Αγαπητέ Μίλτο
Οταν ο Σταύρος σε επέλεξε ως.. υποψήφιο ευρωβουλευτή του Ποταμιού δεν είχα χαρεί. Γιατί ήμουν σίγουρη ότι θα βγεις πρώτος μόνο και μόνο επειδή σε λένε Κύρκο, επειδή είσαι ο γιος του ιστορικού ηγέτη της ωραίας Αριστεράς, του Λεωνίδα Κύρκου. Δεν μου φαινόταν δίκαιο. Για μένα ήταν μια επιλογή στη βάση του κριτηρίου της αναγνωρισιμότητας. Δεν ήσουν γνωστός αλλά αρκούσε το επώνυμό σου. Και πράγματι, εξελέγης πρώτος χωρίς να χρειαστεί να καταβάλεις οποιαδήποτε προσπάθεια.
Στην πορεία του χρόνου οι ενστάσεις μου αμβλύνθηκαν. Γιατί ήσουν μετριοπαθής, προοδευτικός και πάντα στη σωστή όχθη του ποταμού, είτε μιλάμε για τα ευρωπαϊκά είτε για τα εθνικά θέματα. Ειδικά με τη συμφωνία των Πρεσπών σε λάτρεψα. Βγήκες μπροστά κι έδωσες μάχη. Οχι μόνο γι αυτό. Αλλά και για να μη γίνει το Ποτάμι ουρά της ΝΔ έδωσες μάχη. Ξιφούλκησες κατά των συνοδοιπόρων σου στο Ποτάμι που λοξοκοιτούσαν προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη μήπως και τους δώσει καμιά θεσούλα – και έδωσε σε αρκετούς. Μέχρι την τελευταία στιγμή πάλευες για την αυτονομία του κόμματος και για τον προοδευτισμό του.
Μετά ήρθε ο Κύρτσος. Με ένα tweet ο ευρωβουλευτής της ΝΔ μας ενημέρωσε ότι εντάχθηκες στο δυναμικό του γραφείου του. Καλά θα περάσεις. Ο Γιώργος Κύρτσος είναι συμπαθής, έξυπνος και με πηγαίο χιούμορ. Είναι και πρώην εκπρόσωπος του ΛΑΟΣ, φαντάζομαι θα το θυμάσαι. Ισως γι αυτό εξαφανίστηκες από τα social media. Τι να απαντήσεις και σε πόσους.
Προσπαθώ να καταλάβω τι σε οδήγησε σ αυτή την επαγγελματική επιλογή. Υποθέτω όχι κάποιο οικονομικό αδιέξοδο. Ευρωβουλευτής ήσουν, όλο και κάποια δουλειά θα έβρισκες στον ιδιωτικό τομέα. Αλλωστε δεν συνηθίζεται ευρωβουλευτής να γίνει μετά συνεργάτης ευρωβουλευτή. Οι περισσότεροι τα καταφέρνουν κάπως καλύτερα.
Ισως ήταν η ευκολία. Χαρίζεις στον Γιώργο Κύρτσο το όνομά σου και ό,τι σηματοδοτεί και σε αντάλλαγμα έχεις ησυχία και ασφάλεια για τέσσερα χρόνια ακόμη. Μετά θα δεις. Ισως κάποιος άλλος δεξιός βουλευτής σε θυμηθεί και σου κάνει πρόταση. Και κάπως έτσι θα κυλήσει η ζωή. Χωρίς τις υπερεγωτικές αγωνίες των Αριστερών και τις ενοχές των πολιτικών που συνδέουν την πολιτική με την αισθητική και την ηθική – όπως ο πατέρας σου.
