Μονότονες και οι αφηγήσεις για κακές αμοιβές -όταν αυτές δίνονται και δεν φορτώνονται σε κάποια αόριστα "χρωστούμενα".
Μονότονες και οι προσωπικές ιστορίες, για τις κακές συνθήκες εργασίας, για τα ανύπαρκτα..
ωράρια -που έτσι κι αλλιώς πάντα ξεχειλωμένα ήταν.
Μονότονες και οι περιγραφές για "κάποιους", που τώρα στην κρίση, έχοντας με ζήλο και αγωνία κρατήσει μια δουλίτσα, την έχουν μετατρέψει σε προσωπικό μαρτύριο των γύρω τους.
Μονότονη βέβαια και η πίεση για να "γεμίσει" το φύλλο και το site, ο χρόνος, με κάθε τρόπο και χωρίς πολλές αναστολές, γιατί υπάρχει "ανταγωνισμός".
Με όλα αυτά, συν τις γνωστές πιέσεις περί "υποχρεώσεων και δεσμεύσεων", όσοι εργάζονται ακόμη στον Τύπο, κάνουν ένα βουβό μικρό θαύμα. Και τα τόσα λάθη που εντοπίζονται, απλώς αποδεικνύουν το πόσο ανέλπιδα πασχίζουν.
- από το fb του δημοσιογράφου Χρήστου Κτενά
