Τέσσερις μέρες μετά το πολίτικο χαμπέρι, τις ώρες που τα μαστόρια της Ανώτατης Θρησκευτικής Επιτροπής της Τουρκίας έκρυβαν τις αγιογραφίες της Αγια-Σοφιάς με εντολή Ταγίπ Ερντογάν, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έκανε κατόπιν εορτής επικλήσεις στους Ευρωπαίους... θεούς, να δώσουν μια «συνολική απάντηση στον τοπικό ταραχοποιό»...
Διότι, «η μικρόψυχη πρωτοβουλία της Τουρκίας να μετατρέψει την Αγια-Σοφιά σε τζαμί στρέφεται κατά της Ευρώπης»,..
όμως «δεν είναι θέμα καν ευρωτουρκικό αλλά παγκόσμιο, αφού η Τουρκία επιλέγει να κόψει δεσμούς με τον δυτικό κόσμο και τις αξίες του», γι’ αυτό «η Ευρώπη οφείλει να καταρτίσει κατάλογο ενεργειών και κυρώσεων εναντίον μιας χώρας που διεκδικεί ρόλο τοπικού ταραχοποιού» και, «σε αυτό το πλαίσιο, η Ελλάδα - μελετά τις αντιδράσεις της σε όλα τα επίπεδα»!
Τρικυμία εν πρωθυπουργικώ κρανίω, τέσσερις μέρες μετά την... αποφράδα που τον έπιασε στον ύπνο ο Ερντογάν, όταν με ανάρτησή του στο Twitter ανακοίνωνε ότι υπέγραψε το διάταγμα μετατροπής της Αγια-Σοφιάς σε τζαμί. Κι ο... δικός μας, μετά από εκείνο το καθυστερημένο και αμήχανο -για τα μάτια του κόσμου- «αχ και βαχ», το έριξε και πάλι στο κυνήγι του... κορωνοϊού...
Για να ξεχαστεί το νέο χουνέρι που έπαθε (ο ίδιος και, κατά προέκταση, η χώρα του και χώρα μας, όπως επίσης και η Ευρωπαϊκή Ένωση - αλλά και σύσσωμη η διεθνής κοινότητα) απ’ τον... «τοπικό ταραχοποιό».
Αλλά ποιος ακριβώς είναι αυτός ο «τοπικός ταραχοποιός»; Ο Ταγίπ Ερντογάν, υποθέτω, ωστόσο ο κ. Μητσοτάκης, καθ’ όλη τη διάρκεια της αναφοράς του στο γεγονός, δεν τόλμησε να αναφέρει ούτε μια φορά το όνομα του, το τσουβάλιαζε διαρκώς με την Τουρκία. «Η μικρόψυχη πρωτοβουλία της Τουρκίας να μετατρέψει την Αγια-Σοφιά σε τζαμί στρέφεται κατά της Ευρώπης» έλεγε και ξανάλεγε...
«Η μικρόψυχη πρωτοβουλία της Τουρκίας»!.. Ούτε καν το σύνηθες διπλωματικό «η μικρόψυχη πρωτοβουλία της Άγκυρας», ας πούμε. Με αποτέλεσμα την ενοχοποίηση της χώρας και όχι του Προέδρου της, της κυβέρνησής της, του συστήματος εξουσίας που τη διαχειρίζεται: έβαλε το σύνολο του τουρκικού λαού, ισλαμιστές και κοσμικούς, ευρωπαϊστές και αντιευρωπαϊστές, στο ίδιο τσουβάλι. Αυτό του «τοπικού ταραχοποιού».
Είπαμε, τρικυμία εν πρωθυπουργικώ κρανίω. Που αποδεικνύεται όχι μόνο απ’ το αντιφατικό παραλήρημα που παραθέσαμε, αλλά και απ’ το γεγονός ότι απευθύνει έκκληση στην Ευρωπαϊκή Ένωση να δώσει μιαν απάντηση στον «τοπικό ταραχοποιό» (την Τουρκία, δηλαδή) μια μέρα μετά την απάντηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης (του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων) στην τουρκική κυβέρνηση!
