Το περιστατικό που ακολουθεί, μου το αφηγήθηκε χτές σ ένα μπάρ στον Αρμενιστή ο Γρηγόρης, φίλος απο την Ικαρία..
Πήγε, λέει, ένας ξενος, επισκέπτης στο νησί, να ψωνίσει στο φούρνο. Ο φούρναρης δεν ήταν στο μαγαζί του. Είχε αφήσει όμως μιά ταμπέλα με την τιμή του ψωμιού, ώστε ο πελάτης να πάρει το καρβέλι του και ν αφήσει το αντίτιμο. Ο επισκέπτης όμως δεν ήθελε μόνο ψωμί, αλλά και κουλουράκια και δεν ήξερε πόσα χρήματα ν αφήσει στο κουτί.
Ρωτάει λοιπόν έναν τύπο που έκοβε ξύλα έξω απο το φούρνο: "Μήπως ξέρεις, σε παρακαλώ, πού είναι ο φούρναρης;"
"Θά ρθει" του απαντάει ο τύπος που έκοβε ξύλα και συνέχισε τη δουλειά του.
Ο επισκέπτης περίμενε μερικά λεπτά, αλλά ο φούρναρης παρέμενε άφαντος.
Ξαναρωτάει λοιπόν αυτόν που έκοβε ξύλα έξω απο το φούρνο: "Είσαι σίγουρος ότι θά ρθει ο φούρναρης;"
"Σίγουρα θάρθει" του λέει ξανά ο Ικαριώτης και συνέχισε την εργασία του.
Ο πελάτης περίμενε μερικά λεπτά ακόμα, μέχρι που αγανάκτισε και ήταν έτοιμος να φύγει.
Τότε μπαίνει στο μαγαζί αυτός που έκοβε ξύλα απέξω και του λέει: "ήρθα".
Ήταν ο φούρναρης.
- από το fb του Τάκη Τερζή
