Οταν μπήκε η διαφήμιση στο παιχνίδι και οι εκδότες είδαν μεγαλύτερα έσοδα από εκείνα των πωλήσεων, οι σελίδες αυξήθηκαν.
Και για να αυξηθούν ακόμη περισσότερο τις έκαναν..
μικρότερες (ταμπλόϊντ) για να έχουν περισσότερο χώρο. Μαζί όμως αυξήθηκε και αρκετά η ύλη έτσι ώστε να γεμίζει και να πιάνει μεγαλύτερο κοινό.
Κάποια στιγμή μπήκαν και τα ένθετα και τα περιοδικά και οι εφημερίδες έγιναν ένα βαρύ, ακριβό και ασήκωτο πράγμα που, καθώς ο χρόνος των αναγνωστών περιοριζόταν, έμεναν αδιάβαστες. Ηλθαν και τα κουπόνια για εγκυκλοπαίδειες, σερβίτσια, αυτοκίνητα και σπίτια μαζί με τα CD... ηλθε και η αναξιοπιστία και το διαδίκτυο και... πάπαλα οι εφημερίδες...
Εχοντας δίπλα μου τέσσερις εφημερίδες του περασμένου και του προπερασμένου σ/κ από τις οποίες έχω διαβάζει το 1/10 μόνο, αναρωτιέμαι γιατί, τώρα που δεν υπάρχουν πια διαφημίσεις, δεν επιστρέφουν σε εκείνα τα χρόνια: μία εφημερίδα με 8 σελίδες, άντε 16 βαριά-βαριά, και τιμή στα 50 λεπτά...
Λιγότερο χαρτί, λιγότερο κόστος και όλα όσα πρέπει να ξέρεις, να τα διαβάζεις σε ένα 20λεπτο.
Γιατί τόση σπατάλη;
- από το fb του Andreas Anemos