Και όχι στον τοπικό... ταραχοποιό, την τσουβαλιασμένη με τον Ερντογάν Τουρκία του (τρικυμία εν κρανίω) Μητσοτάκη.
Ναι, αυτή τη χλιαρή, σαν ξαναζεσταμένο στρούντελ, έκκληση του Συμβουλίου Ευρωπαϊκών υποθέσεων εννοώ, που δίνει το στίγμα της ευρωπαϊκής διάθεσης για... ηγεμονική εξωτερική πολιτική: «Καλούμε την τουρκική κυβέρνηση να επανεξετάσει την απόφασή της». Κι ούτε κουβέντα για τον... ταραχοποιό. Τοπικό ή μη. Πολύ περισσότερο αν αυτός ονομάζεται Ερντογάν!.. Ταγίπ Ερντογάν...
Κανένας δεν τόλμησε να πει το όνομά του!... Ούτε ο Τραμπ, ούτε ο Πούτιν, ούτε η Μέρκελ, ούτε, βέβαια, ο Μητσοτάκης. Οι τρεις πρώτοι, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, συνεργάζονται μαζί του όσον αφορά το μεγάλο καζάνι που βράζει και ονομάζεται Μέση Ανατολή. Ή, στη χειρότερη (βλέπε Μέρκελ), προσπαθούν...
Ο τέταρτος περιμένει. Και, κατόπιν εορτής -πάντα κατόπιν εορτής-, απευθύνει εκκλήσεις προς τους προηγούμενους να απαντήσουν στον... «τοπικό ταραχοποιό»...
Εντάξει, δεν λες τον Ερντογάν «τοπικό ταραχοποιό», εκτός κι αν έχεις μυστικοσύμβουλο για τα ελληνοτουρκικά τον Χρυσοχοϊδη που βλέπει πάντα και παντού «ταραχοποιούς» και «μπαχαλάκηδες». Ή τον αμπελοφιλόσοφο Στέλιο Ράμφο να σου ψιθυρίζει στ’ αυτί ότι... «ο Ερντογάν οδηγεί στην παρακμή της Οθωμανικής αυτοκρατορίας»!..
Ακριβώς το αντίθετο: ο Ερντογάν επεκτείνει τον ρόλο της Τουρκίας στην Μέση Ανατολή και την Ανατολική Μεσόγειο, ανταγωνιζόμενος με αξιώσεις την Ευρώπη, τη Ρωσία και τις ΗΠΑ, εκτιμούν οι πλέον ειδικοί γεωπολιτικοί επιστήμονες. Εξάλλου, κάποιοι σοβαροί Ευρωπαίοι ηγέτες (ναι, υπάρχουν και τέτοιοι) ανησυχούν ότι ο Σουλτάνος αυτονομείται επικίνδυνα: μέσω Λιβύης αναπτύσσει μια πιο αποφασιστική γεωπολιτική παρουσία στη Μέση Ανατολή, ενώ αμφισβητεί έμπρακτα την τάξη της ανατολικής Μεσογείου.
Ωστόσο, ο Έλληνας πρωθυπουργός ξέρει... καλύτερα: ο Ερντογάν δεν είναι παρά ένας «τοπικός ταραχοποιός»...
Αυτό που ίσως δεν ξέρει είναι ότι «το μεγαλύτερο λάθος που μπορεί να κάνεις όταν έχεις απέναντι έναν αντίπαλο είναι να νομίζεις ότι τον ξέρεις, ενώ στην πραγματικότητα δεν ξέρεις την τύφλα σου»*.
* Ρήση του Kινέζου γκουρού των πολεμικών τεχνών, στρατηγού Σουν Τζου
- το κείμενο του Ν. Τσαγκρή είναι από την Αυγή της Κυριακής (19.7.2020)
