Για μακρά περίοδο, στον δημόσιο λόγο ήταν του συρμού το ξήλωμα της μεταπολίτευσης, η πλήρης απαξίωσή της. Αναφέρομαι πρωτίστως στον τηλεοπτικό λόγο, που είχε επιβληθεί σαν η μόνη δυνατή και η μόνη ουσιαστική μορφή πολιτικού λόγου. Βροχή οι εκπομπές για την «κρίση της πολιτικής», με καλεσμένους σχεδόν αποκλειστικά πολιτικούς που διακρίνονταν ως παραγωγοί της..
κρίσης, διέθεταν όμως μπάρμπα στην Τηλεκορώνη. Καταιγίδα τα στρογγυλά τραπέζια για «το τέλος της μεταπολίτευσης», με το πάνελ σχηματισμένο κατ’ εικόνα του παρουσιαστή-τηλεκήρυκα. Και κάτι σαν μεσογειακός μουσώνας τα ελεεινολογικά σχόλια στα δελτία ειδήσεων, όπου ακόμα και η μαζικότερη διαδήλωση έπαιζε, παραποιημένη, μόνο αν υπήρχαν σπασμένες βιτρίνες.
Τα χρόνια αυτά αναδείχθηκαν δυο-τρία εμβληματικά θέματα, για τα οποία οι δημοσιολογούντες ήταν απολύτως βέβαιοι πως η κοινή γνώμη ήταν ίδια με τη δική τους, με τη γνώμη δηλαδή μιας ελίτ που δεν προσπαθούσε να κρύψει τις στενές σχέσεις της με συγκεκριμένους αστέρες της πολιτικής. Το «άβατο των Εξαρχείων», «η ασυδοσία του ασύλου» και η «αποχαλίνωση των διαδηλωτών» άρχισαν να αποσπούν μεγάλο τμήμα της χλεύης που προοριζόταν εκ παραδόσεως για την απλή αναλογική. Το «δεν πάει άλλο» ακούστηκε μυριάδες φορές, ενώ αρκετοί δημοσκόποι (πολιτευόμενοι όσο και όπως οι δημοσιογράφοι) έσπευσαν να «αποδείξουν» πως «ο λαός αξιώνει να μπει φραγμός».
Τον ένα μήνα της θητείας της η νέα κυβέρνηση τον γιόρτασε καταργώντας το άσυλο στη Βουλή, από κοινού με την Ελληνική Λύση. Τον ένα χρόνο τον γιορτάζει νομοθετώντας σοβαρότατους περιορισμούς στο δικαίωμα του συνέρχεσθαι, εν ονόματι του «ορθολογισμού» (Χρυσοχοΐδης έφα) και με μέθοδο μεγαλεξανδρινή: ό,τι δεν λύεται, κόπτεται. Οι ψήφοι της Ν.Δ. και των βελοπουλικών ενισχύθηκαν τώρα από το κεντροαμήχανο ΚΙΝΑΛ.
Η Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής διαπίστωσε σωρεία αντισυνταγματικών διατάξεων στο νομοσχέδιο. Οι Δικηγορικοί Σύλλογοι κατήγγειλαν πως «η προληπτική απαγόρευση των συναθροίσεων πλήττει τον πυρήνα του δικαιώματος και βρίσκεται εκτός συνταγματικού πλαισίου». Η Ενωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου επισήμανε ότι τίθενται «περισσότερα όρια στη δράση των πολιτών και λιγότερα στη δράση της αστυνομίας». Η Ενωση Εισαγγελέων έκρινε ότι «το ήδη ισχύον νομικό πλαίσιο είναι επαρκέστατο». Δεν έχει σημασία. Σημασία έχει τι θα παίξουν τα κανάλια, σαν συμμαχητές της κυβέρνησης στον πόλεμο κατά της «οπισθοδρόμησης» (πρωθυπουργός έφα).
- το κείμενο του Π. Μπουκάλα είναι από την «Καθημερινή» (10.7.2020)