν) ξέρει ότι είναι άδικο αυτό που κάνει, αλλά το κάνει γιατί ξέρει επίσης ότι οι συνταξιούχοι θα δυσκολευτούν πάρα πολύ για να βρουν το δίκιο τους. Ας μη γελιόμαστε. Πρόκειται για απροκάλυπτο δείγμα πολιτικού κυνισμού.
Η μηδενική ανοχή στην ανομία είναι για την πλατεία Εξαρχείων. Όχι για την πλατεία Συντάγματος
