Μετά τις τουρκικές φρεγάτες και τα φορτηγά πλοία που τροφοδοτούν με όπλα, πυρομαχικά και μισθοφόρους την κυβέρνηση της Τρίπολης, ένας άλλος τουρκικός στόλος ετοιμάζεται για απόβαση στη Λιβύη. Η νέα προβολή ισχύος της Άγκυρας, με πρόσχημα την «αλληλεγγύη» στον λιβυκό λαό, θα έχει ως στόχο την..
κάλυψη των αναγκών της χώρας σε ηλεκτρικό ρεύμα. Τρία πλωτά εργοστάσια παραγωγής ρεύματος, δηλαδή μεγάλες πλωτές γεννήτριες, θέλει να στείλει η Τουρκία σε ισάριθμα λιμάνια, στην Τρίπολη, τη Χομς (Νεάπολη των αρχαίων Ελλήνων, Λέπτις Μάγκνα των Ρωμαίων) και τη Μισράτα (όπου σχεδιάζει επίσης την κατασκευή ναυτικής βάσης).
Εκτός από τα γεωτρύπανα που αλωνίζουν στη Μεσόγειο και τη Μαύρη Θάλασσα, η Τουρκία διαθέτει έναν άλλο στόλο από πλοία της εταιρείας Karadeniz Holding, που επιχειρούν σε όλο τον κόσμο παρέχοντας υπηρεσίες σε χώρες που δοκιμάζονται από ελλείψεις ρεύματος. Τα 25 πλοία που είναι εξοπλισμένα με μεγάλες γεννήτριες καταπλέουν σε χώρες που αντιμετωπίζουν προβλήματα, συνδέονται με το δίκτυο και το τροφοδοτούν με ρεύμα. Με το αζημίωτο, φυσικά.
Η Karadeniz Holding είναι ένας βιομηχανικός κολοσσός που ιδρύθηκε στη γειτονική χώρα πριν από 70 χρόνια. Οι δραστηριότητές της εκτείνονται από τα ναυπηγεία μέχρι τον χρηματοπιστωτικό τομέα και την ενέργεια. Τα τελευταία δώδεκα χρόνια έχει στείλει πλωτές γεννήτριες στην Ινδονησία, τη Μοζαμβίκη, την Γκάνα, την Γκάμπια, τη Σιέρα Λεόνε, τη Γουϊνέα, τη Σενεγάλη, τον Λίβανο, την Κούβα. Μια από τις πρώτες δουλειές που έκλεισε ήταν στο Ιράκ, στη δοκιμαζόμενη από διακοπές ρεύματος περιοχή της Βασόρας, που κατά τα άλλα κολυμπάει στο πετρέλαιο.
Η Λιβύη έχει τα μεγαλύτερα αποθέματα πετρελαίου στην αφρικανική Ήπειρο. Θεωρητικά, η χώρα θα μπορούσε να καλύπτει με άνεση όλες τις ενεργειακές ανάγκες της. Όμως δεν αρκεί να υπάρχουν πλούσια κοιτάσματα. Το ζήτημα είναι ποιος τα εξορύσσει και ποιος τα εκμεταλλεύεται. Το 2002 (επί... επάρατου Καντάφι) πρόσβαση σε ηλεκτρική ενέργεια είχε το 97% του πληθυσμού. Μετά την ανατροπή του καθεστώτος το 2011 η χώρα βυθίστηκε στον εμφύλιο και στην ενεργειακή... ανασφάλεια. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Παγκόσμιας Τράπεζας, το ποσοστό των Λίβυων που είχαν ηλεκτρικό ρεύμα έπεσε στο 67% το 2018. Οι διακοπές ρεύματος είναι συνεχείς, μεγάλο μέρος του πληθυσμού έχει ρεύμα για λίγες ώρες την ημέρα, ανάλογα με την πορεία των πολεμικών επιχειρήσεων, τις πρόσκαιρες επιτυχίες (και τις στρατιωτικές ανάγκες) της μιας ή της άλλης πλευράς.
Η αποστολή των πλωτών γεννητριών στη Λιβύη θα γίνει σε εφαρμογή του τουρκολιβυκού μνημονίου. Δεν χρειάζεται μεγάλη φαντασία για να καταλάβει κανείς από πού θα προέρχονται τα καύσιμα για τις γεννήτριες και σε ποιες τιμές. Παράλληλα, θα υποστηριχθεί η ολοκλήρωση της κατασκευής και η απρόσκοπτη λειτουργία δυο άλλων μεγάλων μονάδων παραγωγής ρεύματος (στη Χομς και στο Ουμπάρι της νοτιοδυτικής Λιβύης) που είχαν αναλάβει τουρκικές εταιρείες επί Καντάφι, σταμάτησαν λόγω του εμφυλίου και συνεχίστηκαν με διακοπές.
Βασική προϋπόθεση για την ενεργειακή... απόβαση της Τουρκίας στη Λιβύη, που θα μεγαλώσει την εξάρτηση της Τρίπολης από την Άγκυρα, είναι να επιτευχθεί μια κατάπαυση του πυρός μεταξύ των στρατευμάτων του πρωθυπουργού Σαράτζ και των δυνάμεων του στρατηγού Χαφτάρ. Ειδάλλως οι πλωτές γεννήτριες θα είναι εύκολος στόχος για την αεροπορία του Χαφτάρ και των συμμάχων του. Και ύστερα, ποιος ξέρει, ίσως να αποκτήσουν καλύτερη προστασία οι εγκαταστάσεις, εάν πιάσει τόπο η «ιδέα» που κατέθεσε αρθρογράφος στη φιλοκυβερνητική εφημερίδα «Sabah»: να μεταφερθούν στη Λιβύη οι αντιαεροπορικοί πύραυλοι S-400 που αγόρασε η Τουρκία από τη Ρωσία. Είναι άραγε μια «λύση» που θα έβρισκε σύμφωνους τους Αμερικανούς και τους άλλους συμμάχους στο ΝΑΤΟ; Πώς θα αντιδρούσαν αν η Άγκυρα επιχειρούσε να υλοποιήσει (και) αυτό το σενάριο;
Στρατής Αγγελής / Αυγή
